«É unha moi triste noticia para min, para a miña familia e para a miña filla»

A sede xudicial de Ribeira foi, nos últimos oito meses, o único espazo polo que pasaron ambos os pais de Diana Quer. Onte fixérono novamente, pero unha vez máis por separado. Ambos estaban citados polo xuíz instrutor, que quería informarlles persoalmente dos avances da investigación. A nai, Diana López-Pinel, foi a primeira en entrar. Fíxoo rodeada de xornalistas, aos que só dixo unha frase: «O único que non quero é que se levante o segredo de sumario, prexudicaría á investigación».

A proxenitora abandonou o edificio, aparentemente tranquila, á media hora de ter entrado. Pero non tardou máis de dúas preguntas, feitas polos xornalistas que a rodeaban novamente, en chorar. As súas palabras, coa cabeza gacha, foron moi sintomáticas: «Non foi unha reunión positiva, pero ata que non fale co meu avogado non farei declaracións. Se queredes saber algo máis, falade co meu exmarido».

Juan Carlos Quer accedeu aos xulgados 25 minutos despois que a súa muller. Fíxoo sereno e gardando silencio. A súa reunión durou máis dunha hora, e non dubidou en pararse á saída para atender aos medios que agardaban coñecer as súas reaccións. O primeiro que fixo foi mostrar o seu rexeitamento á decisión xudicial de forma rotunda. «É unha moi triste noticia» para min, para a miña familia e para a miña filla, que creo que de ningún xeito vai facilitar o desenvolvemento dos traballos de investigación», asegurou.

O proxenitor engadiu, visiblemente emocionado e coa voz cortada, que «como pai, e como cidadán» apelaba á «responsabilidade do ministro do Interior e de Xustiza para que os responsables deste acto comparezan ante a Xustiza e paguen o que deben de pagar».

Para rematar, Quer apostilou que «a sociedade española se merece que este tipo de actuacións non queden impunes», á vez que pediu respecto para a súa filla: «Isto non é unha páxina de sucesos , é un feito lamentable que podía sucederlle a calquera».

---

---

---