Disputas entre Maroto e Ribeira frean os incentivos eléctricos

f. fernández REDACCIÓN / LA VOZ

ECONOMÍA

Juan Carlos Hidalgo | Efe

A Xunta culpa ao Goberno do posible peche parcial de Alcoa porque prometeu apoios que non chegan e que poderían aliviar ás industrias cun alto consumo enerxético

29 may 2020 . Actualizado ás 09:25 h.

A luz, sempre a luz. O eterno problema dos elevados custos enerxéticos das industrias que utilizan a electricidade para levar a cabo os seus procesos produtivos. Como Alcoa. Pero tamén Ferroatlántica ou Megasa... Tanto o presidente da Xunta como o conselleiro de Industria apresuráronse a culpar ao Goberno central de que a multinacional do aluminio anuncie despedimentos, porque leva ano e medio incumprindo a promesa de debuxar un marco estable de incentivos enerxéticos que facilite a este tipo de empresas competir con Europa. Mero interese político e electoral? A patronal do sector, a Asociación de Empresas con Gran Consumo de Enerxía (AEGE) leva anos coa mesma denuncia. Agora con máis bríos, se cabe. Fernando Soto, o seu director xeral, subliña que os incentivos son o único modo de que poidan competir co resto dos países, que, por certo, tamén apoian ás súas industrias. Por que non en España?

O Ministerio de Industria prometeu en decembro do 2018, ao pouco de que Alcoa anunciase o peche da Coruña e Avilés, que logo retirou para vender as fábricas, un estatuto específico para o sector electrointensivo. Ano e medio despois, segue sen estar en vigor.

Ese documento, con medidas de alivio para abaratar custos eléctricos, está chamado a substituír ás poxas de incentivos a cambio de prestar o servizo de interrumpibilidad. As empresas que consumen moita electricidade -como as citadas antes, entre outras moitas- ofrécense a que lles corten a subministración se é necesario polo ben do sistema a cambio de diñeiro. A última poxa celebrouse en decembro pasado e repartiu incentivos para o primeiro semestre do 2020. Este acábase e AEGE nada sabe da nova poxa para acabar o ano, e tampouco do estatuto. «Temo que non a convoquen», recoñece Soto.

Ribeira se escurre

A directiva da patronal do sector ten contactos permanentes co Ministerio de Industria. «Cónstame que fan o que poden, pero é que o diñeiro o ten Transición Ecolóxica -dentro del, a Secretaría de Estado de Enerxía-, levamos mes e medio intentando falar con eles e dinnos que teñen as axendas moi ocupadas», explica Fernando Soto.

«Industria fai o que pode, pero é que o diñeiro o ten Transición Ecolóxica»

En resumo, que a ministra Reyes Maroto quere e non pode; e Teresa Ribeira pode e non quere (ou iso parece). O estatuto móveo Industria, pero é Transición Ecolóxica a que mece o berce, a que ten os recursos. Así que as posibles diferenzas de criterio no seo do Goberno poderían estar atrasando os apoios á industria.

É Transición Ecolóxica a que, por exemplo, recada o diñeiro que pagan as compañas polos dereitos de emisión de CO2: 1.240 millóns o ano pasado. Soto subliña que a Comisión Europea permite que o 25 % dese diñeiro (300 millóns) retorne ás empresas para apoiar a súa competitividade, sen necesidade sequera de pedirlle permiso a Bruxelas . Esta medida poderíase aplicar xa, sen agardar a que se acabe de tramitar o estatuto, pero non se fai. «Quererán o diñeiro para gastalo noutra cousa», razoa Soto. Mentres tanto, moitas industrias están en apertos, e non só polo coronavirus.

O directivo de AEGE quere recalcar que non están a pedir nada que non estean a facer xa outros países cos que teñen que competir a diario. Italia, por exemplo, está a auxiliar ao seu tecido industrial con poxas de interrumpibilidad extraordinarias, esas que tanto ansían as españolas. Ou en Francia , onde están repartindo os fondos do CO2. Ou en Alemaña . Alí as empresas cun elevado consumo de enerxía gozan de exencións directas de custos fixos do recibo da luz, que Transición Ecolóxica non quere nin tocar.

A solución é política, destaca Soto, quen é optimista e considera que finalmente o Goberno entrará en razón, «aínda que algunha pluma nos imos a deixar polo camiño». Unha pode ser a última fábrica de aluminio primario que queda en España, a de San Cibrao. Aínda que o director xeral da patronal prefire non opinar sobre as decisións dos asociados, avanza que hai outras compañas en apertos e con ERTE -mesmo antes da crise do coronavirus-. Isto non vai só do futuro de Alcoa .

A Xunta estima que en Galicia dependen do sector electrointensivo cinco mil empregos. O conselleiro Conde acusou o Executivo de «inacción política». Feijoo, a través de Twitter, de que «o Goberno tivo máis dun ano para evitar o peche de Alcoa e non o fixo a pesar das súas promesas».