Dúas veciñas de Leiro empezan a vender en Suíza unha crema facial elaborada con viño tinto

Mario Beramendi Álvarez
mario beramendi SANTIAGO / LA VOZ

ECONOMÍA

A firma, que se chama Levinred e que acaba de recibir un premio, leva xa un ano en funcionamento

28 sep 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Foi fai catro anos, unha fría e escura tarde de decembro. Patricia Iglesias acababa de regresar do traballo e estaba xunto á súa parella filtrando o viño. Fora unha colleita extraordinariamente abundante na súa casa de Leiro (Ourense), onde só se embotella para consumo propio. Pasou tempo, pero a moza reproduce aquel instante con sorprendente precisión. Ela virouse e díxolle a el: «Oe, imos tirar moito veu este ano, deberiamos facer algo; non sei, marmeladas, unha crema...». Ás veces sóltanse así as cousas, coa naturalidade de quen abre unha fiestra para ventilar, pero sen demasiado entusiasmo. O seu marido asentiu coa cabeza, pero quizais coma se propuxéronlle, de súpeto, un safari por África. Ao cabo dun tempo, as cousas empezaron a torcerse, e Patricia quedou sen traballo. «Unha nunca cre que a súa idea é boa ata que empurran as circunstancias», recoñece. Así foi como unha ocorrencia, soltada sen pleno convencemento, rematou convertida nun proxecto empresarial innovador, que acaba de cumprir un ano e que foi premiado recentemente pola Axencia Galega de Desenvolvemento Rural (Agader).

Novos mercados

A firma, chamada Levinred, comercializa xabón exfoliante e, sobre todo, crema facial feita con viño tinto. Este ano produciron mil unidades a un prezo de 34,90 euros cada bote. E xa teñen un punto de venda en Suíza , onde se está comercializando ben. «Logramos non perder diñeiro, e empezamos a gañar un pouco», admite esta muller de 35 anos, filla de emigrantes a México . Xunto a Patricia Iglesias , na empresa está tamén Sofía Ferreiro, prima segunda súa. Ten 27 anos e é historiadora da arte. Ambas, como moitas da súa xeración, sufriron problemas de inserción laboral. E ambas compartiron estes últimos días os traballos de vendima nunha pequena explotación familiar, cunhas 2.500 cepas. Aí estiveron, de xeito conxunto, cargando os capachos. Da produción da crema encárgase un laboratorio, onde se envasa a man o produto nun tarro de cristal.

«Nós fuximos das grandes producións, do modelo low cost, buscamos unha exclusividade», explica Patricia. De feito, xa comercializan a crema en puntos de Mallorca , Marbella e Madrid. Tamén venden on-line. O seu obxectivo é abrir proximamente mercado en Francia e Alemaña. Tanto Patricia e a súa parella como Sofía, a outra socia, viviron o que supón emprender de verdade: sen apenas contactos, sen axudas públicas, con dificultades para facer un plan de negocio, con problemas para lograr financiamento.

«Nós queremos crecer aos poucos, pero o noso soño é consolidar a empresa aquí, na nosa terra, e empezar a dar máis postos de traballo», expón Patricia, quen tampouco descarta, máis adiante, empezar a comercializar viño. De momento, o caldo da uva utilízano para funcións cosméticas. Segundo reza a publicidade das súas cremas, o viño atrasa o envellecemento, difumina engurras, reafirma e tonifica, e hidrata e revitaliza a pel.

A piques de regresar ás tarefas de vendima, visiblemente cansa, Patricia lembra que a súa xeración asumiu como unha verdade inapelable que o campo era para os maiores, e que só había un futuro por construír nas cidades, onde acharían unha vida máis confortable. Pero ela e a súa socia levantan agora as copas de viño e brindan por ter escollido o camiño contrario.