A coordinación entre Mossos e Interior, baixo mínimos na loita contra o terrorismo islámico

Melchor saiz-Pardo MADRID / COLPISA

ESPAÑA

Un agente de policía vigila la ceremonia en honor a las víctimas del atentado terrorista del 17 de agosto del año pasado
Un axente de policía vixía a cerimonia en honra ás vítimas do atentado terrorista do 17 de agosto do ano pasado Eric Alonso | DPA

O sumario dos atentados do 17A pon de relevo a desconfianza entre os corpos de seguridade

18 ago 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Entre o 70 e o 90 % das investigacións antiyihadistas en marcha na actualidade teñen algún vínculo con Cataluña. Segundo os datos oficiais da Xefatura de Información da Garda Civil, hai tres veces máis operativos abertos e persoas baixo sospeita que fai catro anos e Cataluña está no epicentro, moi por amais doutros puntos do levante mediterráneo, Madrid, Ceuta ou Melilla. Pero desde os atentados das Ramblas e Cambrils non houbo unha soa operación conxunta contra o terrorismo islámico das forzas do Ministerio do Interior e os Mossos d'Esquadra. A cooperación policial, totalmente influenciada polo devir político, limitouse desde o 17Á algún golpe ás mafias xeorxianas e armenias e, sempre, por «imperativo» do xuíz que coordinaba as pescudas.

Os responsables do Ministerio do Interior -tanto actuais como os do Goberno de Mariano Rajoy- insisten en que o proceso independentista non tivo repercusión na coordinación policial e, menos, na loita contra o yihadismo. Desde a outra parte, négase esa versión oficial que se repite desde Madrid. O propio Joaquim Forn, exconsejero de Interior o 17A, denunciou recentemente nunha entrevista desde o cárcere que o Estado «é celoso a compartir datos» sobre o yihadismo.

Un ano despois dos ataques de Barcelona todo son reproches mutuos e a colaboración é «inexistente», «unha quimera», segundo afirman numerosas fontes de ambas as partes, desmentindo o discurso oficial de Interior.

Os mandos dos Mossos seguiron denunciando esta mesma semana que o 10 de xullo do 2017, Interior -no único xesto de desxeo en plena escalada independentista- prometeulle a súa plena integración no Centro de Intelixencia contra o Terrorismo e o Crime Organizado (Citco) e o acceso ás bases de datos de europeas e internacionais, extremo que desmenten desde o Goberno central, que afirman que só se lles ofreceu unha representación estable nese órgano, similar á da Ertzaintza. Sexa como for, os Mossos só acoden como «invitados» a algunhas reunións deste centro e é potestade do Ministerio do Interior decidir que datos facilítanse ao corpo autonómico.

Na cúpula actual dos Mossos, e tampouco durante o tempo en que a policía catalá estivo baixo o control do Goberno pola aplicación do artigo 155 da Constitución cambiaron moito as cousas, repítese como un mantra que o Executivo central «ocultou» ao corpo autonómico que tanto CNI, como Policía e Garda Civil contactaran co imán de Ripoll, sabedores do seu potencial yihadista.

Cada un polo seu lado

«¡Como podemos confiar nun Goberno que non nos facilita armas longas para enfrontarnos aos yihadistas na rúa!», denuncia este venres un alto mando dos Mossos do Complex Central de Egara, cuartel xeral do corpo autonómico. Desde fai xa máis dun ano, o Executivo vén atrasando a entrega de armas de guerra -non así da munición para este armamento- por cuestións burocráticas ligadas ao Ministerio de Defensa.

E así se pon de manifesto no sumario que instrúe o xuíz Fernando Andreu na Audiencia Nacional e no que non hai un só informe conxunto. A desconfianza e a lista de agravios tamén é longa por parte das forzas de seguridade do Estado. O feito de que os Mossos rexeitasen insistentemente o ofrecemento dos Sedex da Garda Civil, os artificieiros, tras a explosión da casa de Alcanar en Tarragona, moi preto da demarcación do instituto armado na Comunidade Valenciana, provocou un malestar que aínda non se esqueceu.

Coa Policía Nacional, as cousas non están mellor. Na Comisaría Xeral de Información, a pesar das peticións de acceder aos datos que os Mossos atoparon en Alcanar e nos móbiles dos terroristas, afirman tallantes que só puideron acceder a eles a través da prensa cando o xuíz da Audiencia Nacional levantou o segredo do sumario fai tan só unhas semanas. «O único interese dos Mossos co 17A foi aparecer como unha policía integral do novo Estado, capaz de encargarse dos atentados por si soa como en calquera outro país de Europa. Ese é, ademais, o discurso oficial que se promove desde a Generalitat», apunta un responsable dos servizos de intelixencia do Estado, que recoñece que hai anos que non ten «nin sequera contactos» cos policías cataláns.