O ex yudoka Eduardo Carballeira adestra a olímpicos vía online
25 jul 2021 . Actualizado ás 19:29 h.A preparación física de dúas yudokas presentes en Tokio 2020 leva a cabo a máis de dez mil quilómetros de distancia, na facultade de INEF de Bastiagueiro. A distancia parece unha barreira, pero cun simple feixe de luz, viáxase ao espazo e de novo á terra en segundos.
O coruñés Eduardo Carballeira é fisiólogo e preparador de forza e acondicionamento de dous yudokas que están presentes nos Xogos Olímpicos de Tokio; Alberto Gaiteiro, con licenza federativa galega, compite na categoría de menos de 66kg e Adrián Gandía, portorriqueño, en menos 81kg.
Os yudokas son deportistas nómades; non poden permanecer nun mesmo tatami todos os días dado que viaxan constantemente a competicións ao redor do globo, pero isto non é un problema para Carballeira.
Leva varios anos estudando o rendemento de profesionais diariamente. A prioiri, non parece nada especial, pero a realidade é que fai todo este traballo a distancia. A maxia xorde grazas á aplicación HRV4Training (en inglés, siglas de «Variabilidade da Frecuencia Cardíaca Para Entranar») e leva a cabo coa cámara dun smartphone. A tecnoloxía utilizada chámase fotopletismografía e funciona colocando o dedo sobre a cámara do teléfono móbil. «Tan só co feixe de luz do flash, podo coñecer como se sente o deportista, como durmiu, se ten un exceso de fatiga, se sofre un exceso de carga de traballo, se necesita descanso...» En definitiva, estuda a variabilidade da frecuencia cardíaca e dependendo dos resultados, o adestramento de cada día será dun xeito ou doutra. Medir esta variablidad é un método efectivo para coñecer o estado do corpo humano mentres o sistema nervioso trata de manter un estado de equilibrio ao responder a distintos axentes estresantes.
Ademais de recoller información con esta tecnoloxía, Carballeira pide aos yudokas que respondan a unha serie de preguntas rutineiras para coñecer como se senten, ou como creen que se senten física e mentalmente. «Parecen unha bobada, pero estas preguntas axudan a coñecer o estado físico e mental do deportista; ambos os aspectos son igual de cruciais para o desenvolvemento da preparación». Deste xeito, en 5 minutos, a aplicación de HRV4Training rexistra distintos datos relacionados coa variabilidade da frecuencia cardíaca que, combinados co estrés físico e mental baixo o que está sometido o deportista, derivarán nunhas ordes ou outras do preparador.
Cada día, un yudoka pode enfrontarse a numerosos combates que compaxinan co seu adestramento pero, dependendo do resultado do estudo, o número de combates pódese ver reducido debido a un exceso de fatiga ou de carga de traballo. Tamén pode verse alterada a súa dieta ou as súas horas de soño É unha rutina que se flexibiliza en función do estado do deportista, pero que debe cumprir uns obxectivos mínimos.
«O pleno estado de forma dun yudoka adóitase manifestar a os 26, aínda hai marxe»
Alberto Gaiteiro (25 anos) e Adrián Gandía (23 anos) chegan aos xogos indubidablemente preparados física e mentalmente. Mesmo coas limitacións de movemento impostas pola pandemia e a incapacidade de saír das súas casas, os yudokas souberon adaptarse ás circunstancias que lles impedían combater, levando a cabo exercicios semellantes ao que se relizan enfrontándose a un adversario.
Tras este duro traballo, Gaiteiro conseguiu coarse entre os 8 cabezas de serie olímpicos (é sétimo) de -66 kg, o que o coloca nunha posición favorable do cadro para non cruzarse cos rivais de maior categoría nos primeiros combates. Gandía é 33º do mundo na súa categoría de -81 kg, pero o preparador asegura que ten grandes esperanzas de ambos e di ademais que «o pleno estado de forma dun yudoka adoita manifestarse aos 26 anos, polo que Gandía aínda ten marxe».
A rutina que o preparador expón cada día adoita ter maior precisión que con outro dos atletas cos que traballa: «Mentres con outros o obxectivo diario é que non se devíen demasiado do camiño que se propoñen, con estes yudokas nótase o alto nivel; o traballo consiste en afinar a precisión e restar riscos»
Carballeira admite que me tería encantado estar en Tokio con eles, pero co dilema da pandemia, o soño xa era case imposible, e así foi». Aos Xogos Olímpicos, os deportistas adoitan ir acompañados dos seleccionadores, e as medidas foron aínda máis restritivas en Tokio. Alí non hai cabida para apoios como o que Eduardo supón para os deportistas.