Deixou o formato clásico do seu deporte, formou un club e ten un curioso «pódcast»
19 dic 2020 . Actualizado ás 05:00 h.Carlos Martínez (A Coruña, 1996) é, ante todo, un tipo listo. E, ademais, xoga ao baloncesto. Tras destacar desde a base, de ser un dos nomes propios da xeración galega do 96, na súa traxectoria a etiqueta de «promesa» pesou.
Ata a pasada tempada, era un máis do groso de xogadores da LEB Ouro. Un secundario do Leyma, xurdido da canteira do club e moldeado nas categorías inferiores de Baskonia —chegou a debutar en ACB—. Volveu á disciplina laranxa tras curtirse en Araberri, Alacante, Oviedo ou Clavijo, pero na pasada campaña, a da pandemia, a súa progresión viuse cortada na Coruña pola falta de minutos. Este verán, o club comunicoulle que prescindía dos seus servizos. Foi decisión do Leyma, non súa, e non perde o tempo en adornalo. «Cando o Básquet Coruña contáctame e cóntanme que non queren contar comigo, falo cos meus representantes, entre eles Jaime Alonso, que me di que ten un proxecto en mente, que ve unha oportunidade nacendo no 3x3 e que está a pensar en facer algo. Díxome se quería desenvolvelo de xeito conxunto», explica.
Existen moitas formas de afrontar unha separación de camiños. Carlos saltouse o duelo. Foise a Onil (Alacante) a reinventarse no baloncesto 3x3 —do que por certo xa é internacional absoluto con España—, un deporte que debutará como disciplina olímpica en Tokio. Xunto aos seus catro novos compañeiros creou o Onil 3x3, o primeiro club profesional dedicado en exclusiva a esta modalidade de baloncesto en todo o país.
«A idea que tiñamos en mente evolucionou ata facer un equipo de 3x3 profesional pero xestionado dun xeito autónomo. Funcionamos como empresa e tamén como club deportivo», expón Carlos, que estivo traballando desde o verán para crear uns cimentos sólidos na organización á espera de que a modalidade remate de despegar: «En España está aínda moi en cueiros —explica—, pero a nivel internacional crece. Non hai unha competición ou unha Liga como as que poidamos REVISAR estar acostumados. Hai algo parecido ao que vemos no tenis. Circuítos e torneos a nivel mundial a diferentes niveis. Esta é a forma que implantou a FIBA». Aquí, os bos son a vella garda do baloncesto europeo. Serbia, Lituania e compaña. «O 3x3 calou forte onde hai moi bo nivel de baloncesto, pero as súas ligas locais non son tan prestixiosas como poida ser a ACB. Hai xogadores que son profesionais, hai equipos por Europa que se dedican só a isto e gáñanse moi ben a vida», explica Carlos, que mira atentamente ao que pasa nesa parte de Europa.
Reinventarse outra vez
A Carlos Martínez xa se lle coñecían varias caras. A de aleiro que chegou a disputar Euroliga, a de amante da maxia —que practica— ou a de graduado en mercadotecnia e comercio internacional. Como é un tipo listo, empapouse de todo para ver triunfar o proxecto Onil 3x3, desde hábitos de consumo de masas a economía aplicada ao deporte. «O 3x3 é un deporte de consumo rápido. Creo que ás novas xeracións, e a todos en xeral, gústanos cada vez máis consumir máis rápido: TikTok, Instagram... Este deporte, o seu formato, permíteo. É espectacular, disruptivo e está a crecer».
Non é o único no que anda metido, aínda que si o máis rechamante xa que lle levou á súa primeira convocatoria coa selección nacional absoluta hai apenas uns días. Carlos lanzouse tamén a explorar o mundo do podcasting. «Son unha persoa que leo moito e, desde hai un tempo, tamén escoito moitos pódcast. Subliño os libros, visito unha chea de blogues, vexo vídeos de YouTube... Ao final hai moitas formas de aprender e gustoume a idea de aprender ensinando, compartir coñecemento de xeito gratuíto», comenta. Por iso lanzouse con Interese Composto, un pódcast dificilmente definible que trata temas que van desde o baloncesto ás criptomonedas. O guioniza, grava e edita el só: «Son bastante reservado ás veces, custoume, pero cada vez vaime gustando máis. Mentres mo pase ben o seguirei facendo».