Alumnos do IES Rosalía de Castro explican que leccións sacan dos seus estudos do dobre bacharelato
06 abr 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Son a elite de Galicia. Mozas e mozos intelixentes, sin duda, pero sobre todo ambiciosos, traballadores, centrados e motivados. Por iso poden facer o bacharelato internacional (BI) á vez que cursan o tradicional; isto só ocorre nos centros públicos (nos privados poden elixir) e a eles non parece afectarlles demasiado; de feito, algún compaxínao co ensino de música ou a práctica de deportes de equipo.
A clave é ser metódico: «Se es organizada, é máis doado o BI e sacas mellores notas que no bacharelato ordinario», di Charo García-Echave, profesora de Bioloxía do IES Rosalía de Castro e experta nisto do Bacharelato Internacional, que leva impartindo 29 anos. Ela detecta que desde os inicios en 1989 á actualidade as cousas cambiaron para os estudantes: «O traballo é moi parecido pero os estudantes asumíano antes con máis facilidade. A presión que teñen hoxe é moitísimo maior». O motivo? A esixencia de notas. Se antes cun sete un alumno estaba encantado, «agora se sacan un oito choran», recoñece García-Echave. E sacar un oito con semellante carga de traballo é máis que meritorio.
«O traballo é moi parecido, pero a presión que teñen hoxe é moitísimo maior»
Pero presiones á marxe, esta opción de bacharelato é defendida con paixón: «Acadas metas ás que non sabías que podías chegar». Dio Gael, estudante de primeiro na modalidade de Humanidades-Ciencias Sociais. Esther, brillantísima alumna de segundo que o ano que vén empezará enxeñería Aeroespacial en Colorado (EE.?UU.) grazas a unha bolsa de excelencia, recoñece que «nos exames tes que conectar todas as cousas que has ir aprendido ao longo do tempo para atopar a resposta». Nestas probas, que se desenvolven agora en maio, os alumnos poden levar os cadernos pequenos de fórmulas de Física, porque as preguntas non se limitan a que se reproduza unha delas. «Nun exame non che preguntan as causas da Primeira Guerra Mundial -explica Gael- senón algo do tipo ‘‘ata que punto crees que influíu este dato para chegar á Primeira Guerra Mundial?''».
«Aprendes durante o exame»
Julia, tamén de segundo e cunha carreira que mira á Policía (non sabe se a través da Informática, a Criminología ou ambas as), incide niso de ter que pensar: «No exame de literatura ponche un texto que xamais viches e que non sabes que é. Tes que analizalo, estudalo, e aos poucos acabas situándoo». «Aprendes durante o exame», resume.
Os alumnos de Ciencias estudan Filosofía, e os de Sociais, Bioloxía
Para pasar con notas estas probas, os alumnos do BI traballan duro durante dous anos (non hai exames no medio) e desde o primeiro día. O BI ten tres «materias» obrigatorias: Teoría do Coñecemento, Monografía e Acción e Servizo (horas de servizo á comunidade). A monografía é un estudo a fondo realizado ao longo dos dous anos e de ata 4.000 palabras (algo máis de tres páxinas de xornal) sobre un asunto de investigación, e no que teñen que citar correctamente as fontes (un asunto importante e difícil de conseguir, porque supón adxudicar cada conclusión ao seu autor). Para abrir boca, en primeiro preparan un ensaio de 1.200 palabras sobre un asunto no que se promove que haxa poucas citas: «Teñen que ser reflexións propias», di Charo García-Echave. O de Andrea, a cuarta do grupo, estudante de 1.º de bacharelato que vai a Santiago a diario desde Val do Dubra (outros estudantes van desde A Coruña, mesmo), trata un asunto moi interesante: «Hai algún comportamento que non estea influído pola sociedade?», unha cuestión que se expón esta futura médica.
Porque esa é outra das características do BI. Os alumnos de Ciencias deben estudar obrigatoriamente Filosofía e os de Sociais, Bioloxía. O coñecemento ha de ser transversal e a cabeza debe estar organizada para telo todo en conta.
Poucos alumnos por clase
O grupo de estudantes é moi compacto, mesmo entre os dous cursos. As clases son reducidas, de dez alumnos, todas con moitas ganas de aprender: «O grupo tira de ti», di Andrea, mentres Julia e Esther recoñécense amigas da alma en parte grazas ao BI. «Pasamos demasiadas horas xuntos», di Esther entre risos, mentres Julia remata: «Aceptamos as nosas diferenzas e o máis tolo é o máis normal», frase que arrinca a gargallada xeral. Dolores García Gómez, secretaria do IES Rosalía e coordinadora do programa, explícao: «Son alumnos que ás veces non encaixan en clases habituais», porque o seu nivel de entrega e esixencia é altísimo.
Como curiosidade, poucas veces cóbrense todas as prazas de que dispón o IES Rosalía, xa que ás ganas de traballar esíxese un 7,5 de media de ESO.