O fracaso da coalición entre Touriño e Quintana en Galicia planea sobre a alianza estatal
15 novs 2019 . Actualizado ás 08:44 h.Se, tal e como se especula, a coalición entre PSOE e Unidas Podemos pivota sobre tres vicepresidencias e a económica lévalla Nadia Calviño, podería darse o arriscado caso de que a recoñecida economista véxase na tesitura de defender unhas medidas que entren en colisión coas políticas sociais dos ministros de Podemos nas Moncloa. Podería darse o caso, mesmo, de que o que ate a galega Calviño en Bruxelas desáteo outra galega, Yolanda Díaz, en Madrid se finalmente a deputada de Galicia en Común logra ser nomeada ministra de Traballo ou dalgunha das carteiras sociais que lle correspondan a Podemos. É o risco que se analiza xa non só nos foros conservadores, senón tamén entre os socialistas menos entusiasmados co pacto, que temen que máis que unha coalición España quede finalmente en mans de dous Gobernos, un liderado polo PSOE coas carteiras que lle correspondan, e outro máis radical en mans de Unidas Podemos.
Exemplos hainos, e Galicia viviuno entre os anos 2005 e 2009 co bipartito formado polo PSOE e o BNG, que naufragou, sobre todo, por esas dúas Administracións paralelas. Non fai moito, o que fora vicepresidente, Anxo Quintana, recoñeceu que un dos motivos do fracaso daquela experiencia fora a falta de comunicación co presidente, o socialista Pérez Touriño; unha circunstancia que acabou convertendo as consellerías que rexentaba cada un dos partidos en compartimentos estancos. Ata á socialista Pilar Cancela escapóuselle hai pouco nunha entrevista radiofónica que no seu partido había preocupación pola posibilidade de que se xestase en Madrid un Goberno «bicéfalo» como o que tivera a Xunta co bipartito, porque ata a cidadanía percibira -a entender de Cancela- que había dous presidentes «e que un actuaba ás costas do outro».
A derrota do bipartito deu lugar á primeira maioría absoluta de Feijoo, que aí segue.