Trapero dixo á xuíza que non puido dar protección fronte á Consellería sen causar problemas de orde pública

Europa Press

ESPAÑA

JAVIER BARBANCHO | Reuters

A Fiscalía non recorrerá a liberdade do maior dos Mossos porque se lle segue investigando

19 oct 2017 . Actualizado ás 09:52 h.

A Fiscalía da Audiencia Nacional non recorrerá o auto no que a xuíz Carmen Lamela deixou o luns en liberdade con medidas cautelares ao maior dos Mossos d'Esquadra, Josep Lluis Trapero, investigado por sedición, ao considerar, entre outras cuestións, que non é unha decisión definitiva.

Tras a declaración de Trapero o pasado luns como investigado, a xuíz Lamela decidiu pórlle en liberdade en contra do criterio da Fiscalía, que pediu prisión provisional, aínda que a maxistrada lle impuxo como medidas cautelares comparecencias quincenais, entrega do pasaporte, prohibición de saír de España e a fixación dun domicilio e unha persoa de contacto para estar localizable.

A declaración de Trapero

Josep Lluís Trapero asegurou á xuíza da Audiencia Nacional Carmen Lamela -durante a primeira declaración que prestou o pasado 6 de outubro por un presunto delito de sedición- que non se puido crear un cordón de protección fronte á Consellería de Economía durante a xornada do pasado 20 de setembro, cando se produciron graves incidentes durante o rexistro que se realizou neste departamento para evitar o 1-0. «Era imposible sen causar un problema de seguridade e de orde pública», apuntou.

Así pode escoitarse nos audios da declaración -publicados polo diario Ara- nos que o maior dos Mossos nega ter feito caso omiso dos requirimentos realizados pola Garda Civil e os membros da comisión xudicial que realizaban o rexistro na devandita Consellería. A concentración de miles de persoas ás portas do edificio motivou que a comitiva xudicial non puidese saír ao completo ata altas horas da madrugada, e os vehículos policiais quedaron esnaquizados.

Durante o interrogatorio a xuíza preguntou a Trapero polo feito de que a Garda Civil manifestase que requiriu ata en cinco ocasiones apoio dos Mossos sen obter unha resposta adecuada. Segundo Trapero, e pola contra «íanse destinando todos os recursos á zona e variáronse durante todo o día», algo que podería demostrar documentalmente.

Segundo o relato de Trapero ás nove e cuarto da mañá, cando comezou o rexistro ordenado polo Xulgado de Instrución numero 13 de Barcelona sólo había dúas unidades destinadas ao lugar, cada unha con 7 axentes, aínda que a preguntas da xuíza o mando dos Mossos non puido precisar a cantos metros atopábanse da porta da Consellería.

A longo da mañá, segundo asegurou Trapero, fóronse designando efectivos chegando ata os 16 ou 17 equipos, co foco posto no Rambla de Cataluña . «Pense que alí chegou a haber 40.000 persoas», dixo Trapero á titular do Xulgado Central do Instrución número 3.

A preguntas da xuíza, que cuestiona cal era a razón pola que os gardas civís non podían ver a tales efectivos dos Mossos, Trapero contesta que «non os ven porque a masa impide velos», aínda que recoñece que iso é porque se sitúan «detrás da masa». Neste momento o mosso precisa que era imposible dar unha protección de 40 metros ao redor do edificio «sen causar un problema de seguridade cidadá e de orde pública».

Noutro momento da declaración Trapero sinala que sobre as seis e media da tarde do 20 de setembro empézase a traballar» nun corredor de seguridade para permitir a saída da comisión xudicial «con persoas da Asemblea Nacional Catalá», que había ido recrutando esta organización e que levaban un peto. «Ofrécense para iso», precisa Trapero á xuíza.

Chamadas ao presidente do TSJC

A partir dese momento a declaración de Trapero céntrase en explicar por que devandito corredor non chegou a utilizarse. Alude a dúas conversacións telefónicas co presidente do Tribunal Superior de Xustiza de Cataluña, José María Barrientos, a quen expón a situación tras mostrarse este preocupado polas imaxes da concentración que vira durante todo o día.

Segundo Trapero, nunha segunda conversación o propio Barrientos fálalle de que se ía producir un atraso na saída da letrada da administración de xustiza e do os axentes do a Garda Civil que a acompañaban porque «entraran uns habeas corpus» e ademais habíase recusado ao xuíz, e que tras preguntar por iso directamente á garda civil indicóuselle que a dilixencia podería durar «toda a noite por uns problemas informáticos». Por iso anulouse o corredor de seguridade.

A pesar de ditas informacións Trapero chamou directamente á secretaria xudicial, que lle dixo que xa remataran e necesitaban saír. No entanto, os axentes do instituto armado negáronse a facelo se non podían acceder aos coches -que segundo o mosso estaban totalmente rodeados e inutilizados, coas rodas picadas-, e a secretaria comunicoulles que tampouco ía facelo soa, segundo a súa versión. Por iso acordouse a saída desta funcionaria aproveitando o final dunha función teatral nun edificio anexo.

Neste punto o maior dos Mossos relata que recibiu unha orde do Xulgado de garda de Barcelona, que esa noite era o de Instrución número 3, ordenándolle que facilitase a saída da comisión xudicial. A xuíza Lamela cuéstionalle entón por que a secretaria xudicial chamaría ao xulgado de garda se os Mossos estaban a ser tan «solícitos» no seu apoio á Garda Civil encargada das dilixencias, ao que Trapero contesta remitíndose ao ofrecemento de saída polo teatro.

Tamén segundo Trapero, a primeira comunicación que recibiu o corpo de Mossos sobre o operativo ordenado polo xuíz número 13 que ás 8.00 da mañá acerca dunha operación da Garda Civil en diferentes lugares da provincia de Barcelona e que foi a través dos medios de comunicación como se decatou de que unha delas podería estar a ter lugar na Consellería de Economía.

«En ningún momento fóisenos das mans»

Noutro momento do interrogatorio, e a preguntas do fiscal Miguel Ángel Carballo, en ningún momento a xestión da concentración fóiselles da man». «Se puidésemos planificar fose mellor? Tamén llo digo».

«Se tivésemos a comunicación o día de antes teriamos tido moito máis espazo, os vehículos policiais en ningún caso estivesen alí e todo fose máis doado -dixo tamén o maior dos Mossos no xulgado». Dicir que se nos foi das mans non é de xustiza á situación que houbo».