A autopsia certifica que a agonía de Julen no pozo só durou uns minutos

A. Frías. J. Cano MÁLAGA / COLPISA

ESPAÑA

ATLAS

Os forenses descartan que a causa do falecemento estea relacionada cos labores de rescate

16 jul 2019 . Actualizado ás 17:49 h.

O informe final da autopsia rematou por despexar algunhas das incógnitas que se expuxeron ao redor da morte do pequeno Julen, que se precipitou ao interior un pozo de 22 centímetros de diámetro o pasado 13 de xaneiro nunha leira de Totalán, onde había ir coa súa familia para pasar un día de campo. O cadáver do menor foi localizado despois de 13 días dun rescate agónico que supuxo unha auténtica obra de enxeñería civil e que tivo en albas a toda España.

A conclusión principal da autopsia, coñecida o luns, coincide coa impresión que os galenos tiveron ao realizar as primeiras probas: Julen faleceu como consecuencia dos golpes sufridos na caída, que lle provocaron dous traumatismos craniais. Xa que logo, a súa morte produciuse en apenas minutos.

En concreto, o informe establece a hora da morte sobre as 13.50 horas. Explica que o menor presentaba dúas lesións craniais, unha na rexión temporal esquerda e outra na occipital, á vez que establece que a primeira destas feridas haberíase producido cun obxecto e, a segunda, debido ácaída . No documento, que consta de 25 páxinas e que foi asinado por ata catro médicos forenses, asegúrase que a causa fundamental da morte do pequeno foi o traumatismo cranioencefálico e raquimedular que sufriu tras caer polo pozo.

O informe definitivo da autopsia, que se apoia ademais en todas as análises complementarias solicitados ao Instituto Nacional de Toxicoloxía, despexa dese modo una das dúbidas expostas pola defensa do ata agora único investigado no caso, David Serrano, que é o dono da leira onde sucederon os feitos e compañeiro sentimental da prima de José Roselló, o pai de Julen. A causa instrúese por un posible delito de homicidio por imprudencia. O despacho de avogados que representa a David Serrano presentou a primeiros de marzo un informe no que se expuña a hipótese de que un dos instrumentos utilizados durante as primeiras horas do rescate, concretamente unha picaraña, puidese ter golpeado ao menor na cabeza e mesmo causarlle a morte.

Sen fundamento

Para chegar a esa conclusión, o arquitecto analizou o atestado da Garda Civil e os vídeos incorporados á causa que foron gravados cos medios técnicos utilizados no operativo de rescate. Flores destacou que a picaraña, que se empregou para intentar retirar o tapón de terra detectado a 72 metros, e que impedía chegar ata o neno, foise deixando caer sobre ese leito areoso cada vez con máis forza, profundando ata 40 centímetros no mesmo. Nunha desas prospeccións, a Garda Civil atopou varios pelos de Julen adheridos ao extremo da picaraña, o que serviu ao arquitecto para inferir que puido haber contacto coa cabeza do menor. O achado deses cabelos produciuse sobre as nove da noite do día de autos, é dicir, sete horas despois da caída do pequeno ao pozo, de aí a importancia de determinar dátaa da morte.

No informe definitivo da autopsia establécese que a picaraña non provocou ningunha das lesións que o pequeno presentaba no cranio. De feito, o obxecto co que o menor sufriu o golpe na rexión temporal esquerda é máis factible que se produciu cun saínte das paredes do pozo nos primeiros metros.

Así mesmo, os forenses expoñen que, para que a picaraña a puidese golpear na rexión temporal esquerda, a cabeza de Julen tería que estar inclinada. Aseveran que a posición da cabeza era recta, ademais de que a roupa e os brazos do menor impedían a citada inclinación. Deste xeito, a autopsia descarta a hipótese de que a picaraña puidese estar detrás das lesións que causaron a morte ao pequeno.