«Mineiros» de criptomonedas vanse de Galicia polo elevado custo da enerxía

e. v. pita VIGO / LA VOZ

ECONOMÍA

Dous venezolanos pechan a súa «granxa» de computadoras nunha nave de Vigo, igual que outros en Ourense

10 dic 2018 . Actualizado ás 09:31 h.

O chamado mineiro de criptomonedas talvez sexa o oficio máis raro do mundo. Pero cada vez atrae a máis informáticos, que montan granxas de computadoras, con China como principal destino, e a través de complexos algoritmos obteñen divisas virtuais. Pero tamén hai granxas en Galicia. Este traballo, o da minería, é a base que certifica as transaccións electrónicas baseadas en divisas virtuais, e require manter conectados a decenas de computadores en liña que se dedican exclusivamente a facer cálculos e resolver acertijos matemáticos. Esta actividade informática implica un alto custo de electricidade. O negocio, ata agora, era rendible porque o bitcoin -principal divisa virtual- e outras criptomonedas obsequiaban a estes mineiros cunha unidade do diñeiro electrónico cada vez que cumprían a súa misión. Hai que ter en conta que o bitcoin cotizaba en xaneiro en case 20.000 dólares (uns 17.600 euros) e agora rolda os 4.000-3.000. Resulta que coa forte subida do prezo da enerxía este negocio xa non é rendible aquí. E empeza a non selo tampouco en China , onde o recibo da luz custa cinco veces menos.

Minar criptomonedas consiste en confirmar transaccións electrónicas mediante a resolución de complexos algoritmos, o que require unha alta potencia de resolución. A medida que estes traballadores xeran máis bloques de tecnoloxía blockchain emiten máis moedas, e cobran así unha recompensa. Se unha moeda non se mina, desaparece. Definiuse aos mineiros como unha especie de banco central do bitcoin. Hai uns anos, o premio que recibía un mineiro podía consistir nun bitcoin, que entón valía 300 euros, pero a finais do 2017 a cotización disparouse a case 18.000 euros e empezaron a proliferar mineiros por todas partes. Galicia non foi unha excepción.

En Vigo, dous venezolanos montaron o ano pasado unha nave comercial con algo máis de medio centenar de computadores para facer os cálculos e minar o bitcoin, o etherum e, sobre todo, outras criptomonedas de menos valor, pero que deixaban algo de rendibilidade. Aproveitaban o tirón da burbulla que disparou as cotizacións. Pero en xaneiro este mercado rebentou e derrubáronse os valores. E, á vez, o custo da enerxía á volta de verán empezouse a disparar. Acaban de emigrar a Madrid, han embalado medio centenar de computadores e vanos a repatriar a Venezuela para aproveitar o menor custo eléctrico.

En Ourense, outros dous mozos dedicábanse ao mesmo, pero de forma máis discreta. A día de hoxe, tamén viron como o negocio perdía rendibilidade, o que lles aboca ao peche, segundo explicaron fontes do sector. «Pinta mal. Se non pecharon o negocio, pouco queda, quedaron colgados e están en perdas», afirman esas fontes.

O negocio pasa por horas baixas en Galicia. O incesante derrubamento desta divisa (hoxe un bitcoin cámbiase por menos de 3.000 euros, uns 3.700 dólares, cando hai un ano estaba por amais dos 13.000) fai perigar a rendibilidade desta actividade informática porque require decenas de computadores conectados en rede e dedicados exclusivamente a facer cálculos de algoritmos, o que xera facturas de electricidade de 3.000 ou 5.000 euros ao mes. E non saen as contas. Primeiro, os mineiros galegos intentaron buscas criptomonedas máis baratas e pouco demandadas para sacarlles algo de rendibilidade. Pero agora iso apenas dá diñeiro, segundo relata o portavoz da Asociación Galega de Blockchain e IoT (Agalbit), Antonino Comesaña. «O ano pasado, o do bitcoin foi unha tolemia, houbo quen hipotecou a súa casa, pensabas que che ías facer rico en dous días. Tamén mataron moitas veces ao bitcoin e segue aí», di.

Os dous venezolanos que se fincaron en Vigo aproveitaron a súa experiencia no país suramericano, onde as familias usan estas máquinas por supervivencia para obter divisas electrónicas e eludir a hiperinflación do bolívar. Contan fontes do sector, que repatriaron os seus equipos ás súas familias do país caribeño para que sigan alí o minado porque a electricidade é gratis.

Un complexo sistema de cifras que obriga a usar ferramentas informáticas custosas

Conta o economista Marcos Escudero que o bitcoin «só se parece ás moedas que coñecemos en que pode ser utilizado como medio de pagamento, e aí acábanse as coincidencias». De entrada, o máis complicado adoita ser explicar como se obtén esa divisa. Para empezar, é necesario que un computador descifre un problema; non hai unha fábrica que o faga, como a de Moeda e Timbre co euro. O que o descifra, chamado mineiro, obtén o bitcoin como premio. Este é o procedemento. Sucede que os custos para chegar á meta crecen cando entran novos mineiros, porque se complica a resolución do problema para manter a taxa de emisión. Ao final, é «só é unha aburrida serie de números e letras almacenada no noso computador», explicaba o mesmo experto.

Cun só computador e dez horas de cálculos poderíase obter unhas millonésimas de bitcoin. Unha miseria para tanto traballo. Por iso precísanse grandes procesadores que axilicen todo o servizo e faga rendible o negocio. Pero iso ten un alto custo.

Hai unhas semanas, nunha entrevista en La Voz, Ahmad Rahnema, profesor de Dirección Financeira no IESE, explicaba que máis do 70 % da minería do bitcoin faise en China , «cun custo enerxético elevadísimo». «O consumo de electricidade para actividades relacionadas co bitcoin a nivel mundial equivale ao de Irlanda, un país enteiro», engadía.