Intranscendente Griezmann, absurda expulsión do portugués, labirinto do Cholo e terceiro empate consecutivo dos colchoneiros no seu feudo (0-0)
18 sep 2021 . Actualizado ás 18:31 h.Terceiro empate consecutivo no seu feudo dun Atlético atrancado, cansado pola resaca europea e freado por un notable Athletic que puntuou por primeira vez no Metropolitano e desperdiciou unha oportunidade única para gañar. Tremenda batalla táctica pechada cunhas táboas que fan algo máis felices aos biscaíños, a pesar da ocasión final enviada ao limbo por Villalibre, e conducen aos colchoneiros ao diván. Pouca fluidez, labirinto táctico, moitos dianteiros, pero poucos disparos do exército de Simeone máis aló dun tiro de Llorente ao poste.
A impotencia local expúxoa como ninguén Joao Félix, expulsado pouco despois de entrar por dúas amarelas consecutivas que non teñen xustificación. Recibiu unha falta, soltou un brazo e ao ver a amarela fíxolle a Gil Manzano, árbitro maldito para o campión, o xesto de estar tolo. A falta de desequilibrar co seu xogo, o 'menino' exerceu de niñato. Deixou en inferioridade ao seu equipo no momento clave, cando intentaba asediar aos leóns e tivo que retroceder.
Se piropearon tanto Simeone e Marcelino na previa deste clásico branquivermello que o duelo de estrategos estaba cantado. E adoita ocorrer que cando un campo de fútbol convértese nun taboleiro de xadrez, os adestradores gústanse pero os afeccionados abúrrense. Mentres o técnico do Athletic repetiu equipo, un once que puido descansar e traballar durante a semana ao non competir en Europa, o Cholo moveu a árbore. Seis cambios nada menos respecto ao once inicial que xa se estrelou ante unha roca como o O Porto o mércores. Mantivo o sistema con tres centrais e o máis novo foi ver a Correa e Griezmann como parella de dianteiros e a Luis Suárez rumiando a súa suplencia no banco.
Reclamou máis rapidez o técnico arxentino tras o empate ante os lusos e pensou que con dúas puntas mentireiros podería verse a un Atlético máis dinámico e versátil, pero por agora ao campión fáltanlle pernas, frescura e máis calidade no centro do campo, esta vez sen os lesionados Koke e Lemar. E os bilbaínos saben moi ben ao que xogan e compiten ben. Por algo gañaran os seus dous encontros recentes e presentáronse no Wanda como o equipo menos goleador da Liga , igualado co Sevilla.
Máis aló das disputas, pouco ocorreu nun primeiro acto máis físico que técnico. Moi pouco perigo entre dous rivais aos que non lles gusta nada descubrirse. O Atlético non atopou apenas xogo por dentro e insistiu en tratar de superar a presión dos biscaíños con rápidos cambios de orientación. Fíxose demasiado previsible porque xa todo o mundo sabe do perigo da sociedade entre Trippier e Llorente. Algúns detalles de Correa e un par de chegadas mal definidas por Griezmann, de novo intranscendente. En fronte, o Athletic intentouno a base de accións de estratexia moi ben traballada, do bo manexo de Muniain e de balóns longos para que correse ao espazo Williams ou os aguantase Raúl García. Ningunha marabilla, pero si o suficiente para que se xogase ao que quería.
Raúl García, o amo do Wanda
Non se engurraron nin o vasco nin o navarro ante os tres centrais. Rulo foi ovacionado no seu regreso a unha casa que adora e na que permaneceu nove anos, pero no campo non fai prisioneiros. É unha preocupación permanente. Por arriba, por abaixo, nas disputas, nesoutro fútbol que tanto encomian os adestradores. Só no primeiro tempo, sacoulle unha amarela a Kondogbia e tívollas tesas con Savic. Por algo é xa o sexto xogador con máis partidos na historia da Liga , igualado con Manolo Sanchís.
Renovouse máis rumboso o partido tras o descanso. Puido marcar Correa, que rematou desviado en ferro un centro de Lodi, e desperdiciou Williams a primeira gran ocasión tarde. Recibiu de Raúl García, foise moi doado de Giménez pero errou no man a man ante Oblak. Triplo cambio enseguida do Cholo, que buscou máis mordente con Carrasco e Suárez, e recorreu a Herrera para suplir ao lesionado Kondogbia.
Acentuouse o dominio do Atlético, pronto con Joao Félix tamén sobre o terreo. Co Atlético máis envorcado, Marcelino deu renda solta a Nico Williams e Villalibre. Fóra Iñaki e Raúl, esgotados. Continuaba a partida de xadrez, pero o taboleiro estaba máis envorcado cara á área bilbaína. Entrou Cunha xusto antes da bobada de Joao. Ata o final, moita rifa e ese agasallo que desaproveitou Villalibre. Ambos os contendentes seguen invictos, pero as súas sensacións son diferentes.
Ficha técnica:
Atlético: Oblak; Trippier (Cunha, min.77), Savic, Giménez, Fermoso, Lodi (Carrasco, min.55); Llorente, Kondogbia (Herrera, min.55), De Paul; Griezmann (Luis Suárez, min.55) e Correa (Joao Félix, min.60).
Athletic Club: Unai Simón; Lekue, Vivian, Iñigo Martínez, Balenziaga; Berenguer, Dani García (Zarraga, min.87), Vencedor (Vesga, min.80), Muniain (Morcillo, min.80); Raúl García (Nico Williams, min.64) e Iñaki Williams (Villalibre, min.63).
Árbitro: Gil Manzano (C.Estremeño). Amoestou con cartón amarelo a Dani García (min.30) e Nico Williams (min.82) no Athletic Club; e a Kondogbia (min.36), Savic (min.78), Cunha (min.89) e Giménez (min.98) no Atlético de Madrid. Expulsou a Joao Félix por dobre amarela no minuto 78.
Estadio: Wanda Metropolitano. 38.798 espectadores.