Un galego pagaría entre 1.600 e 32.000 euros máis por herdar se se igualan os impostos
ECONOMÍA
Na comunidade non afectaría a proposta de ERC de fixar un tipo mínimo estatal en patrimonio
28 novs 2020 . Actualizado ás 17:21 h.A espita abriuna unha emenda presentada por Esquerra Republicana de Catalunya aos Orzamentos do ano que vén, na que o grupo independentista reclama ao Goberno que se fixe un tipo mínimo estatal do imposto de patrimonio. Un cambio legal que permitiría que o Estado recadase os máis de 600 millóns de euros que Madrid deixa de ingresar cada ano pola súa decisión de bonificar totalmente a cota do gravame ás grandes fortunas.
De momento, é o único certo que hai sobre a mesa, aínda que se dá por feito que é un primeiro paso nun proceso de armonización fiscal defendido nos últimos meses desde o Executivo e que podería acabar implicando cambios noutros tributos, como o de sucesións ou mesmo o IRPF. Claro que os efectos non serían nin moito menos os mesmos segundo que imposto se toque. A continuación, algunhas claves.
Imposto de sucesións
Adeus á exención total para familiares directos. É, talvez, o máis impopular dos impostos. Por iso, son numerosos os Gobernos autónomos que nos últimos anos han relaxado sensiblemente a fiscalidade das herdanzas. Entre eles, o galego, que neste 2020 elevou a un millón de euros o importe exento de tributación por herdeiro. Así, no exemplo que usa para o seu informe anual o Rexistro de Economistas Asesores Fiscais (REAF), o dun solteiro de 30 anos que herda bens do seu pai ou nai por valor de 800.000 euros, entre eles a vivenda habitual do falecido (taxada en 200.000), a factura fiscal por imposto de sucesións en Galicia sería de cero euros. Só outras dúas comunidades, Andalucía e Cantabria, deixarían tamén exento ese legado. A partir de aí, unha xungla de tipos, reducións e bonificacións que fan que, no mesmo suposto, a cota a ingresar pase dos menos de 1.600 euros de Madrid e Estremadura aos máis de 103.000 que debería pagar un asturiano nesa situación.
De abordarse un proceso de armonización fiscal que estableza un tipo mínimo de tributación, a inmensa maioría dos galegos, aínda con herdanzas moito máis modestas, sairían prexudicados. No caso exposto antes, o sobrecusto poderíase mover nunha pinza de entre 1.600 e 32.000 euros, en función de se se opta por fixar un mínimo moi reducido ou se vai á media, que marcan comunidades como Castela-A Mancha ou Canarias, moi aliñadas coa fiscalidade básica estatal.
Imposto de patrimonio
Sen cambios en Galicia. Controvertido tamén é o imposto de patrimonio, que España mantén ao contraxeito da tendencia xeral en Europa. Pero neste caso, a proposta de ERC non tería efecto algún sobre o peto dos contribuíntes galegos. E é que o que pretenden os soberanistas cataláns é que se fixe unha cota estatal para este tributo, que se calcularía aplicando o mínimo exento e a escala de tipos definidos na normativa básica do imposto. Se esta cantidade é superior á que resulta de aplicar a normativa autonómica, o contribuínte deberá abonar a diferenza. Pero Galicia aplica as escalas e exencións xerais, polo que a factura se mantería inalterada (para un patrimonio de 800.000 euros, excluída a vivenda habitual de 300.000, a cota está en 200 euros e así seguiría de aplicar a proposta de ERC). Pero os grandes patrimonios madrileños e rioxanos, aos que si se bonifica o imposto, veríanse prexudicados.
Imposto sobre a renda
As rendas medias e altas pagarían menos na declaración. O proceso contrario ao aplicado en sucesións dáse no IRPF, onde as comunidades si espremeron a súa capacidade normativa e fixérono xeralmente á alza. Desta forma, se se harmonizase o imposto sobre a renda e aplicásese sen modificacións sobre os tramos e a escala estatal (como o fai Castela-A Mancha), moitos contribuíntes galegos verían rebaixada a súa factura final na declaración. De acordo aos cálculos realizados polo REAF, só aqueles con rendas medias-baixas, na contorna dos 20.000 euros, sairían perdendo, a razón de 10,7 euros máis de gravame ao ano. Por amais desa cifra, modificar o actual deseño do imposto en Galicia para adecualo ao previsto na lei estatal permitiría aforrar entre 10 euros, no caso de rendas de 30.000 euros, e máis de 415 euros ao ano, para aqueles que superan os 70.000.
O PP declara a guerra á armonización fiscal de Sánchez
Luís Pousa
Despois de ver a un magnate inmobiliario reconvertido en presidente dos Estados Unidos defendendo o proteccionismo e, en fronte, ao líder comunista de China reivindicando a liberdade de mercado, criamos ter acadado o límite do asombro no económico. Pero sempre hai quen sobe a aposta. E en España asistimos estes días a unha curiosa polémica na que un partido separatista catalán (ERC) esixe ao PSOE que acabe desde o Goberno central coa marxe de manobra das comunidades para subir, baixar ou eliminar os impostos autonómicos. Na diana está Madrid, á que o líder de Esquerra, Pere Aragonès, acusou este venres de practicar «competencia desleal».
No seu acordo para sacar adiante os Orzamentos, o PSOE hase comprometido con ERC a pór coto a estas rebaixas de impostos en busca do que bautizou como «armonización fiscal». O PP considera esta medida unha declaración de guerra ás autonomías onde goberna. Pablo Casado anunciou onte desde Barcelona que darán a batalla en todas as frontes. «É ilegal e inconstitucional», alertou o presidente do PP, que quixo opor o sistema tributario madrileño ao «inferno fiscal» que, ao seu xuízo, padecen os cataláns polos excesos do independentismo.
Tamén falou desde Cataluña a principal aludida pola proposta de ERC. Isabel Díaz Ayuso respondeu directamente ao portavoz de Esquerra no Congreso, Gabriel Rufián, sobre as acusacións de que a Comunidade de Madrid é un paraíso fiscal que capta empresas e investimentos grazas ao dumping. «Rufián ten razón. Madrid é un paraíso. Pero de liberdade e de respecto aos cidadáns, e non de imposición política», rebateu Ayuso.
A portavoz do BNG, Ana Pontón, recalcou que Madrid xoga «dopada» e que actúa «como unha especie de paraíso fiscal». Pontón situouse, con todo, máis aló da armonización fiscal e apostou por liquidar un modelo de financiamento «que discrimina a Galiza» para dar paso a un sistema no que a comunidade asuma o control do 100 % dos seus ingresos e poida aplicar «unha fiscalidade xusta».
Montoro nega ter defendido unha homogeneización
O exministro de Facenda Cristóbal Montoro saíu onte ao paso das voces que aseguran que foi el quen abriu o melón da armonización fiscal que agora ERC negocia co Goberno. Montoro asegura que o único que fixo foi reunir un grupo de expertos para abordar unha reforma no financiamento autonómico. E, aínda que recoñece que nese debate si xurdiu o asunto, non foi el quen o sacou: «Nunca falei de armonización. As autonomías deben ter un maior grao de responsabilidade fiscal», dixo ao Independente.