C?s, PP e PSC considérana excluínte e non acudirán á manifestación de mañá
10 sep 2018 . Actualizado ás 08:10 h.Os independentistas cataláns pretenden facer mañá unha demostración de forza durante a Diada cunha mobilización masiva para evitar o hastío entre os seus despois dun tenso ano que só serviu para volver ao momento de partida. Polo camiño hanse deixado políticos presos, fuxidos e unha fractura social difícil de selar. A factura do desafío non para de aumentar: divisións nos partidos e prexuízos económicos. Os secesionistas, ademais, apropiáronse máis que nunca do día nacional de Cataluña para convertelo nunha manifestación partidista e excluínte que os alente a non decaer e a manter o pulso ao Estado.
Coa mente posta no errado referendo do 1-O, na anticonstitucional proclamación da república e na sentenza aos líderes presos que está por chegar, o presidente Quim Torra segue tensando a corda para instar a negociar a Pedro Sánchez unha consulta independentista. Mentres, leste ofrécelle unha sobre un novo Estatuto. A pelota está no tellado do presidente da Generalitat, quen ou se aviene ao diálogo e acepta a realidade constitucional ou segue no ronsel rupturista do seu mentor Carles Puigdemont, a ANC e a CUP, con consecuencias insospeitadas.
De momento, e ante a división do independentismo, Torra xoga a baza da ambigüidade. Por unha banda, arenga a unha mobilización rueira permanente ata a celebración do xuízo do 1-O e a resolución das sentenzas, que sectores do independentismo e o propio Torra queren converter nun novo 1-O. Así o dixo fai seis días nunha conferencia. Busca que a axitación da rúa e o eco internacional provoquen unha reposta do Estado que lles dea alento. Trátase de manter viva a chama do proceso independentista ante as municipais ou unhas hipotéticas eleccións anticipadas en Cataluña.
Por outra banda, Torra insiste en dialogar co Goberno de Sánchez, pero para celebrar un referendo si ou si, o cal se contradí coa súa promesa de cumprir co mandato popular do 1-O.
Pero parte do independentismo avoga, como fai ERC, por admitir a realidade e evitar outro 155 e máis encarcelaciones. Oriol Junqueras, Gabriel Rufián e Joan Tardá pronunciáronse estes días nese sentido. «Se hai algún independentista inxenuo ou estúpido que quere impor a independencia sen ter en conta ao 50 % que non é independentista, é evidente que está absolutamente equivocado», foi o mísil do portavoz no Congreso para sorpresa do secesionismo. Rufián recoñeceu que hai que intentar «picar segundo que burbullas ou discursos do independentismo máxico que todo o mundo coñece» e «dicir a realidade». E Junqueras avogou por «manter a centralidade, seducir e abrazar todo o universo democrático».
Así as cousas, se desde o PDECat insisten na vía unilateral, poderían tensar a corda ata provocar a ruptura con ERC, aínda que os pata negra do republicanismo nadan entre dúas augas para que ninguén lles poña o selo de traidores «ao país». De momento non picaron no anzol que lles lanzou Puigdemont creando a Crida, organización que pretende aglutinar ao independentismo. Junqueras definiuna como a segunda refundación de Convergència, para distanciarse e salvar os mobles de ERC.
O proceso independentista tamén pasa xa factura aos Comúns de Ada Colau, quen o ano pasado acudiu á manifestación da Diada, pero este ano non pensa facelo. «A convocatoria é claramente independentista [...], non vou participar», sinalou. As augas baixan revoltas para os socios de Pablo Iglesias . Eejemplo diso é a marcha da política de Xavier Domènech, o mesmo día que Torra dicía que non aceptaría as sentenzas xudiciais.
Nin Cidadáns, nin PP, nin tampouco este ano PSC participarán nos actos. «Como creo que o fixeron pensando nos independentistas, non irei», asegurou Miquel Iceta. Como «inconcibible sectarismo», definiu a programación a portavoz Eva Granados .
O Partido Popular opina que os actos da Diada están «secuestrados» polos independentistas, e Inés Arrimadas programou outro porque considera que a Diada só representa a unha parte dos cataláns.
