Dublín, Malta e Zagreb retíranse da carreira para acoller a sede da EMA á que aspira Barcelona

Europa Press BRUXELAS

ESPAÑA

Ralf Roletschek | Wikimedia

No caso de Barcelona, cuxa avaliación técnica a mans da Comisión Europea colocouna entre as mellores ofertas, a crise política en Cataluña e a incerteza lastraron as súas opcións

20 novs 2017 . Actualizado ás 17:19 h.

Dublín, Malta e Zagreb retiraron as súas candidaturas para acoller a sede da Axencia Europea do Medicamento (EMA) á que aspira Barcelona e cuxa recolocación decidirá a Unión Europa a Vinte e sete na tarde deste luns nunha votación secreta.

«Tras amplas discusións coa Axencia Europa do Medicamento e outras autoridades nacionais competentes na Unión Europea, Malta retirará a súa candidatura a acoller a axencia», anunciou o Goberno maltés nun breve comunicado o pasado venres.

Desde entón, outras dúas cidades, Dublín e Zagreb, apartáronse da carreira, segundo informaron a Europa Press fontes europeas.

Así, o Consello de Asuntos Xerais da UE no que se decidirá a nova localización da axencia -tras a súa saída de Reino Unido polo Brexit en marzo de 2019 como moi tarde- terá que votar entre 16 candidatas.

As papeletas presentarán ás candidatas por orde protocolaria: Ámsterdam, Atenas, Barcelona, Bonn, Bratislava, Bruxelas, Bucarest, Copenhague, Helsinqui, Lille, Milán, O Porto, Sofía, Estocolmo, Viena e Varsovia.

No caso de Barcelona, cuxa avaliación técnica a mans da Comisión Europea colocouna entre as mellores ofertas, a crise política en Cataluña e a incerteza lastraron as súas opcións.

A candidatura da Cidade Condal contou de partida co apoio inequívoco tanto do Goberno de Mariano Rajoy como da Generalitat e do Concello da cidade, pero as tensións debilitaron esta fronte.

O desafío independentista «preocupa» na Unión Europea, como recoñecen fontes europeas de todo signo, aínda que oficialmente non se expresase así nos debates sobre a EMA. A inseguridade sobre o futuro da comunidade autónoma é o «elefante no cuarto», como o definiu un alto funcionario europeo ao comezo da crise.

Con todo, España conta con sumar un gran número de apoios, incluídos os dos seus veciños Portugal e Francia, que concorren coas súas propias candidatas, e outros países como Romanía, segundo fontes diplomáticas. Alemaña, con todo, insinuou que se cae o seu aspirante -Bonn- o seu voto será para Milán, outra das favoritas na carreira e cuxa candidatura estivo moi activa en Bruxelas.

Barcelona fixo valer entre os seus puntos fortes que conta cun edificio, a Torre Glòries, preparado para recibir a EMA «hoxe mesmo»; o respaldo da Axencia Española do Medicamento, unha das máis potentes de Europa e que colabora estreitamente coa EMA; e a forte presenza do sector. De feito, a cidade catalá xa quedou en segundo lugar cando Londres foi a designada para acoller a EMA en 1995.

Entre as esixencias sobre as que virou ata agora a avaliación para decidir a mudanza destaca garantir que a axencia poderá concluír a súa mudanza e retomar a súa actividade na nova sede cando se produza o Brexit; así como garantir que poderá funcionar con normalidade.

Tamén son claves as infraestruturas de transporte, hostaleiras e outras que aseguren un doado acceso para as miles de visitas que a EMA xera ao ano e a existencia de colexios internacionais e un acceso adecuado tanto ao mercado laboral como á seguridade social e servizos médicos polas familias dos máis de 900 empregados que moverá a EMA.

O equilibrio xeográfico é a sexta condición técnica sobre a que se basea o exame das candidatas ata agora e que fixeron valer os países do Leste, que non contan no seu territorio con ningunha axencia europea.

Iso permitiu a Bratislava situarse entre as favoritas, xunto a pesos pesados como Ámsterdam, Milán, Copenhague e Barcelona, a pesar das súas limitacións noutras cuestións.

A condición xeográfica é tamén o criterio que debilita o perfil técnico de Barcelona, por ter España xa outras tres axencias europeas en Vigo, Bilbao e Alacante.