O Goberno ten pensado aplicar o 155 en sucesivas etapas e con presión crecente
ESPAÑA
Proporá as primeiras medidas se Puigdemont incumpre o xoves o novo ultimato
17 oct 2017 . Actualizado ás 09:27 h.O requirimento enviado a pasada semana por Rajoy a Carles Puigdemont para que confirmase se declarara a independencia en Cataluña entra na súa segunda etapa, o que se traduce en que se antes das 10 horas deste xoves o presidente autonómico non revoga esta suposta ruptura con España, o Goberno seguirá adiante coa aplicación do artigo 155 da Constitución, tal e como lle comunicou mediante outra carta ao presidente catalán.
Onte pola mañá chegou ao palacio da Moncloa a contestación de Puigdemont cun texto repleto de ambigüidades ao que a vicepresidenta do Goberno só logrou atoparlle unha explicación: «Que responda á estratexia dos máis radicais, que pretenden tensar a situación ata o límite». Sáenz de Santamaría considerou que, lonxe de ofrecer unha resposta, a carta de Puigdemont só busca solicitar apoios internacionais. «Deixe de enredar -pediulle a vicepresidenta-, aínda está a tempo».
Aínda que no Executivo non queren adiantar acontecementos, o certo é que cada vez contemplan con máis claridade que terán que acabar recorrendo a esta ferramenta que ofrece a Constitución para recuperar a legalidade na autonomía. A vicepresidenta comezou a preparar onte o terreo ao deixar ben claro que a aplicación do 155 non consiste «na suspensión do autogoberno», senón que se trata dun mecanismo para manter o autogoberno «de acordo cos parámetros constitucionais». Sáenz de Santamaría puxo moita énfase en aclarar este punto, ao considerar que se trata dunha medida inxustamente demonizada.
Amplo respaldo parlamentario
Aínda así, fontes de Xénova admiten que o 155 non é un paso sinxelo. Nin sequera contando co respaldo do PSOE e Cidadáns, reiterado onte, dous avais que se traducen no amparo de tres cuartas partes do Congreso. A pesar destas dificultades, o Executivo xa ten perfilada a batería de medidas concretas que, previo paso polo Consello de Ministros, elevará ao Senado para solicitar a intervención en Cataluña. No PP destacan a ampla marxe de manobra que concede o 155, unha liberdade que podería ser empregada para aplicar este artigo de xeito gradual, por episodios, proporcionando o seu nivel de dureza. É dicir, que, segundo estas fontes, non se descarta empezar a súa aplicación solicitando á Cámara alta unha medida que non orixine moito ruído e agardar a resposta de Puigdemont. No caso de que esta non resultase satisfactoria, incrementar un pouco máis a presión con outra medida. E así ata o último paso, que acabaría forzando a convocatoria de eleccións autonómicas desde o Goberno central.
A este punto é precisamente onde non quere chegar o Goberno, xa que temen que os comicios puidesen ser boicoteados polos independentistas renunciando a participar, deslexitimando así por completo a composición da Cámara resultante.
Esta táctica ten o inconveniente de que cada un dos pasos requiriría acudir ao Senado, pero coa maioría absoluta na Cámara alta, tampouco sería un gran impedimento. Ademais, iría en consonancia con todas as actuacións do Goberno ata o momento.
Na Moncloa creen que o tempo xoga ao seu favor. O presidente catalán está sometido a grandes presións; dun lado, os que lle insisten en que rompa definitivamente con España, como a CUP; do outro, os que lle piden que free e busque unha saída pactada. Por iso desde o PP insisten na mesura coa que están a responder ao secesionismo. «O que hoxe parece imposible poida que mañá non o pareza tanto».
As CARTAS
CARLES PUIGDEMONT
«O domingo 1 de outubro, no medio dunha violenta actuación policial denunciada polos máis prestixiosos organismos internacionais, máis de dous millóns de cataláns encomendaron ao Parlament o mandato democrático de declarar a independencia»
«A suspensión do mandato político xurdido das urnas o 1 de outubro demostra a nosa firme vontade de atopar a solución e non o enfrontamento. A nosa intención é percorrer o camiño de forma acordada tanto no tempo como nas formas»
«Por todo o exposto, trasládolle dúas peticións: A primeira, que se reverta a represión contra o pobo e o Goberno de Cataluña [...]. A segunda petición é que concretemos, canto antes, unha reunión que nos permita explorar os primeiros acordos»
MARIANO RAJOY
«Queixume profundamente que haxa decidido Ud. como presidente da Generalitat e como representante ordinario do Estado en Cataluña, non contestar o requirimento remitido»
«Ten a obrigación de explicarlles [aos cidadáns] que pasou e se a súa vontade é cumprir ou non as leis vixentes»
«O único conflito que existe neste momento en Cataluña é un conflito de legalidade. E só póndolle fin poderemos abordar as cuestións que realmente afectan e preocupan ao conxunto dos cataláns»
«Invítolle de novo a comparecer ante o Parlamento e trasladar as súas demandas aos lexítimos representantes da soberanía nacional, que son os únicos que poden entender das mesmas»
«Segue estando na súa man abrir un novo período de normalidade e lealdade institucional que todo o mundo lle está reclamando. En caso contrario, será vostede o único responsable da aplicación da Constitución»