Gómez-Reino: «Estes resultados son un fracaso para o noso espazo político»
13 jul 2020 . Actualizado ás 14:12 h.Talvez non existan moitos exemplos de como pode evaporarse un proxecto político nun período tan curto de tempo. A chamada marea, un movemento nado no ámbito municipal e que canalizou o malestar social que xerou a anterior crise, chegou a ser segunda forza nas autonómicas de fai catro anos, con 14 deputados e máis de 270.000 votos. Coma se dun balón picado tratásese, a candidatura de Galicia en Común, herdeira directa daquel proxecto e formada por Podemos, Esquerda Unida e Anova e apoiada polas mareas locais, apenas logrou 50.000 votos e ningún deputado, o que supón a súa desaparición do Parlamento galego.
Un trompazo que nin sequera foi capaz de predicir as enquisas. Visiblemente cariacontecido, rodeado do resto de cabezas de lista, o candidato Antón Gómez-Reino, líder de Podemos en Galicia, home de Pablo Iglesias na comunidade e aínda deputado no Congreso, comparecía pasadas as dez para tratar de explicar o desastre.
Asumido «en primeira persoa»
«Estes resultados son un fracaso para o noso espazo político», admitiu o candidato, moi parco en palabras, que anunciou a apertura dun proceso de reflexión profunda para analizar un pau electoral que, dixo, asume en «primeira persoa». Preguntado sobre que pasos dará, Gómez-Reino avogou por facer unha reflexión serena que a súa leve tempo para analizar as causas que se esconden detrás dun resultado «inesperado».
O candidato de Galicia en Común mostrou a súa decepción polo feito de que o seu proxecto político non teña podido contribuír a abrir un novo ciclo político na comunidade galega, onde Feijoo volveu a gañar por cuarta vez con maioría absoluta. Interpelado polas causas que poden estar detrás dun resultado que deixa a Podemos e as súas confluencias sen representación no Hórreo, Gómez-Reino apuntou á onda de crecente apoio social solicitado polo BNG e a decepción de todos os votantes que apoiaron a En Marea no outono do 2016 e que agora puideron sentirse «desencantados».
Sen explicar os porqués
Non entrou a valorar Antón Gómez Reino cales poderían ser, en liñas moi xerais, as causas dese malestar cunha proposta política que chegou a solicitar un importante apoio cidadán e que agora queda sen ningunha representación a nivel autonómico.
O pau electoral de Galicia en Común certifica a desaparición política do proxecto da marea, da chamada unidade popular, cuxo embrión hai que buscar na alianza que Xosé Manuel Beiras e Yolanda Díaz teceron no 2012, con Alternativa Galega de Esquerda, e que acadou a súa maior cota de éxito no outono do 2016, cando pasou aos socialistas en número de votos e situouse como segunda forza.
Pero desde entón ata agora pasaron moitas cousas que poden axudar a entender mellor o por que do desastre electoral deste 12 de xullo: a perda das tres alcaldías que tiñan as mareas nas cidades (A Coruña, Ferrol e Santiago) e, sobre todo, un proxecto que, a nivel autonómico, pasouse a última lexislatura partido, inmerso nunha gresca constante, con Luís Villares e os seus afíns enfrontados ao resto do grupo, guerra polas siglas incluída. Todo iso desembocou na escisión da marea galeguista liderada por Pancho Casal.
O electorado penalizou a rifa constante, e unha parte que fuxiu do nacionalismo tras a súa fractura fixo agora o propia coa marea en circunstancias similares.
O resultado electoral prodúcese a pesar do desembarco na campaña galega de pesos pesados como Pablo Iglesias ou Yolanda Díaz, actual ministra de Traballo. Tamén pecha a porta á entrada de Martiño Noriega no Hórreo. O ex alcalde compostelán ía de número tres pola Coruña, detrás do propio Gómez Reino e de Luca Chao.
O resultado de Galicia en Común tamén supón o adeus de Eva Solla ao Parlamento galego, de Esquerda Unida, e que era deputada desde o 2012, cando participou como candidata por Pontevedra da desaparecida Alternativa Galega de Esquerda.