Converteu o anuncio da convocatoria adiantada dos comicios nun acto de campaña no que arremeteu con especial dureza contra os partidos da dereita
16 feb 2019 . Actualizado ás 14:12 h.A incógnita quedou despexada e finalmente España votará o domingo 28 de abril. Así o comunicou o presidente do Goberno este venres nunha comparecencia en a Moncloa presentada como unha declaración institucional pero que se acabou asemellando máis ao primeiro acto de campaña. Tanto que mesmo non dubidou en pedir o voto desde o mesmo edificio do Goberno. «De xeito humilde, pedir a confianza dos españois», dixo tras desvelar a data das próximas eleccións xerais.
Pedro Sánchez manifestou que xa había comunicado ao rei Felipe VI a súa decisión de disolver as Cortes o 5 de marzo. A campaña non comezará de forma oficial ata o próximo 12 de abril, polo que a primeira metade da mesma coincidirá en plena Semana Santa, pero a realidade é que a carreira electoral arrincou fai xa uns días, cando o Goberno deu por perdida a votación dos Orzamentos e decidiu dedicar o debate a fixar a súa postura política, intentando afastarse de os secesionistas e para azoutar á oposición. Exactamente o mesmo que fixo o candidato Pedro Sánchez durante a súa comparecencia deste venres.
«A Xustiza fai o seu traballo e a política vai polo seu», comentou respecto ao desafío secesionista, tratando de facer ver que xamais se encartou ante as presións procedentes desde Cataluña. «Dentro da Constitución, todo; fóra, nada», proclamou o xefe do Executivo. Pero á marxe desta crítica na que deslizou que as pretensións secesionistas foron inasumibles para o Goberno, Sánchez apenas cargou contra os independentistas, cuxo voto en contra dos Orzamentos desencadeou o novo escenario no que entra a política española. En cambio, si foi especialmente duro co PP, Cidadáns e Vox.
«Crispación» e «deslealdade»
«A dereita, cos seus tres partidos, defenden un tipo de España na que só caben eles. Nós defendemos unha España inclusiva, un país no que caben todos. É a diferenza entre a foto de Colón e este Goberno», criticou á oposición, á que acusou de axitar «a crispación» na rúa, así como de manter unha actitude «desleal» co Estado e de ter utilizado as institucións movida exclusivamente por «intereses partidarios», dixo o presidente do Goberno na mesma comparecencia na que pediu o voto para o PSOE desde a Moncloa.
Os dardos de Sánchez apuntaron contra Pablo Casado, pero tamén voaron contra Albert Rivera, líder dunha formación á que pretende rabuñarlle unha importante cantidade de papeletas desde o centroesquerda. Unha das armas que empregará para atraer ao electorado laranxa será insistir en presentar ao seu máximo dirixente como un aliado de a ultradereita. Sánchez non desaproveitou a súa oportunidade e subliñou as diferenzas entre o seu Goberno e «a foto de Colón», buscando as cóxegas dun Rivera que non oculta a incomodidade que lle xera coincidir con Abascal sobre o mesmo escenario.
Xunto a estes ataques, outro dos motivos que invitaron a pensar que Sánchez confundira a sala de prensa de a Moncloa coa de Ferraz foi que dedicou gran parte do seu discurso a repasar todas as conquistas que lograra ao longo destes «case nove meses», nos que destacou os progresos en materia social á vez que axitaba con forza a bandeira feminista. Todo isto o fiou cunha mensaxe aos españois. «Elas e eles deberán decidir se damos pasos cara atrás ou non», proclamou.
Sánchez convocou ao seu gabinete nun consello extraordinario no que desvelou aos seus ministros a data das eleccións. Á conclusión celebrouse a habitual reunión de todos os venres, na que se impulsaron unha batería de medidas con claras tinguiduras electoralistas que reforzaron o discurso mitinero de Sánchez, como o acordo para exhumar os restos de Franco, ou a lei Celáa, coa que se pretende derrogar a Lomce, pero que nin sequera poderá ser tramitada no Congreso por falta de tempo debido á convocatoria electoral.