Casado xógase o seu liderado na primeira batalla nas urnas

ramón gorriarán MADRID / COLPISA

ESPAÑA

Enrique Gómez - Europa Press

No PP creen que os comicios andaluces chegan demasiado pronto para o novo presidente do partido

18 novs 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Creen no PP que as eleccións andaluzas chegan demasiado pronto para Pablo Casado. Transcorreron catro meses desde a vitoria que o entronizó como sucesor de Rajoy, pero non é tempo suficiente para ahormarse como xefe da oposición a cargo de un partido en crise. Un bo resultado consolidaríalle, un malo faría que se cambalee o seu liderado. Pero non esconde a importancia do envite nin as súas consecuencias, e el mesmo subiu o listón: «O que pase o 2 de decembro será a primeira volta das eleccións municipais e das nacionais».

Aínda que as enquisas e as sensacións digan o contrario, está convencido de que sairá airoso. Para o PP, nestes tempos un bo resultado non é pelexarlle a vitoria ao PSOE, é gañar a Cidadáns . Para os estrategos da campaña, o escenario ideal do 2D pasa por resistir a puxanza de Cidadáns e mellorar os seus números (agora ten 33 dos 109 deputados do Parlamento andaluz), lograr que a subida dos liberais sexa á conta dos socialistas e que Adiante Andalucía, a alianza de Podemos e EU, morda votos ao PSOE.

Mas non parece que vaian por aí os tiros. A media das sondaxes publicadas constatan que os populares non só non gañan escanos, senón que os perden. Están empatados con Cidadáns e o crecemento do partido laranxa aliméntase das súas desercións, e non dun transvasamento socialista; ademais a candidatura de Teresa Rodríguez mantén os seus apoios sen restar ao PSOE.

Casado non se resigna. Será o líder nacional con maior presencia en Andalucía, encabeza a súa propia caravana electoral e nos carteis anunciadores dos mitins o seu nome sepulta por tamaño de letra o do candidato andaluz. Puxo toda a carne no asador e converteu as autonómicas no máis parecido a un plebiscito sobre o seu futuro. É consciente de que un mal resultado cegaría o seu camiño á Moncloa, non en balde os andaluces elixen 61 dos 350 deputados do Congreso.

O líder peor valorado

A dúas semanas das votacións, o seu empeño non se viu premiado. As prospeccións das enquisas publicadas son case todas desfavorables: é o líder nacional menos coñecido polos andaluces e o peor valorado. O candidato Juan Manuel Moreno tampouco axuda: saca a peor nota dos aspirantes e un de cada tres votantes non sabe quen é.

Casado, en 150 días como líder do PP, non deu coa tecla para asentarse como o da oposición. Recoñéceno en voz cada vez menos baixa dentro do seu partido, sobre todo os que acumulan algunhas lexislaturas ás súas costas. «O seu discurso, aínda que soa explosivo, non fai dano ao Goberno», comenta un veterano deputado. A súa actividade desde o primeiro día é irresistible. Multiplica as iniciativas, aínda que algunhas teñan dubidoso éxito, como o cume de forzas constitucionalistas do pasado mércores no Congreso, na que o único líder foi el.

Actividade irresistible

Cando se instalou no despacho na planta nobre do edificio da rúa Xénova, o normal era pensar que ía ter que medirse co presidente do Goberno. Pero non. Enseguida reparou en que Pedro Sánchez é o adversario formal, o real é Albert Rivera. O líder do PP enfróntase ao reto insólito de pelexar con Cidadáns pola hexemonía do centrodereita, un espazo que os populares ocuparon durante 30 anos. Enriba ten que facer fronte ás dentelladas de VOX .

Casado entrou no corpo a corpo con Cidadáns cun discurso hiperbólico que lle fai perder credibilidade. Arrolarse á sombra de José María Aznar e pór en valor o seu legado non conta co beneplácito xeral do partido, e algúns alertan de que o escoramiento á dereita desguarnece o centro. Avisan, sobre todo, os líderes territoriais, para os que a súa realidade política ten pouco que ver cos deseños que fai a dirección nacional. Tampouco contribúe á súa consolidación, recoñecen dirixentes do PP, o equipo do que se rodeou, incluído o apoio de Dolores de Cospedal.