A CUP consuma a súa ruptura definitiva con JxCat e ERC por «autonomistas»

A CUP deu onte unha puñada na mesa e escenificou a súa quebra definitiva con JxCat e ERC. Os anticapitalistas perderon a influencia de outrora, pero levaban meses ameazando aos dous principais grupos secesionistas que ou se decantaban pola vía da desobediencia e a ruptura unilateral ou perderían o apoio da esquerda radical independentista. Os antisistema decidiron nunha reunión extraordinaria do seu consello político que «bloquearán» a Cámara catalá ante derívaa «autonomista» de JxCat, ERC e o Goberno catalán.

Os anticapitalistas anunciaron que non negociarán os orzamentos da Generalitat, traballarán para «non consolidar» o Executivo de Torra e decidirán en próximos encontros como se concreta ese bloqueo ao Parlament. A súa idea é centrar a acción política nas rúas, o que abre a porta a que poidan deixar os seus catro escanos baleiros, como protesta pola falta de compromiso que ao seu xuízo teñen Quim Torra e os líderes de Esquerra coa promesa de facer efectiva a república na presente lexislatura. «Non temos un botón para convocar eleccións. Temos a nosa actividade parlamentaria e estamos a explorar ata que límites iso podería conducir a unha situación duns novos comicios», advertiron os cuperos.

O órdago da CUP deixa cada vez máis só ao presidente da Generalitat, cuxo goberno se debilita por momentos. Os problemas crécenlle a Quim Torra. Non só ten aos seus «amigos» dos CDR en pé de guerra pedindo a súa dimisión cada vez que se manifestan (a última vez o venres ante as sedes de ERC e o PDECat). Se non que ademais ten que lidar cun goberno partido en dous. E o que é peor para el. O secesionismo perdeu a maioría absoluta polas súas guerras internas.

Sen capacidade lexislativa

A día de hoxe, a Generalitat e a coalición de JxCat e ERC non poden aprobar ningunha iniciativa lexislativa porque están en minoría. Se a CUP deixase baleiros os seus escanos, o independentismo pasaría a ter 61 deputados -sobre 135-, xa que JxCat segue sen aceptar a suspensión e substitución dos catro parlamentarios procesados. Torra e Pere Aragonès pactaron que o Goberno catalán se mantería unido, pase o que pase, ata a sentenza do xuízo do 1-O. Queda moito e a presión cada vez é maior.

Tras o órdago da CUP, Torra queda cada vez máis só na Generalitat A ANC lanzoulle un ultimato recentemente: ten que detallar como vai chegar á independencia antes do 21 de decembro. Pola contra, a Asemblea pedirá eleccións. Máxima presión, con JxCat ao bordo da división e a tensión polos orzamentos do Estado, que os independentistas teñen na súa man pero cuxa aprobación lles custaría moito xustificar nos sectores máis irredutibles do secesionismo. Os sectores que se negan a que haxa diálogo con Madrid pois temen o que de feito se está producindo que é o fin do proceso secesionista e a volta paulatina a posicións máis posibilistas. Por iso, a CUP, que pensa nas eleccións municipais, fala de que a Generalitat renunciou á vía da autodeterminación e aposta polo «autonomismo».

Unha exconsejera fuxida di que a declaración de independencia foi un brinde ao sol

A exconsejera de Educación da Generalitat, Clara Ponsatí, membro do goberno liderado por Carles Puigdemont, é case a única dirixente secesionista que di en público o que a maioría dos líderes independentistas reflexionan en privado. Ponsatí admitiu onte que a proclamación de independencia que aprobou a Cámara catalá hai un ano foi un «brinde ao sol», porque «todos os que deberían ter feito algo despois da declaración sabían que non farían nada». «Eu creo que foi un accidente, o presidente Puigdemont decidira convocar eleccións, foi unha decisión que lle custou moito tomar, estivo sometido a fortes presións», sentenciou Ponsatí en Catalunya Ràdio.

A exconsejera, fuxida en Escocia , onde dá clases na universidade, é a segunda vez que vén recoñecer que os feitos de outubro do ano pasado foron máis ben un engano tras o subscrito por Santi Vila.

---

---

---