Turull deféndese reducindo a mera declaración política a independencia

Ana Balseiro
ANA BALSEIRO MADRID / LA VOZ

ESPAÑA

«Los catalanes no son ovejas ni gente militarizada. Sean independentistas o no, tienen criterio», aseguró Jordi Turull durante su declaracion
«Os cataláns non son ovellas nin xente militarizada. Sexan independentistas ou non, teñen criterio», asegurou Jordi Turull durante o seu declaracion efe

O exconsejero de Presidencia da Generalitat nega que houbese gasto público no 1-O, coas contas do Executivo catalán «controladas» polo Goberno central

20 feb 2019 . Actualizado ás 12:10 h.

Enfado. Esa é a palabra que resume a extensa declaración do exconsejero de Presidencia, Jordi Turull, ante o Supremo cando se cumpría un ano exacto da súa entrada en prisión. Nas catro horas que se prolongou o seu interrogatorio, negou -como xa o fixesen Junqueras e Forn- que o Goberno catalán alentase a violencia durante o proceso que culminou coa celebración do referendo ilegal do 1 de outubro e a declaración unilateral de independencia (DUI) o 27 do mesmo mes. Sobre esta última, a preguntas da Fiscalía e da Avogacía do Estado, insistiu en que só fora «unha declaración política» que non consumaba a secesión. Asegurou que intentaron pactar co Goberno central ata o último minuto e lamentouse de levar un ano no cárcere por un só incumprimento (o da resolución do Constitucional que obrigaba a suspender o 1-O), mentres que o Executivo de Rajoy ignorou 25 sentenzas do alto tribunal en cinco anos sen consecuencias. «¡E logo dirán que a lei é igual para todos! ¡Xa o vexo!», criticou, enojado, aumentando o seu ataque ao Goberno: «Isto de pórse o traxe de constitucionalista é un choio. Podes desobedecer cando che dea a gana».

Lembrou, ademais, que desde o 2005 convocar un referendo sen ter competencias para iso está despenalizado e que, con todo, el leva un ano en prisión «por algo que non merece reproche penal. ¡Pois menos mal!», ironizou, reiterando con iso que é un preso político, igual que faría tamén o exconsejero de Exteriores, Raül Romeva, o seguinte acusado en declarar.

Turull, ao que a Fiscalía lle acusa de controlar toda a loxística do referendo (desde a publicidade ata as papeletas ou as urnas), negou tamén que se destinase diñeiro público para a consulta. «Nin un euro», asegurou, escudándose en que a fiscalización das contas por parte de Facenda era completa. «Chegou un momento en que o Goberno nos preguntaba se iamos gastar diñeiro do Banco de Sangue para o referendo, do Instituto Oncolóxico, do circuíto de motocrós... foi surrealista», dixo.

Dixo descoñecer tamén de onde saíron as urnas do 1-O e o censo universal para votar, e defendeu a lexitimidade da acción política dun Goberno que se presentou ás eleccións baixo unha denominación (Junts pel Si) que levaba explícito o compromiso coa independencia. «Non é ningunha anormalidade que intentes pola vía democrática facer aquilo co que che comprometiches cos cidadáns. Intentabamos, amparándonos nos nosos dereitos, tirar adiante».

Tanto a Turull como a Romeva a Fiscalía pídelles 16 anos de prisión por un delito de rebelión agravado por outro de malversación. Pero, a diferenza do primeiro, Romeva negouse a responder as acusacións, calcando a estratexia de Junqueras, con quen comparte avogado. Así, a súa intervención -usando como pé as preguntas do letrado- foi máis unha clase maxistral de dereito comparado que unha declaración.

Insistiu en defender a legalidade do dereito a decidir e en que a única solución para Cataluña é «de vontade política». Tamén asegurou que a violencia -que a houbo, pero por parte das forzas policiais, indicou- «vainos custar esquecela».