A presidenta do club granate perseveró ata dar con quen lles dedicou o tema musical e agradecerllo cunha emotiva carta
20 may 2020 . Actualizado ás 05:00 h.«Socios como vostede fan que nos sintamos grandes e queridos, algo que en tempos complicados como estes merecen o noso maior agradecemento». Esa frase forma parte da carta que por sorpresa chegaba ao domicilio de José Ramón Rodríguez Louzao, veciño de Vila de Cruces de 62 anos, quen durante máis de catro décadas exerceu de barrendero municipal ata a súa xubilación este pasado xaneiro por enfermidade. A misiva leva a firma de Guadalupe Murillo, a presidenta do Pontevedra Cf.
Todo comeza cunha canción dedicada por José Ramón nunha emisora. Conta Guadalupe Murillo que, mentres tiña posta a radio «para manterche informado, escoitas, case como un murmurio, unhas palabras que che chaman a atención (directiva do Pontevedra Club de Fútbol), din». Ao subir o volume decatouse de que era un veciño de Vila de Cruces que aseguraba ser socio do club granate desde hai 44 anos e dedicáballes unha canción. «Un xesto sorprendente. ¡Mesmo romántico!... Este socio anónimo, que vive a uns 80 quilómetros da cidade do club dedícanos esta canción, á directiva e ao equipo, que é o equipo da provincia, non só o equipo da cidade». Soaba Cando saia a lúa, de grupo Os Puntos.
Desde o club pontevedrés puxéronse ao choio para pór nome á voz dese socio dezán que lles dedicaba unha canción en tempos de pandemia. A súa xestión telefónica coa casa consistorial resultou infrutuosa, porque non lle deron os seus datos a pesar de ter sido traballador municipal, «nin sequera déronme aviso para poder ir contestarlles ou lle pediron un teléfono para devolverlles eu a chamada», lamentábase onte José Ramón Rodríguez. Pero a directiva granate perseveró a pesar de non ter facilitado moitos datos á emisora. Pero mergullando na Rede atopáronse cunha entrevista publicada fai catro anos en La Voz na súa edición de Deza-Tabeirós, co gallo dos corenta anos de Rodríguez Louzao como empregado municipal exercendo labores de barrendero en Vila de Cruces.
«Con ela puidemos pórlle cara. Lemos que é un socio que empregou o seu primeiro soldo para retirar o abono do Pontevedra CF, un orgullo para o club», expón Guadalupe Murillo na carta, que José Ramón garda xa case como un tesouro máis que engadir a camisetas, bufandas, pins,... do equipo dos seus amores. Unha misiva que lle enviaron tras intentar contactar con el por outros medios sen resultado positivo, na que lle facilitan un teléfono para que este cruceño contactarse coa entidade.
Todo comezou en 1978
Cun grazas «en nome da directiva, do equipo e de todos os que forman parte deste grupo de traballo do Pontevedra CF, por querernos, por apoiarnos tantos anos, por acompañarnos sempre, en persoa e de corazón» conclúe a carta. José Ramón pretende desprazarse á capital provincial este xoves pola mañá para levarlles un detalle, emocionado por un inesperado recoñecemento do seu club. Nel recalou como socio en 1978, con só 18 anos. E todo porque un xogador de entón, Marque, acudiu a Vila de Cruces a unha comida en casa dun amigo de José Ramón, que tamén estaba. Regaloulles unhas invitacións para ir verlle xogar. Foi a primeira vez que acudía a un campo de fútbol e quedou enganchado case coma se fose unha droga.
Desde aquel afastado 1978 seguiu ao Pontevedra CF, pero non só en Pasarón, senón tamén nos seus desprazamentos por toda España. Nos últimos anos menos polas súas distintas patoloxías que lle levaron a unha xubilación anticipada. «Nunca xoguei en ningún equipo, só ao chou con outros nenos», admite o socio 3.114, quen garda un álbum cheo de fotos da súa paixón polos granates.