Os vaivéns legais baleiran a bolsa de pisos de alugueiro nas cidades galegas
ECONOMÍA
Só hai 2.500 vivendas no mercado e as inmobiliarias traballan con lista de espera
16 abr 2019 . Actualizado ás 20:19 h.Aínda que o Goberno conseguiu sacar adiante ao segundo intento o seu decreto do alugueiro, apuntándose un tanto político poucos días antes do inicio da campaña, a nova normativa non tivo un efecto balsámico no sector. E é que, antes que contribuír a picar a burbulla, a inestabilidade xurídica creada (con tres normativas diferentes en apenas tres meses) provocou unha contracción da oferta e a consecuente subida de prezos.
«Os propietarios particulares están confundidos, hai temor a alugar», explicou este luns o presidente da Asociación de Expertos Inmobiliarios (APEI), Óscar Martínez. Unha valoración que secunda Benito Iglesias , o seu homólogo na patronal galega de inmobiliarias, Fegein, que xa hai unha semanas, antes da votación do decreto, avanzara que moitos arrendadores estaban retirando temporalmente os seus pisos do mercado á espera de que se aclarase o marco legal. As cifras que manexan así o avalan. Nas sete grandes cidades galegas hai actualmente uns 2.500 pisos dispoñibles para arrendar, mil menos dos que había fai un ano, segundo as cifras facilitadas polas empresas asociadas a Fegein.
Pero, convalidado o decreto, os temores dos propietarios non só non desapareceron, senón que a oferta segue caendo. O que sucede, segundo Iglesias , é que os donos prefiren agardar a que pasen as eleccións por se un cambio de Goberno propiciase outro envorco lexislativo.
«Estamos vivindo unha situación inaudita. Xa non pomos anuncios sobre pisos de alugueiro porque se bloquean as centrais», explicou Martínez. En Galicia, abunda Iglesias , hai xa meses que as inmobiliarias traballan con listas de espera. Cando lles entra un piso que se axusta ás demandas dos clientes contactan con eles directamente para ensinarllo. Non fai falta máis: «En 48 horas están alugados».
Desde Fegein aseguran que a maior duración mínima dos contratos (de tres a cinco anos se o arrendador é un particular ou a sete se é unha empresa) e as maiores trabas para recuperar a vivenda en caso de falta de pagamento son as novas cláusulas que máis preocupan aos propietarios, que en caso de tirar adiante co alugueiro optan por elevar a renda para cubrirse ante eses riscos. «Cando o propio mercado tendía a dar síntomas de moderación nos prezos, empezamos a ver como estas medidas favorecen novas subidas por mor da pouca oferta e a moita demanda», di Martínez. Os máis prexudicados, explica Iglesias , son os mozos e as familias con ingresos máis baixos.
O lastre da vivenda turística
Tanto o responsable de APEI como o de Fegein coinciden en que a nova normativa non é o único factor que inflúe na perda de atractivo do mercado do alugueiro. Apuntan a outras dúas causas. Por unha banda, a falta de incentivos fiscais potentes que fagan que os propietarios esquezan os seus medos e decídanse a arrendar os seus pisos. E, por outro, o crecemento da vivenda turística, á que se están derivando moitos inmobles que antes se dedicaban ao alugueiro tradicional. A maior rendibilidade deste negocio está a provocar problemas en cidades como Santiago, onde a oferta de vivenda vacacional triplica a residencial, apunta Iglesias .
Por iso, desde APEI apoian a regulación que impulsa o Goberno para que as comunidades de veciños poidan limitar estes alugueiros turísticos, o que podería aumentar a oferta na canle tradicional.
