O Supremo afea ao tribunal alemán que iguale a rebelión a unha protesta ecoloxista
ESPAÑA
Argumenta que a violencia non foi dun xentío, senón do Goberno catalán
18 abr 2018 . Actualizado ás 05:00 h.Inédita rifa do Tribunal Supremo á Xustiza alemá por denegar a entrega de Carles Puigdemont. O alto tribunal aproveita un auto que nada tiña que ver coa polémica da extradición errada para mostrar o seu enfado pola decisión do tribunal de Schleswig-Holstein, ao que, basicamente, acusa de frivolizar cunha cuestión tan seria como un delito de rebelión ao comparalo cunha revolta ecoloxista de 1981 en contra da ampliación do aeroporto de Frankfurt. Son 37 páxinas cheas de indisimulados reproches nas que, ademais, o Supremo dá unha lombeirada á investigación de Pablo Llarena, ao ratificar que existen indicios suficientes para xulgar por rebelión aos dirixentes do procés.
O duro auto da Sala de Apelacións leva a firma dos maxistrados Miguel Colmenero, Francisco Monterde e Alberto Jorge Barreiro. En realidade, os xuíces debían só contestar (para desestimar) o recurso exposto polo exlíder de ANC Jordi Sànchez contra a decisión do xuíz Pablo Llarena de non deixarlle participar no pleno da súa investidura. Pero a sala aproveita a oportunidade para desafogarse. «Se os feitos que se viñeron cometendo en España perpetráronse nun land de Alemaña co mesmo resultado, non parece moi factible que todo iso se saldase cunha sentenza condenatoria meramente simbólica, como se di na resolución do Tribunal Rexional Superior de Schleswig-Holstein», afea o Supremo aos seus colegas xermanos.
Pero, sin duda, o que máis doeu ao alto tribunal é a comparación do procés coa protesta de Frankfurt. «No noso caso non se trataba de ampliar ou non una das pistas do aeroporto do Prat e que iso xerase a protesta de miles de manifestantes para impedilo», lembran aos xuíces xermanos. «O que aquí realmente sucedía era que despois de máis de dous anos dedicados a laminar o ordenamento xurídico estatal e autonómico e de oporse frontalmente ao cumprimento de sentenzas básicas do Tribunal Constitucional, culminábase o proceso secesionista dentro dun país da Unión Europea, cunha democracia asentada, pondo as masas na rúa para que votasen nun referendo inconstitucional, opóndose á forza lexítima do Estado que protexía uns supostos colexios electorais», recolle o auto.
O Supremo entra de cheo na defensa do delito de rebelión e de que existiu violencia. Segundo os xuíces, «neste caso parece que, cando menos indiciariamente, atacouse a soberanía nacional e a unidade territorial da nación», pero dunha forma particular. O procés, explican, non foi «rebelión dun xentío de persoas, máis ou menos organizada contra o Estado español para tomar os seus centros de poder», senón de «suxeitos que ocupaban oficial e lexitimamente os poderes constitucional e legalmente establecidos nunha autonomía».
Puido haber un masacre
O Supremo fai fincapé en que a estratexia do Goberno de Puigdemont si que desembocou en violencia o 1-O. Unha violencia «totalmente previsible e inevitable» (máis de cen altercados) que se produciu cando «os protagonistas do procés induciron a uns dous millóns de persoas a que saísen á rúa para votar ilegalmente» cando sabían que o Goberno despregara en Cataluña a uns 6.000 axentes para evitar a votación.
O auto lembra que os policías e gardas civís resultaron «ostensiblemente superados polos dous millóns de votantes», e proba diso é que a consulta acabou realizándose. «Se interviñese un número bastante maior de policías é moi probable que todo acabase nun masacre e entón si sería moi factible que o resultado da euroorden (denegada por Alemaña) fose moi distinto», apuntan os maxistrados.
A pesar da defensa de que houbo violencia, o Supremo deixa aberta a porta a que os feitos poidan ser catalogados de sedición (alzamento tumultuario sen violencia) para conseguir a entrega de Puigdemont, aínda que insiste en que ve máis claro o delito de rebelión.
Os exconsejeros presos cambian de estratexia e enfróntanse ao xuíz
Cambio de estratexia en boa parte dos exmiembros do Goberno de Carles Puigdemont. Do acatamento inicial á Constitución e ao 155 das primeiras comparecencias para evitar a súa imputación ou encarceramento ao enfrontamento aberto co xuíz Pablo Llarena despois de que este teña asinado o seu procesamiento por rebelión e malversación. Os exconsejeros Josep Rull (Territorio) e Raül Romeva (Exteriores) acusaron este martes a Llarena pouco menos que de prevaricar por saltarse, ao seu entender, a separación de poderes. Fixérono ante o xuíz do Supremo durante os interrogatorios para comunicarlles os cargos polos que se sentarán no banco.
En liña coas declaracións do luns do exvicepresidente Oriol Junqueras, do exlíder da Asemblea Nacional Catalá Jordi Sànchez e do presidente de Òmnium Cultural, Jordi Cuixart, Rull denunciou no Supremo a suposta persecución aos independentistas. «Non estariamos aquí xulgados se non gañásemos as eleccións», sinalou. «O Tribunal Supremo non actúa independentemente, senón movido por presións políticas», chegou a dicir Rull, quen anticipou que haberá condena a todos os imputados. «O xuízo oral será un mero trámite», afirmou antes de mirar directamente a Llarena e acusarlle de actuar ao ditado do Ministerio de Xustiza.
Romeva tamén estivo altivo. Negou calquera lexitimidade ao Supremo para xulgarlle e acusou á Xustiza de intentar «criminalizar ao independentismo». O exconsejero de Exteriores tratou de exculparse sostendo ante o xuíz que a Generalitat nunca usurpou as funcións diplomáticas do Goberno central nin mantivo relacións consulares con outros países. Como Rull, Romeva sostivo que este proceso é político e que se están «perseguindo as ideas». «Este procedemento non é xurídico, senón político, e vulnera dereitos fundamentais», afirmou.
Forn abandona
O exconsejero de Interior Joaquim Forn foi o único que se mantivo na súa estratexia de non confrontación. Asegurou que en ningún momento promoveu a violencia durante o procés. O que foi máximo responsable político dos Mossos pediu a Llarena a súa excarceración para poder preparar o seu defensa neste proceso, á vez que destacou que ten intención de abandonar a política, incluída a municipal. O exconsejero tamén recalcou a súa vontade de acatar a aplicación do artigo 155 da Constitución.
Hoxe pasarán polo Supremo para que se lles comuniquen os cargos Jordi Turull (Presidencia), Dolors Bassa (Traballo) e a expresidenta do Parlamento catalán Carme Forcadell.
