O xigante asiático aumentou o seu investimento na comunidade nos últimos anos tras descubrir o gran potencial agroalimentario galego
18 abr 2018 . Actualizado ás 13:43 h.Un grupo chinés filtrou á prensa esta semana o seu interese por facerse coa principal provedora de embutidos de Mercadona. A experiencia de pasear o carriño da compra entre xamóns e chourizos envasados non cambiaría demasiado: Incarlopsa ten as súas instalacións na provincia de Conca máis un par de secaderos, pero o reverso da etiqueta mostraría a marca Kam Fung Group Company. A familia propietaria apresurouse a negar as negociacións, pero hai xa tempo que o xigante durmido espertou o seu interese en España. Sobre todo en Galicia.
En 2016, China pareceu disporse a comprar a comunidade. Nunca antes houbo un investimento tan alto desde o país asiático en empresas galegas: 61 millóns de euros, segundo os datos que manexa o portal público Datainvex. Na última década pasaron a mans chinesas Gándara Censa, a maior calderera de España; o estaleiro Rodman; ou Fillos de Carlos Albo, histórica conserveira viguesa. Tamén adxudicatarias en cidades galegas como Urbaser, que xestiona a auga de Ferrol ou o lixo de Lugo, foi comprada por un grupo chinés. Incluso o Celta estivo a piques de pasar a propiedade dun holding chinés.
Desde o ano 1993, os empresarios chineses investiron máis de 4.000 millóns de euros en España segundo os datos recolleitos polo Ministerio de Economía, Industria e Competitividade, pero a comunidade galega non foi un socio prioritario para eles ata os últimos anos. «Ven a Galicia como unha potencia moi rica. Por exemplo, co viño. É a autonomía con máis denominacións de orixe de España», explica Pablo Cabanelas, coordinador do Máster de Comercio Internacional na Universidade de Vigo. «Teño a sensación de que descubriron o gran potencial agroalimentario despois de coñecer o sector da pesca. Agora observan que hai moito máis», engade.
Nestes 25 anos, a industria da alimentación foi a que máis investimentos recibiu desde China , ao supor o 51,3% do total. O primeiro ano do gran desembarco foi 2011. A principal operación aquel curso foi a venda de Gándara Censa ao grupo Citic, líder na fabricación de máquinas para o sector mineiro en China . O máximo accionista da firma galega era Carlos Mouriño, que cinco anos despois falaría coa mesma empresa para a venda do Real Club Celta de Vigo.
A relación entre ambos os mercados tivo un punto de inflexión nese momento. Apenas 600.000 euros viaxaran desde China en vinte anos. Nos últimos sete, o montante supera os 118 millóns. E agárdase que a cifra vaia a máis. “Dispoñen de moito efectivo e están dispostos a investir a longo prazo”, asegura Cabanelas.
Aproveitar o «brexit» e a Trump
«Parten con vantaxe ante un contexto onde parece que os anglosaxóns se pechan», argumenta o analista económico tras a chegada de Donald Trump á Casa Blanca e o brexit que sacará ao Reino Unido da Unión Europea. Cabanelas explica que os chineses teñen «un enfoque distinto», apostando por relacións máis a longo prazo e cun aspecto conservador fronte á «especie de rodete» que aplican os empresarios americanos ou ingleses.
«Adoitan manter as mesmas estruturas, os empregos, o investimento e os salarios. Son menos neoliberais», sinala sobre a estratexia do país asiático, cunha cultura milenaria e nun momento de bonanza económica coa creación de grandes fortunas tras anos de gran crecemento.
O PIB chinés avanzou un 6,8 % no primeiro trimestre do ano, segundo informou este martes Xing Zhihong, portavoz da Oficina Nacional de Estatística de China . «As nosas portas estanse abrindo ao resto do mundo e hai moitas áreas comerciais nas que temos potencial. As nosas compañas domésticas son máis competitivas e podemos manter o equilibrio do comercio», destacou Zhihong para restar importancia á ameaza proteccionista anunciada por Trump.
O rexeitamento ao «made in China »
A chegada de investimentos chineses xera certa desconfianza nunha sociedade habituada a que a presenza empresarial deste país limítese, ata os últimos anos, a bazares e manufacturas de baixa calidade. «Asociámolos con iso, pero están cambiando o seu modelo produtivo. É case un continente e hai zonas moi urbanas punteiras tecnoloxicamente. Os provedores hanse instalado alí e as empresas adquiriron o know-how», subliña o profesor da Universidade de Vigo.
O exemplo máis claro de aventuras empresariais chinesas no estranxeiro está en África. Unha reportaxe do New York Times preguntábase en 2017 se China sería a nova potencia colonial no mundo. As firmas do país puxeron os seus ollos no continente fai máis de medio século, pero a súa intervención creceu de forma exponencial nos últimos anos. Só en 2016, China destinou unha partida de 60.000 millóns de dólares para financiar infraestruturas en África.
«China tivo gran impacto alí, pero aquí é un modelo distinto porque o tecido empresarial e as institucións son diferentes», aclara Cabanelas. «É certo que, cando as empresas deixan de ter capital doméstico, hai risco. Pero neste caso, sendo sobre todo un sector agroalimentario que ten a súa riqueza en Galicia, é difícil que deixe de estar aquí», engade.