En apenas unha década, Galicia perdeu 200.000 activos menores de 35 anos
10 novs 2017 . Actualizado ás 10:07 h.O mercado de traballo de Galicia reflicte de xeito inequívoco unha evolución positiva na ocupación nun contexto no que a economía crece por amais do 3 %. Máis aló do tipo de emprego que se xera, na súa maioría precario, unha análise pormenorizada dos datos da enquisa de poboación activa (EPA), divulgados trimestralmente polo INE, conducen a unhas conclusións moito menos alentadoras. Sobre todo se se valora que é o que ocorreu nos últimos dez anos. Entre o terceiro trimestre do 2007 e o mesmo período do 2017, o emprego dos menores de 35 anos caeu en 200.000 persoas, mentres que o paro só se incrementou en 15.000 nesa mesma franxa de idade. Como é que sucedeu isto? A resposta é sinxela, cos datos que ofrece a propia EPA. No último decenio Galicia perdeu 200.000 activos menores de 35 anos. Isto prodúcese pola emigración, pero tamén por un problema demográfico. A falta de nacementos que garante unha substitución nas cohortes de idade.
Estes datos da EPA levan a outra conclusión ineludible: o factor poboacional está a contribuír a evitar que a taxa de paro dispárese máis. Dito doutro modo: de non caer os activos con tanta intensidade, a economía galega tería que xerar moito máis emprego para manter un volume de parados como o actual, por baixo da media española. É dicir, que a crise demográfica está a axudar a tapar as carencias do mercado laboral.
O Foro Económico de Galicia (FEG) vén alertando desde hai xa tempo do derrubamento da poboación activa. Un dos seus membros, Patricio Sánchez, profesor da Universidade de Vigo, chama á cautela no seu diagnóstico. «Os efectos da galopante crise económica trastornan as posibles análises sobre o mesmo; isto está motivado porque unha das magnitudes que máis afectadas viuse é a poboación activa», explica. E agrega: «Mentres non se dispón de información de canto da baixada dos activos está motivada pola dinámica demográfica e canto pola fuga de capital humano, calquera valoración precisa unhas cautelas que ata agora non eran necesarias».
De cara ao futuro, a mellora dos niveis de poboación activa nos estratos de idade máis novas non só viría empurrada o aumento da natalidade senón por outras variables. A máis importante é a capacidade de atraer inmigración, algo que si fixeron outras autonomías. É o caso de Cataluña, sobre todo ao longo dos últimos 15 anos. Esa inmigración regulada, para determinados traballos, por exemplo servizos sociais ou ambientais no medio rural, e que tería unha renda mínima garantida é a mesma política que viñeron outros países da UE como Alemaña.