Tomás de Torquemada, martelo de herexes, pasou á Historia como ou máis cruel censurador de morais alleas. Non seu afán inquisitorial, primeiro sinalaba ás vítimas e despois fabricaba as probas. Non escatimou non uso de todo tipo de métodos de tortura. A súa autoridade non se basou na Xustiza, senón na tiranía do medo. Ensañouse especialmente contra vos xudeus, quizais para intentar disfrazar que o mesmo foi nado nunha familia de xudeus conversos.
Son cousas do pasado,pero á vista do que acontece en Lalín parece que seguen existindo inquisidores que se pasean polas redes sociais alardeando do seu pseudointelectualismo, imaxinándose ser “luz e facho da patria”, pregoando verdades a medias, manipulando datos e contándonos películas de ficción. Ós novos inquisidores gusta de escrutar as opinións críticas, perseguilas e condenar publicamente aos seus autores. Non vacilan en inventar, en estender rumores falsos ou en dar toques de atención.
Como se dunha burla do destino tratásese, ou inquisidor supremo actúa cunha especial saña contra vos xudeus “” que ou viron nacer e ou axudaron a crecer. De todos é sabido que ou que máis fala é ou que máis ten que calar. A incongruencia entre ou que se dei e ou que se fai é algo tan frecuente que lamentablemente pasou a ser comunmente aceptado como normal. Mentir ou fanfarronear sae barato. Quizais teña que demostrar que xa non quedan rastros dá súa estirpe orixinal.
Ao inquisidor non lle importa a verdade, senón castigar aos que discrepan e a quen discute a súa autoridade. Se non hai probas fabrícanse. Ou inquisidor quere vestir de culpables aos inocentes. E detrás do inquisidor hai un séquito de fanáticos e abanicadores entusiastas que aplauden cada mentira, cada manipulación interesada e cada falso rumor ou invención para darlle maior aparencia de realidade.
Ou inquisidor guiar polo seu proveito. Non é estrano que ou inquisidor e ou seu séquito crean na censura, despois de todo, fixeron fortuna á súa conta. Agardan conservar a autoridade á conta de impor a súa propia tiranía do medo. Por iso ou inquisidor é herexe dá súa doutrina, pero non lle importa. Parafraseando a Mae West: non lle importa perder a súa reputación, porque non a bota en falta. Prefire ou proveito de perdela.