Unha vitoria de longo percorrido

DEPORTES

CESAR QUIAN

O Compos conquistou o derbi cun fútbol que empezou a puír fai un lustro

24 ene 2021 . Actualizado ás 21:14 h.

Dos once xogadores que conformaron a formación titular do Compostela, nove xa estaban no equipo o pasado curso, en Terceira. O mesmo que os cinco que entraron desde o banco. É un dato que non fai senón referendar a confianza nun proxecto que arrincou cinco anos atrás e que soubo ir crecendo sen présa, con confianza, sen perder a perspectiva por máis que polo camiño o colectivo quedase en dúas ocasións ás portas do ascenso. Os retoques de cada verán hanlle valido para non deixar de crecer. E en Segunda B está acreditando unha madurez que xa se lle viu a pasada campaña, cun orzamento que non chega ao millón de euros.

Contrastes

A paciencia e a confianza atoparon premio fronte a un proxecto doutro corte, máis apremado polas urxencias e porque neses mesmos cinco anos o Deportivo seguiu o camiño inverso, ha ir perdendo identidade sen frear a caída. O diñeiro axuda pero non garante. E os trece millóns de orzamento non están a ter na cancha o reflexo agardado.

A vitoria do Compos no derbi é consecuencia desa paciencia para ir construíndo o equipo actual e da madurez que ha ir gañando o colectivo. Porque non se descompuxo en ningún momento, soubo agardar a súa oportunidade sen deixar de buscala e, no tramo final, cos dous goles de renda, alongou as posesións para desgastar ao rival.

Yago Iglesias volveu ser valente nun derbi. Porque xuntar no centro do campo a Pablo Antas, Bicho e Josiño non é doado. Os tres son máis de confección que de corte e, con todo, o equipo non se resentiu cando non tivo o balón.

Bicho fíxolle moito dano ao Deportivo coa súa capacidade para recibir o balón, escondelo e distribuílo sen precipitarse. Sentiuse moi arroupado por Josiño e por Brais Abelenda, un xogador insondable para os rivais. O mesmo convertíase nun centrocampista máis que irrompía na área como fixo na acción do primeiro gol. Leu o que ía pasar antes de que sucedese e meteuse na área pequena, e volveu anticiparse para recuar e aproveitar a cesión de Miki.

Cada peza no seu sitio

Cada peza ten os seus sitio e o seu labor. E un bo exemplo é o de Guille Torres, o último en chegar, tras a lesión de Joel en pretemporada. Está a tocarlle suplir a Álvaro Casas, un dos mariscales do equipo, e a maquinaria non se resente. Máis aló da fogosidad da mocidade, estivo realmente rápido e providencial nun par de intervencións dentro da área, das poucas nas que o Deportivo conseguiu entrar nese hábitat.

A vitoria chégalle ao Compostela no mellor momento, porque no fútbol é moi difícil atopar a solidez e moi doado que entren as dúbidas. O equipo viña de facer o seu peor partido en Salamanca e, como dicía Yago Iglesias á conclusión do derbi, os tres puntos de Riazor son a mellor receita para «volver ao camiño e crer».

O conxunto santiagués gañou porque cre no que fai e non se cre que está todo feito. O adestrador tamén aproveitou para lembrar no triunfo que levantar o pé do acelerador ou perder a humildade son o mellor xeito de botalo todo a perder.