A maña de Sánchez para sortear o veto do Senado eleva a tensión política

Francisco Balado Fontenla
fran balado MADRID / LA VOZ

ESPAÑA

Fernando.Calvo | Efe

Recoñece que é unha vía pouco ortodoxa, pero defende a súa legalidade ante as críticas

20 sep 2018 . Actualizado ás 07:05 h.

Co permiso da situación en Cataluña e a incerta evolución do desafío secesionista, parece claro que boa parte do futuro da lexislatura pasa polos Orzamentos. Se o Goberno consegue aprobalos, Pedro Sánchez logrará unha bombona de osíxeno que lle permitirá continuar na Moncloa. Pero se o proxecto encalla, todo invita a pensar que inmediatamente despois se abriría un proceso electoral. O presidente do Goberno é consciente disto, polo que está disposto a queimar todas as naves para sacar adiante as contas. De aí a súa decisión de rexistrar a última hora do martes unha emenda a un proxecto de lei relacionado coa violencia machista coa que pretende anular a capacidade de veto do Senado sobre a senda do déficit, elemento imprescindible para a aprobación dos novos Orzamentos.

«É perfectamente legal», defendeu onte nos corredores do Congreso ante a multitude de críticas que suscitou na oposición polo que consideran unha fraude parlamentaria. Sánchez apuntou que este atallo xa foi empregado por outros Gobernos anteriores ao seu, e que neste caso o fin, os 6.000 millóns a maiores cos que confía contar para elevar o gasto, si xustifica os medios. O xefe do Executivo deu a entender que este camiño que emprendeu para sortear o veto do Senado non é o máis ortodoxo, pero argumentou que non lle quedaba outra saída para «desbloquear un debate» paralizado pola Mesa, órgano dominado polo PP e Cidadáns. Deste xeito, invitou a Pablo Casado a non que torpedee a súa proposta para reformar de urxencia a lei de estabilidade orzamentaria, e afirmou que inmediatamente despois el regresaría á senda convencional. «Sexa vostede demócrata. Que medo ten?», preguntou ao líder do Partido Popular.

PP e C's asumen a derrota

A moralidade ou o xogo limpo desta «técnica parlamentaria», como a chamou Sánchez, está baixo sospeita, pero non cabe ningunha dúbida de que con este movemento logrou coller a toda a oposición en fóra de xogo. Fontes da dirección do Grupo Popular admiten que agora será moi complicado frear o asunto, asumindo que probablemente Sánchez acabe saíndose coa súa. Iso non impide que fagan todo o que estea nas súas mans para impedilo. Unha das súas grandes esperanzas está nas sentenzas do Constitucional censurando emendas que non gardan relación algunha co texto ao que se incorporan, o que denuncian que sucede.

Casado afeou onte a Sánchez na sesión de control ao Goberno o recurso a «esta fraude de lei» co que «pretende amordazar ao Senado», e por primeira vez desde que acadou a presidencia do PP esixiulle a convocatoria inmediata de eleccións.

Quen leva xa tres meses solicitando as urnas é Albert Rivera, e parece que non cejará no empeño. Onte volveu insistir nas eleccións tras mostrar a súa indignación con esta «maña» parlamentaria. «Sánchez non ten escrúpulos: se queda un pouquiño de dignidade, que retire a emenda», aseverou o presidente de Cidadáns.

PP e C's coinciden en que a emenda para reformar a lei de estabilidade non garda relación co proxecto de Lei do Poder Xudicial a emendar para introducir medidas urxentes do pacto contra a violencia machista. No PSOE recoñecen que renxe, pero, postos a atopar conexións, apuntan que desactivar a capacidade de bloqueo do Senado é imprescindible para pór en marcha o pacto contra a violencia machista selado por todos os grupos. Precisamente o bo entendemento para acadar este acordo liderado pola deputada galega Pilar Cancela permitiu que a súa tramitación fose por vía de urxencia, o que trata de empregar o PSOE para acelerar ao máximo a súa emenda, co que o Executivo confía en poder levar os Orzamentos á Cámara en novembro ou principios de decembro. Outra cousa será que os aprobe. Aínda superando o veto do Senado, non será sinxelo. Necesita pactar con Podemos , PNV, ERC e PDECat. Joan Tardà, portavoz dos republicanos, condicionou o seu voto a que se retire a acusación de rebelión que pesa sobre os políticos cataláns presos e fuxidos.

O PP forza a comparecencia do presidente no Senado pola súa tese

As novas informacións que a contagotas van saíndo á luz sobre a tese doutoral de Pedro Sánchez animaron ao PP a forzar a presenza do presidente do Goberno no Senado para que aclare todas as dúbidas respecto diso. O Grupo Parlamentario Popular na Cámara Alta, a través do seu novo portavoz, Ignacio Cosidó, formalizou onte a convocatoria dun pleno monográfico para que o xefe do Executivo «informe sobre as sospeitas de plaxio na súa tese doutoral e as dúbidas sobre a súa autoría».

Cando no palacio da Moncloa dábase xa case por pechado o asunto, tras ter convencido os seus socios de Goberno de que a presenza de Sánchez no Congreso para guindar luz sobre o tema non era necesaria, o PP emprega a súa maioría no Senado para facer pasar a Sánchez pola praza da Marina Española, onde ademais se asegura todo o protagonismo opositor, xa que Cidadáns só conta con dous representantes na Cámara, ambos os integrados no Grupo Mixto. Rivera admitiu onte que o seu escenario preferido para a agardada comparecencia de Sánchez era o da carreira de San Jerónimo, pero que, a falta de pan, boas son sopapos, e dáse por satisfeito con que acabe respondendo.

Podemos: «Asunto resolto»

De momento non hai data, xa que o líder do Executivo pode atrasar o asunto por cuestións de axenda, pero a súa presenza é obrigada. Entre outros asuntos, en Xénova xustifican este cambio de parecer a raíz do comunicado asinado polo máximo responsable da empresa alemá Plagscan, dedicada a detectar plaxios en traballos académicos, que pon en dúbida a porcentaxe de coincidencias do 0,96 % oficializado pola Moncloa, xa que eles obtiveran unhas similitudes do 21 %, aínda que matizan que parte destes poderían deberse a publicacións posteriores á lectura do traballo de doutoramento.

Pedro Sánchez eludiu falar sobre este asunto no pleno de onte. Saíu a romper unha lanza no seu favor o secretario xeral de Podemos, Pablo Iglesias : «É unha fraude que haxa medios de comunicación que digan que hai un plaxio cando o que ocorre son citas posteriores á tese», criticou. A portavoz da formación morada, Ione Belarra, pronunciouse no mesmo sentido: «Asunto resolto».

Un vello truco usado e criticado por igual nas filas populares e nas socialistas

f. b.

O recurso empregado a noite do martes polo PSOE no Congreso, ao incorporar unha emenda a unha proposición que inclúe medidas para combater a violencia machista coa intención de eliminar a capacidade de veto do Senado sobre a senda do déficit, non constitúe ningunha novidade dentro da actividade parlamentaria. Indistintamente, Executivos populares e socialistas defenderon esta treta legal cando a empregaron no seu beneficio propio, e tamén se mostraron críticos cando lles tocou encaixar o gol. Desde Felipe González ata Rajoy.

Dáse a circunstancia de que nestes momentos son os deputados populares os que lembran con alegría un fallo do Tribunal Constitucional no que se lle deu a razón ao PSOE, tras a súa denuncia ante unha emenda introducida por Aznar no Senado sobre unha lei de arbitraxe,coa que o expresidente pretendía impulsar unha reforma do Código Penal para aumentar o castigo pola convocatoria ilegal de referendos. Naqueles días estaba de máxima actualidade o plan Ibarretxe.

Resposta de PP e C's

A resposta máis inmediata do PP e de C's para tratar de parar o asunto é elevar unha protesta ante a Mesa da Comisión de Xustiza do Congreso, onde se tramita a modificación. Son conscientes de que servirá de pouco, ao contar o PSOE coa maioría no órgano de goberno da comisión e ser esta soberana para ordenar os seus traballos. A modificación en tramitación foi cualificada no seu momento de urxencia pola Mesa do Congreso, e así seguirá, o que obrigará tamén ao Senado a abreviar a tramitación.