Crespo tacha de «salvavidas polo pobo de Lalín» o acordo dos remanentes

Olimpio Pelayo Arca Camba
ou. p. arca LALÍN / LA VOZ

LALÍN

miguel souto

Destaca a responsabilidade e altura de miras do PP nun pleno con unanimidade

18 oct 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Pleno extraordinario en Lalín para referendar o acordo asinado a pasada semana entre goberno e PP para investir 2,9 millóns de euros de remanentes en obras. A sesión, con apoio unánime ao pacto, pareceu unha noite electoral con debate sen avoas. Porque co acordo gañaron todos: goberno, populares e Cruz, que aínda sen sentarse a negociar, sentiuse representado nas obras que lle incluíu o PP. É verdade que gaña a vila de Lalín, sobre todo se se aproba o prego de licitación das obras antes de fin de ano ?as que non cheguen, quedarán para outro ano?; e foi sen avoas, porque goberno e oposición eloxiaron as súas posicións e xestión.

O popular José Crespo realizou unha intervención sobria e medida. Tras expor o tenente de alcalde González Casares as bondades da xestión económica do cuadripartito baixando a débeda de 5 millóns cando entrou en 2015 aos 750.000 actuais, replicou: «Cando entraron había 4 millóns na caixa, iso nunca ou din. E ou plan de amortización penso que non se variou» sobre o que deixou o PP, ao que Casares repuxo que agora en caixa hai 8 millóns. Sobre a rebaixa impositiva que pon en valor o executivo, dixo Crespo que fan da necesidade virtude, lembrando que ao estar en minoría tiveron que aceptar propostas do PP como suprimir as plusvalías.

Centrado xa no acordo polos remanentes, o popular expuxo tres eixos básicos: «Demostramos a altura de miras e seriedade do PP, como oposición responsable que pensa máis non futuro deste pobo que non seu propio», asumindo unha estratexia que «antepón interésesvos dous lalinenses aos de partido. E non déannos a benvida á cultura do pacto: non decidiron negociar, é que non lles quedaba outra», a diferenza do PP que puido elixir non facelo.

Argumentou que os remanentes non se deben a unha excelente xestión de goberno, senón á incapacidade do goberno de executar os seus propios orzamentos. Cualificou o acordo como un «salvavidas do PP ao goberno, pero non pensando en vostedes que non ou merecen, senón non pobo de Lalín». Dixo que os populares excluíron desde o primeiro momento da negociación a «políticos tóxicos como Rafael Cuíña e Lara Rodríguez, que nos meteron non xuzgado para facernos dano, e igual vostedes teñen máis motivos para metelos alí. Aos dous vos vetou ou PP, non se autoexcluiron eles».

Para rematar, indicou que o acordo é unha radiografía do que sucede en Lalín: «Sen lestes políticos que atrancan a vida normal do concello porque atacan non eido persoal, e sen sectarismo do goberno cara nós, terían moitas veces a man tendida». Sostivo que «a Lalín pode irlle moitísimo mellor se hai un goberno responsable e dende ou PP ou temos sobradamente demostrado», e aspiran a recuperalo o próximo ano de novo.

Goberno de concentración

Cruz García coincidiu en gran medida co PP, e reprochou ao goberno: «Non fustes quen de gastar 8 millóns de euros, 5 de amortización e 3 de remanentes», indicando que se baixou débeda polas pautas do Goberno central, aspecto xa recoñecido polo propio Casares. Dixo que falar neste paquete de proxectos de redes de sumidoiros e non de grandes obras ?cambiáronse tres pistas que irán ao Plan Concellos? «son as grandes vitorias do concelleiro non adscrito».

Dixo que Crespo «é home de palabra» e chamoulle pitoniso: «Anunciaches un goberno de concentración e ou acadaches, e excluiches a quen quixeches grazas a min, e quen queríame excluír veu vos touros dende a barreira». Vaticinou maioría do PP, aínda que dixo que o acordo referendado onte mostra que «estamos preparados para gobernar en minoría». Dixo a Cuíña que enterraba a machada de guerra con el, para asestar a continuación un mandoble a José Manuel Fernández: «Llas negociacións foron tan duras, contratar a Piki un seguro a próxima vez polo que poida pasar».

Pena di que o veto non foi a ela, senón a todos os votantes aos que representa

Se Cuíña se esforzou tras un pleno en que non interveu en demostrar que o PP non o vetou na negociación, Pena (APAC) expresou ao PP que ao vetala a ela vétase á parte dá cidadanía á que represento, están a vetar a parte dá cidadanía a intervir nos investimentos», aínda que foi consciente de todo o que se negociaba a través do goberno. Explicou o seu apoio no pleno porque «voto polo pobo de Lalín».

Polo goberno, Casares defendeu que todo o goberno participou nas negociacións co PP, destacando a rebaixa do 80 % da débeda no mandato e do 25 % en recibos do IBI a veciños, ademais de conxelar o lixo e eliminar plusvalías: un escenario de redución de débeda e impostos pese ao que se logrou superávit. En boa medida, polo sobrante sempre no capítulo de persoal, ante as trabas para a súa reposición por parte de Madrid. Explicou que en xeral os municipios baixaron os investimentos reais, á espera cada ano de empregar o superávit para poder acometelas.

Vilariño expresou que o goberno está en minoría por «unha anomalía democrática» e puxo en valor un acordo de todas as organizacións políticas que acadaron representación nas últimas eleccións: «Non pode haber gañadores nin vencidos, vos únicos que gañan son vos veciños de Lalín e ou interese xeral». Criticou o encorsetamiento de Madrid aos concellos, e cuestionou ao PP por falar de «salvavidas»: «Todos tingamos un plan B, pero todos optamos por responsabilidade non plan A, porque mellora a calidade de vida dúas veciños».

Marca un antes e un despois

Dixo que o pacto «pode marcar un antes e un despois, a xente dá rúa está farta de tensión, esixe solucións aos problemas e valora ou diálogo entre partes».

O alcalde quitoulle a palabra, para que non tivese máis tempo que os portavoces da oposición. E tamén lle quitou a razón nesa chamada ao diálogo coa oposición. Porque axiña que os 20 concelleiros da corporación ?faltou Celia Alonso, de baixa por unha intervención cirúrxica sen gravidade? votaron por unanimidade o pacto para investir preto de 3 millóns de euros de remanentes en obras do día a día, pechou o rexedor «cunha simple frase: agora tócame a min, agora tócame a min». «Coma sempre, xenio e figura» replicou Crespo.

Ao estilo de José Luis Garci e Cole Porter: volver empezar.