Polo menos un 30% dos votantes das mareas optaron por un BNG capaz de nutrirse doutros espazos

Pablo González
pablo gonzález REDACCIÓN / LA VOZ

ELECCIÓNS 2020 · Exclusivo subscritores

Beiras (en el 2014 como portavoz de AGE), Ana Pontón y Francisco Jorquera, tres de los últimos candidatos a la presidencia de la Xunta por el BNG
Beiras (no 2014 como portavoz de AGE), Ana Pontón e Francisco Jorquera, tres dos últimos candidatos á presidencia da Xunta polo BNG SANDRA ALONSO

No tramo final da campaña aumentou ese transvasamento de votos

16 jul 2020 . Actualizado ás 19:22 h.

A maioría absoluta do PP era algo que se podía inferir na inmensa maioría das enquisas. Pero o verdadeiro cambio nas eleccións autonómicas ten que ver cos vasos comunicantes entre o BNG e as mareas, movemento político diverso que se canalizou esta vez a través de Galicia en Común e o seu candidato á presidencia, Antón Gómez-Reino. Esa teoría dos vasos comunicantes xa se reflectiu nas eleccións do 2016, nas que o auxe dos autodenominados rupturistas, que se converteron en segunda forza en votos e lograron 14 deputados, supuxo a confirmación da caída do BNG ao seu chan electoral con seis escanos, un menos que os logrados por Francisco Jorquera no 2012 coa irrupción de AGE da man de Xosé Manuel Beiras.

Agora sucedeu ao revés, confirmando a enorme transpiración de votantes entre ambos os espazos, coa diferenza de que o rupturista desapareceu do mapa político autonómico e o BNG, polo seu raizame histórico, social e territorial, mantivo un retén mínimo de deputados para poder iniciar unha lenta pero firme recuperación.

Nos últimos días de campaña -nos que a lei electoral prohibe difundir sondaxes, pero non realizalos-, Sondaxe detectou no seu tracking electoral como ese transvasamento de votos crecía a un ritmo relevante. O 8 de xullo, un 24,8 % dos votantes que optaron pola candidatura de En Marea nas autonómicas do 2016 confesaban nas entrevistas telefónicas que ía apoiar ao Bloque. Esa deserción de apoios foi crecendo, ata que o día 11, na véspera da convocatoria electoral, a trasfega de votantes aumentaba case cinco puntos, ata situarse no 29,5 %. A tendencia foi detectada pola sondaxe diaria, pero é máis que probable que o día das eleccións fóra aínda maior, pois o BNG triplicou os seus apoios e pasou de seis escanos a 19, consumando un sorpasso ao PSOE de maiores dimensións que o previsible.

A porcentaxe non é menor se se contextualiza nos apoios que logrou En Marea -entón con Luís Villares como candidato- nas eleccións do 2016: algo máis de 273.000 votos, polo que a achega desde o espazo impulsado por Podemos en Galicia podería estar preto dos 80.000, pero é probable que no último momento da reflexión electoral este número fose superior, nunha cultura política -a das mareas- onde o nacionalismo tiña unha representatividade e un pouso moi relevantes.


A transversalidade

Carlos Cigarrán, director de Sondaxe, confirma esa tendencia alcista no voto prófugo das mareas, pero pon o foco na capacidade do BNG para nutrirse de distintos espazos electorais. «O Bloque tivo unha gran capacidade para atraer votantes de ámbitos moi diversos», constata.

Así é. Na véspera electoral, recuperaba polo menos un 8 % de antigos votantes socialistas das anteriores autonómicas. Pero esa porcentaxe aumenta considerablemente (17,4 %) se se analiza o transvasamento de votantes que nas xerais de novembro do ano pasado optaron polo PSOE, cando os socialistas estiveron preto de volver superar ao PP en Galicia con algo máis de 460.000 votos, como fixeron nas xerais de abril.

A mensaxe transversal e positivo de Ana Pontón -nunha entrevista en La Voz confesou que tamén cortejaba ao votante galeguista do PP- puido estar detrás destes movementos. No canto de falar de patrias, falou de soños, un cambio que non é só semántico e que probablemente aínda xera reticencias no aparello máis dogmático do BNG. Isto explicaría que fose a candidatura máis apoiada polos novos electores -un 22,6 %-, que nestas eleccións representaban a nada despreciable cifra de 78.500 votantes.

A fidelidade, clave na maioría absoluta de Feijoo

A fidelidade é sin duda una das claves da cuarta maioría absoluta lograda por Alberto Núñez Feijoo. Nos últimos días de campaña, os votantes que optaran polo PPdeG no 2016 non só mantiveron a súa intención de seguir apoiándoo cunhas porcentaxes de fidelidade moi estables. Ademais, nos últimos días antes da xornada electoral, esa fidelidade seguiu aumentando, e pasou do 76,7 % o 8 de xullo ata o 80,3 % o día 11.