A presión interna obriga a dimitir no PP a Cospedal, pero non deixa o escano

Ramón Gorriarán MADRID / COLPISA

ESPAÑA

Maria Dolores de Cospedal
Maria Dolores de Cospedal PP

Os populares utilízano para esixir agora a renuncia da ministra de Xustiza

06 novs 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

María Dolores de Cospedal chegou á primeira hora da mañá de onte á sede do PP. Reuniuse co presidente do partido e anunciou a través dun comunicado a súa renuncia ao comité executivo nacional. Na conversación con Pablo Casado conviñeron que mantivese o seu escano no Congreso. Convertíase na primeira vítima política do comisario José Villarejo e as súas gravacións. Unha semana despois de que se filtrasen as primeiras conversacións do xubilado mando policial, en prisión desde hai un ano, Cospedal deixou de pertencer ao máximo órgano de dirección do PP, ao que entrou como vogal despois do congreso do partido de xullo último por decisión expresa de Casado. Vaise, escribiu na súa nota, «ante os múltiples ataques» recibidos polas súas charlas con Villarejo e para «evitar que estes ataques se fagan extensivos» ao PP e ao seu líder.

Máis parece, segundo fontes populares, que Cospedal teña pactado con Casado a súa saída do partido pola presión interna tras coñecerse as gravacións, sobre todo a conversación entre ela, o seu marido, Ignacio López do Hierro , e o excomisario para investigar supostos negocios turbios de Javier Arenas. O expresidente do PP andaluz foi un recoñecido rival da exsecretaria xeral, e a súa presenza ata fai catro meses no comité de dirección, o núcleo duro do partido, obedeceu á decisión expresa de Mariano Rajoy, que mantén unha estreita relación con Arenas.

Máis parece, segundo fontes populares, que Cospedal teña pactado con Casado a súa saída do partido pola presión interna tras coñecerse as gravacións, sobre todo a conversación entre ela, o seu marido, Ignacio López do Hierro , e o excomisario para investigar supostos negocios turbios de Javier Arenas. O expresidente do PP andaluz foi un recoñecido rival da ex secretaria xeral, e a súa presenza ata fai catro meses no comité de dirección, o núcleo duro do partido, obedeceu á decisión expresa de Mariano Rajoy, que mantén unha estreita relación con Arenas.Cospedal asegurou que «nunca» mentiu sobre o seu «coñecemento» de Villarejo e das reunións mantidas con el en aras de protexer ao PP. O que son mentiras, di, son «as manipulacións» nas cintas publicadas, porque son «extractos editados» para «prexudicar e danar» a súa imaxe persoal. Para evitar que ese dano salpique ao PP, renunciou ao seu vocalía no comité executivo nacional, pero non á acta de deputada no Congreso, que lle permite estar aforada. O escano é «un asunto persoal» no que o partido non ten «potestade», explicou o secretario xeral do PP, Teodoro García-Egea. Indicou que a renuncia da súa antecesora ao comité executivo adoptouse «de mutuo acordo» entre ela e Casado. E non quixo falar máis. «O resto das cuestións non me corresponde á miña respondelas», resolveu ante unha catarata de preguntas referidas ao seu marido e ao seu papel no PP, a posibilidade de que aparezan novas gravacións ou a investigación a Arenas. Ante tal batería de interrogantes só dixo que era «un tema do pasado» que en nada afecta «á actual dirección».

García Egea preferiu dirixir o debate cara á ministra de Xustiza, tamén gravada en charlas co excomisario cando era fiscala da Audiencia Nacional. Dolores Delgado debe «dimitir coa mesma rapidez», insistiu unha e outra vez o secretario xeral do PP, porque «mentiu» ao negar que coñecese ao policía.

A renuncia de Cospedal víase vir desde que o líder do partido ofreceulle un respaldo de cortesía o pasado xoves. Ese día sinalou en Huelva que o seu «único compromiso» dentro do PP é cos afiliados e avisou que calquera conduta que non se rexa polos principios de «ejemplaridad, transparencia e rendición de contas» contaría co seu rexeitamento. Desde ese momento, a presión, que xa existía, acrecentouse sobre a exsecretaria xeral pero tamén sobre Casado e a dirección para que forzasen a súa renuncia ao cargo orgánico e tamén ao escano.

No PP, ademais do enfado polas gravacións, hai unha sensación de perplexidade pola actitude de Cospedal. «Foi unha inxenua», queixábase un deputado que lembrou que xa a mediados de xullo coñecéronse as primeiras gravacións de Villarejo. Pensar, despois daquilo, que non ían aflorar as conversacións do excomisario con dirixentes políticos era un «erro de cálculo tremendo», sinalaba o parlamentario.

Ordenou a Villarejo espiar ao irmán de Rubalcaba para intentar presionar ao entón ministro

Verán do 2009. O PP enfróntase desde febreiro a unha tormenta de nome Gürtel de consecuencias imprevisibles. No partido están case máis preocupados pola autoría das filtracións que cada día machucan a imaxe dos populares que pola implicación dalgún dos seus dirixentes, entre eles o seu extesorero Luis Bárcenas. En Xénova, a maioría sinalan a Alfredo Pérez Rubalcaba ou á súa contorna máis próxima como autores das filtracións. E é nese contexto no que María Dolores de Cospedal, entón secretaria xeral do PP, encargou a José Manuel Villarejo que espiase a Alejandro Pérez Rubalcaba, o irmán do entón ministro, na crenza de que as súas andanzas eran o talón de Aquiles do titular de Interior e que usando esa suposta vulnerabilidade o PP podería mellorar a súa situación.O traballo encomendoullo ao excomisario o marido da ex secretaria xeral do PP, Ignacio López do Hierro , nunha reunión o 21 de setembro do 2009. Trátase do mesmo encontro no que López do Hierro encargou tamén ao expolicía que investigase ata onde chegaba a conexión de Javier Arenas coa trama Gürtel.

Visita secreta

Aquela reunión produciuse dous meses despois da visita secreta de Villarejo á sede de Xénova para verse cara a cara con Cospedal e na que o excomisario confesoulle á entón número dous do PP que intentara, sen éxito, destruír o pendrive clave para probar a relación do PP coa trama que dirixía Francisco Correa. Neses encontros perfilouse a espionaxe ao irmán de Rubalcaba, segundo a nova fornada de audios publicados por Moncloa.com . Foi o expolicía o que revelou que ese punto débil era a relación de Alejandro Pérez Rubalcaba coa axencia de detectives Método 3, que posteriormente se vería no centro do furacán polas súas investigacións ilegais a políticos.

O excomisario asegurou que o irmán de Rubalcaba, ademais de frecuentar un coñecido prostíbulo de Madrid, mantiña unha relación sentimental coa directora de axénciaa Método 3, a arxentina Marita Fernández Lado. E que Fernández estaba usando o nome da familia Pérez Rubalcaba para conseguir traballos. «Iso si que é un punto débil que podedes utilizar», afirmou Villarejo no encontro co matrimonio.