Feijoo xustifica o seu silencio lembrando a súa sucesión, mentres a delegación galega, decantada cara a Casado, percibe sobre o terreo maior sensación de igualdade
21 jul 2018 . Actualizado ás 05:00 h.Nin Mariano Rajoy nin Alberto Núñez Feijoo desvelaron a súa aposta. Os dous galegos máis buscados do congreso do PP optaron pola prudencia e o silencio. O pontevedrés fixo un premeditado discurso neutro, e o dos Peares chegou a xustificar a súa reserva tras insinuar días antes que podería comunicar as súas preferencias horas antes da votación. Pero non o fixo, segundo explicou atropeladamente entre decenas de micrófonos e cámaras, porque el agradeceu que Manuel Fraga non revelase a súa opción cando disputou no 2006 o control do partido en Galicia. O de Vilalba, que tiña o seu favorito, non o dixo, pero si insistiu naquel inverno na conveniencia dunha lista única de integración, como finalmente ocorreu. «Pedín aos dirixentes do meu partido que non se pronunciasen para non influír nos compromisarios. Se todos votamos libremente teremos un liderado forte, como dixo Fraga, sen tutelas nin tutías», concluíu Feijoo lembrando unha frase do seu antecesor pronunciada en 1990 durante o encumbramiento de José María Aznar.
Non se trataba de facer arqueoloxía popular, porque como tamén se encargou de destacar o presidente Feijoo, «é o día do presidente Rajoy». Ao chegar tarde, con todo o mundo sentado, o encontro entre ambos foi máis ben discreto porque xa estaba todo o auditorio pendente das cámaras dos xestos, pero o líder galego insistiu ante os medios en enxalzar ao xa rexistrador da propiedade: «Por respecto ao presidente do partido, os meus comentarios son só para agradecer o que fixo, como o fixo e como está a deixar paso», dixo dun home «humilde» que contrasta coa «política frívola de hoxe na que parece que todo vale».
Compromisarios galegos fixeron cálculos ata pouco antes do inicio do congreso Tutelas desde Galicia non haberá, pero tendencias e cálculos de voto, si. A media mañá, catro horas antes de que comezase o congreso, compromisarios galegos revisaban unha lista -de Ourense- repasando nomes e teóricos apoios. Mentres as televisións trataban de discernir cal dos dous candidatos é máis de dereitas, os delegados galegos botaban contas para remitir aos responsables de campaña, que presionaron todo o día con cifras de respaldo e supostas enquisas difíciles de crer. Polo menos un dos dous mente.
Máis dúbidas que certezas?
O congreso presencial, a maior gloria de Rajoy na súa primeira xornada, tamén se converteu nunha demostración de que as redes sociais son como ver os touros desde a barreira. Os apoios que han ir desvelando os dirixentes galegos nos últimos días tiñan unha rotundidade que non se corresponde coas súas dúbidas, reais ou impostadas. O encontro con compañeiros que apoian abertamente outra opción e os silencios dos que non se pronuncian sumiron a boa parte dos compromisarios de Galicia nunha razoable dúbida sobre quen será o gañador.
Co congreso lanzado, dúas galegas fixeron vibrar ao auditorio, unha polas súas palabras e a outro polo seu silencio, de anos. A presidenta do Congreso, Ana Pastor, que tamén está a cargo de este congreso extraordinario, conseguiu emocionar ata o bordo das bágoas a Mariano Rajoy e á súa muller, Elvira Fernández. Notábase que Pastor falaba do amigo máis que do xefe, e coa voz rota desfíxose en eloxios entusiastas nun ambiente tenso que tivo que levantar o propio homenaxeado coa súa peculiar retórica, porque por momentos adquiría tinguiduras de funeral de corpo presente.
Lugo, en silencio
E mentres as emocións fluían, as contas seguían na cabeza dos responsables territoriais que comprometeron o seu apoio aos candidatos. A dúbida galega, o depende , vén de Lugo. É a provincia con menos compromisarios (51) e moi poucos se prestaron á estratexia de ir desvelando preferencias. En todo caso, desde o partido rebaixan importancia a esta incógnita, porque ao tratarse de dúas opcións o máis probable é que se anulen entre uns e outros e queden os apoios equilibrados. Entre as outras tres provincias, dúas serán para Casado (A Coruña e Pontevedra), e Ourense para a exvicepresidenta, Pero non haberá postura monolítica. Haberá fisuras polas que correrá o aire.
Un autobús desde Lugo, unha furgoneta desde Lalín e Alfonso Rueda, en moto
A delegación galega, cunha representación de 327 compromisarios, chegou a contagotas a Madrid por terra e por aire. Nos avións da mañá gañaba claramente Pablo Casado, porque foi o medio de transporte escollido polos populares que viven nas cidades do eixo atlántico. Os de Ourense, que se aforran unha hora respecto dos da costa, inclináronse por compartir coches, e Lugo organizou un autobús que pagarán a pachas, como moitos outros gastos. Os dirixentes do Deza colléronlle gusto á furgoneta, e Xesús Palmou, Xosé Crespo, Román Rodríguez e outros cargos da comarca repetiron a pasaxe ao congreso de Sevilla, aínda que con menos paradas para gozar da gastronomía. O máis independente foi o presidente provincial de Pontevedra, Alfonso Rueda, que agarrou a moto en Pontevedra pola mañá e chegou para o discurso de Cospedal fresco e con cara de ter gozado.
Feijoo deixábase o DNI
A chegada de Feijoo foi o momento que máis galegos reuniu á entrada do auditorio. «Non había un hotel máis lonxe?», preguntábase un compromisario con evidente retranca pola localización elixida para o congreso. Estando lonxe do centro, o certo é que o presidente do PPdeG aterrou con tempo para chegar puntual, pero demorou a súa chegada media hora, xusto o que se atrasou o inicio do conclave. A súa recollida de credenciais coincidiu co Himno de España e todo foi un pequeno caos entre selfis, papeis e o ditoso maletín do compromisario, que incomodou a todo o mundo. Entre tanto lea, Feijoo deixouse o DNI no mostrador.