O bazar fiscal das eleccións: do imposto aos «ultrarricos» á rebaixa «radical» do IRPF
ELECCIÓNS 2020
As receitas que expoñen os partidos para paliar as necesidades recadatorias son un ultramarinos fiscal
08 novs 2019 . Actualizado ás 22:33 h.«Meta no sobre a papeleta de Pedro Sánchez e mil euros dentro». Foi a recomendación que, facendo alusión ás subidas de impostos que planean os socialistas, fíxolle á cidadanía o líder do PP, Pablo Casado, durante o debate electoral. E é que, máis aló de subir ou baixar impostos —denominador común dos bloques progresista e conservador respectivamente—, cos programas electorais na man, as receitas que expoñen os partidos para paliar as necesidades recadatorias do país son un bazar fiscal. Prometer é gratis, cousa diferente é cumprilo.
Comezando polo partido que goberna, en materia impositiva o programa socialista é bastante xenérico, aínda que é certo que a súa folla de ruta xa quedou plasmada no errado proxecto de Orzamentos. Para a nova lexislatura expón como prioridade unha «maior progresividad fiscal», que permita a España «converxer» cos países veciños. É dicir, máis impostos.
Explica que a «reforma da fiscalidade» permitirá superar «a anomalía da escasa tributación das grandes corporacións, do sector financeiro e das grandes tecnolóxicas», ademais da «insuficiente e ineficaz» fiscalidade ambiental. Todas, medidas que xa incluíron no seu proxecto de Orzamentos. Salientan, iso si, que os cambios «non implicarán ningún prexuízo para as familias de ingresos medios e baixos».
Outra prioridade será a loita contra a fraude: actualizarán a lista de paraísos fiscais e ampliarán a relación de morosos da AEAT, rebaixando a 600.000 euros o importe da débeda para estar na listaxe, ao que engadirán aos responsables solidarios.
Afrouxar o tributo de sucesións
Pola súa banda, o PP fala de «revolución fiscal» para reactivar o emprego e a competitividade. Entre as súas medidas estrela, destaca unha rebaixa do IRPF (idea que comparte con Cidadáns e Vox, este último avoga por unha rebaixa «radical» cun tipo único do 20 %) que «afectará a todos os contribuíntes», xa que o tipo máximo se situará «por baixo do 40 %» (actualmente está no 45 %). Non concretan máis, aínda que tamén prometen a supresión do imposto sobre o patrimonio e o de sucesións e doazóns (tan polémico pola avultada desigualdade entre territorios) nas transmisións entre pais e fillos, o resto da liña descendente e entre cónxuxes. Cs e Vox subscríbeno tamén.
Os de Casado tamén propoñen incentivos fiscais á vivenda habitual (foi o PP quen eliminou a dedución á compra) e os plans de aforro, así como eliminar o imposto sobre actos xurídicos documentados nas hipotecas por compra de vivenda habitual. Igualmente expoñen unha rebaixa do imposto que pagan as empresas sobre os seus beneficios, «situando o tipo máximo por baixo do 20 %», idéntica á proposta de Vox, que engade unha redución adicional do 5 % no caso de que as empresas manteñan os beneficios como reservas en lugar de distribuílos, e rebaixa o tipo ao 15 % para as pemes.
No extremo oposto, Unidas Podemos e Máis País avogan —na mesma liña do PSOE— pola solidariedade fiscal. «Que se vén unha nova crise os recortes fáganse só por arriba», como repite Pablo Iglesias . Así, os morados queren aplicar un plus (do 4 %) ao IVE dos «artigos de luxo», ademais de rebaixarllo ao 10 % ás subministracións básicas dos máis vulnerables. Tamén propoñen crear un imposto «para as grandes fortunas» (a partir dun millón de euros), e os de Errejón «para os ricos e os ultrarricos», á vez que se establece un IRPF «máis xusto e progresivo» e elimínase a competencia fiscal entre comunidades.
