«Hai alumnos que en segundo de bacharelato sofren a mesma presión que un deportista de elite»
EDUCACIÓN
Descobre as claves para sobrevivir ao curso máis temido. Plántalle cara á inseguridade e ás emocións negativas. Dámosche a chave do éxito e algunhas técnicas de estudo que che axudarán
19 sep 2021 . Actualizado ás 16:36 h.Si, seino. Levas dous ou tres anos temendo este momento. Pero non che deixes influenciar polo que din, porque só ti podes conseguir que segundo de bacharelato non se converta nun monstro imposible de combater. Está claro que non vai ser un paseo, pero con disciplina , unhas boas técnicas de estudo, organización e unha actitude positiva lograrás superalo. Mesmo poderás sorprenderche cos resultados. Así que imos axudarche a que o curso máis temido convértase nun gran reto no que saias triunfante.
O primeiro que debes ter claro é o obxectivo que che tes que marcar. Tes que saber que carreira queres estudar e a nota aproximada que necesitas. «Márcache o teu obxectivo individual e non che deixes contaxiar pola presión do resto ou do propio centro educativo», explica a pedagoga Ana Couto, do método Estuda con Sentido, que prepara aos alumnos para este curso e para superar a ABAU, e que fai fincapé nas técnicas de estudo: «Ten que ser eficaz a longo prazo. Non se pode memorizar sen comprender. Eu recomendo que vaian facendo os seus propios apuntamentos escritos da súa propia man. Cando os estuden van lembrar o esforzo que fixeron e logo o repaso en maio será moito máis doado, ademais de darlle máis seguridade e máis tranquilidade á hora de afrontar os exames». Tamén indica que é moi importante saber organizarse desde o primeiro momento, é dicir, desde setembro. E dedicar tres horas ao día a estudar: «Adoitan ter moita carga de traballo e por iso angústianse. Pero esas tres horas é tempo suficiente para facer os traballos e ir elaborando os seus propios apuntamentos». Pero iso non significa que non debas descansar. É máis, para Couto é obrigatorio que o fagas un día á semana: «Se non che tomas estes descansos, cando teñas que apertar o ritmo, en maio, estarás esgotado».
Outro aspecto moi importante é o teu estado anímico. Para iso, a psicóloga Eva Sández aconsella traballar o que denomina inquedanza anticipatoria: «Como segundo xa se anticipa que é un curso terrorífico, moitos alumnos enfróntanse medorentos ante esa situación». E o que tes que facer é todo o contrario, empezar moi seguro de ti mesmo: «Se puiden en primeiro e outros alumnos tamén puideron con segundo, eu tamén podo. Unha actitude de autosuperación permítelles traballar desde un primeiro momento sen frustración e a un nivel medio alto». Para Sández, trátase dun curso «moi emocional», no que a frustración e a desmotivación son os grandes inimigos dos alumnos. Por iso é polo que se non consegues os resultados desexados, debes ser capaz de reaccionar , adaptarche á situación e actuar: «Está claro que o meu ritmo de estudo non é suficiente, entón se vexo que eu non podo, hai que pedir axudar. Pedir un reforzo nunha academia ou buscar outra, se non comprendo ao profesor. Con todo, non todo o mundo necesita pasantía, pódese autorregular moi ben. Pois necesito máis horas de estudo ao día, preguntar máis dúbidas en clase, ter a información máis elaborada para comprendela mellor, intentar conciliar mellor as miñas horas de estudo coas de descanso... e se todo iso non é suficiente, sempre é recomendable a axuda psicolóxica para traballar ese concepto de intelixencia emocional». Nese sentido, recoñece que algúns mozos, aínda que non todos afortunadamente, poden chegar a percibir unha presión excesiva: «Nalgúns casos individuais si están moi presionados. Hai alumnos que poden chegar a ter a presión dun deportista de elite. Vai depender da presión que o alumno perciba e que el mesmo elabore».
Os pais
E como deben actuar os pais? Porque tamén poden xogar en contra. «Debe haber un apoio, sabendo os resultados do alumno. Se é un fillo que non está motivado e non estuda nada, pois non lle imos deixar que estea cinco anos repetindo segundo. Pero se vexo que se está esforzando e que non logrou a media que quería, hai que apoiarlle, dicirlle que pode dedicarlle un ano máis para entrar na carreira que quere, que hai outras opcións... En cambio, se o pai xa lle di que xa sabía que non podía conseguilo ou lle acusa de non facer nada, o fillo péchase máis», argumenta Sández.
Pola súa banda, María Soto, experta en disciplina positiva e creadora do método Educa Bonito, tamén avoga por motivar aos mozos e apoialos emocionalmente: «Hai que dicirlles que confiamos neles, moito máis alá dos resultados. Dicirlles que sabemos que se van esforzar e que confiamos en que van intentalo. Porque cando a unha persoa lle dás confianza, automaticamente motívase». E en canto ás ferramentas que deben manexar, Soto aclara que deben coidar a súa mente e o seu corpo para que as emocións se coloquen: «Que mentalmente se convenzan de que os erros serven para aprender. Suspender non é malo, é que non estaba preparado para aprender iso. Teñen que cambiar a mensaxe mental, non dicir que son un fracasado se suspendo e que estudar non sexa un castigo, senón un estímulo para aprender. E despois necesitan máis que nunca coidarse a nivel físico, facer moito deporte e coidar moitísimo o descanso». Así que xa sabes, estás listo para superar segundo? A resposta ten que ser un si rotundo.
