De fracasar no Congreso, usará a súa aposta polo gasto social como reclamo electoral
11 ene 2019 . Actualizado ás 22:11 h.A sorte está botada. Pedro Sánchez lanzou este venres a moeda ao aire da que dependerá boa parte da súa continuidade na Moncloa coa aprobación por parte do Consello de Ministros do proxecto de lei dos Orzamentos Xerais do Estado para o 2019, un documento que chegará este luns ao Congreso, onde iniciará a súa habitual tramitación parlamentaria cun final incerto. Nin o propio Goberno sabe o que sucederá coas súas contas, xa que para a súa implantación necesita armar unha maioría simple na Cámara Baixa que de momento se antolla moi complicada. Do mesmo xeito que sucedeu na moción de censura coa que logrou a presidencia, Sánchez necesita o indispensable apoio dos independentistas cataláns para poder alongar a lexislatura.
O xefe do Executivo é plenamente consciente de que necesita a bendición do PDECat e de ERC para seguir instalado no poder, de aí a súa procura á desesperada dos secesionistas nuns Orzamentos cuxas investimentos para Cataluña aumentan ao redor dun 18 % respecto ao pasado exercicio. Sánchez quere cortejar a Puigdemont, Torra e Junqueras con diñeiro público, a pesar de que estes insisten en que non é suficiente. Ademais de investimentos no seu territorio, esíxenlle «un xesto» cos políticos presos e de cara a un futuro referendo de autodeterminación.
Ata o luns ou martes da próxima semana non se coñecerá con exactitude como se debulla o diñeiro por comunidades, momento no que sairá á luz cales son os territorios máis maltratados. O único que se limitou a avanzar este venres a ministra de Facenda, María Jesús Montero, foi que «son uns Orzamentos bos para Cataluña, e aqueles que defenden politicamente Cataluña, deberían aprobalos», nunha clara chiscadela aos independentistas, cuxo apoio final ás contas dependerá en boa medida do que suceda no Supremo cos políticos acusados de rebelión.
Reclamo electoral
O Goberno destaca o incremento de partidas destinadas a gasto social, que ascende a uns 209.509 millóns de euros (un 57 % do total), dos que tres cuartas partes irán destinados a manter as pensións.
De momento ninguén no Executivo ten nin unha soa garantía de que a moeda vaia a caer coa cara cara arriba, e este incremento en gasto social tamén pode funcionar como reclamo para mobilizar ao electorado de centroesquerda no caso de que se adianten as eleccións.
Deixouno ben claro a ministra portavoz, Isabel Celaá, na súa intervención inicial na rolda de prensa tras a reunión do Gabinete: «Son uns Orzamentos para rescatar dereitos maltratados polo anterior Goberno. Van gañar os estudantes, os bolseiros, os mozos, os que cobran un salario mínimo, funcionarios e clase media», dixo,
O Goberno afanouse onte en explicar que as partidas para dependencia ascenden un 59,3 %, un diñeiro do que se beneficiarán ao redor de 270.000 persoas, segundo os seus cálculos. As axudas a familias pobres soben en 321 millóns (un 12 %). De cara a atraer aos estudantes, as bolsas crecen dez puntos, ata os 1.620 millóns.
Un dos grandes cabalos de batalla deste Executivo sempre foi o seu compromiso coa loita para erradicar a violencia machista, un apartado ao que destinarán uns 220 millóns de euros. Tamén apostan por recuperar o subsidio a parados maiores de 52 anos.
Dous grandes bloques moi marcados á espera do que diga «Waterloo»
f.b. madrid
Os grupos parlamentarios reaccionaron sen grandes sorpresas ao proxecto de Orzamentos presentado onte polo Goberno. Existen dous grandes bloques, e a única dúbida, a gran clave do éxito ou do fracaso das contas, está nos independentistas cataláns.
pp e cidadáns
Abanderados do non. PP e Cidadáns volveron recibir onte unha última chamada do Goberno para que se pensen a súa negativa ás contas, que rexeitarán sen dubidar nin un só segundo por consideralas perniciosas para a saúde económica do país. O presidente do PP, Pablo Casado, considera que Sánchez se dedica a subir impostos «para pagar unha campaña electoral infinita». O secretario xeral de C's, Villegas, cualificou de «humillante» que as contas se decidan en Waterloo.
PNV
Que siga a lexislatura. Os cinco deputados do PNV resultaron decisivos para botar a Rajoy, previa garantía de que Sánchez alongaría a lexislatura. Supoñen o mellor aliado do Goberno para tratar de convencer o PDECat a que acabe votando si. Onte xa arrincou a campaña a súa presidenta en Biscaia, Itxaso Atutxa, que alertou aos secesionistas de que terán que elixir entre Sánchez ou «a posibilidade dun Casado, un Abascal e un Rivera». Ademais desta intención de manter á dereita lonxe da Moncloa, o PNV tamén está interesado nestas contas porque recollen importantes partidas para o País Vasco.
Podemos
En busca da medalla. O proxecto orzamentario é froito dun gran acordo entre o Goberno e Podemos. A formación trata de vender que as partidas para gasto social son froito das súas presións. Reclaman que de momento non se reflectiron todos os puntos e ameazan con rexeitalos no debate á totalidade.
independentismo
A chave no seu peto. Tanto o PDECat como ERC afirman que lles será imposible votar a favor dos Orzamentos sen un xesto do Executivo a favor dos presos ou un avance para organizar un referendo de autodeterminación vinculante.
Puigdemont corrixe a Torra e deixa que decidan os partidos
Os independentistas insisten en pedir ao Goberno xestos que vaian máis aló dos investimentos
c. r.
Dous días despois de que o presidente da Generalitat afirmase que os grupos secesionistas non permitirán tramitar as contas do Estado se Pedro Sánchez non facía unha oferta sobre un referendo, o propio Quim Torra deu este venres marcha atrás. En realidade, fíxoo no seu nome Carles Puigdemont, nun novo xesto de desautorización pública ao presidente da Generalitat, para deixar en mans dos dous partidos soberanistas a decisión sobre as emendas á totalidade dos Orzamentos. O cambio de posición de Torra e Puigdemont pode supor tanto como abrir a porta á súa tramitación, na medida en que Esquerra e o PDECat son partidarios de que as contas entren no Congreso para poder negociar o seu voto final.
Unha vez máis, o órdago halle saído mal a Torra, que o mércores ameazou cunha crise de goberno ao PDECat e Esquerra se votan sobre os Orzamentos en contra do seu criterio. ERC saíu ao día seguinte en tromba afirmando que no seu nome só falan eles e este venres foi o presidente quen deu por concluído o ultimato, ao sinalar que o seu vicepresidente, Pere Aragonès, dixo que «non habería ningunha crise no Goberno porque seguro que ERC e o PDECat actuarán ao unísono». Fíxoo en Waterloo, fronte á casa da república onde reside Puigdemont, quen se reunirá o luns coa cúpula do PDECat para tratar de acordar unha posición.
Esquerra tamén levou a súa cúpula fóra. Neste caso, a Xenebra, onde fuxiu Marta Rovira, secretaria xeral dos republicanos, para eludir a prisión. ERC coincide cos seus socios en que a oferta de Sánchez é insuficiente. Aragonès foi claro: «O si aos Orzamentos non vai só de investimentos». ERC admite a posibilidade de votar a favor das contas do Goberno, pero pide «movementos» que vaian máis aló dos beneficios económicos. É dicir, en materia de presos e referendo.