Grazas xa que logo, amigo Diego

Turu Flores

DEPORTES

M. MORALEJO

26 novs 2020 . Actualizado ás 10:34 h.

Sigo en estado de shock. Non podo falar. Cústame fiar unha frase. Non sei case que dicir. É un dos días máis tristes da miña vida. A noticia do falecemento de Diego pilloume por sorpresa. Todos sabiamos que estaba pachucho, pero non pensaba que puidese producirse un desenlace así axiña que.

Se ha ir algo máis que un futbolista. Se ha ir un amigo. Un referente. Para calquera arxentino Diego non é un máis. É o máis grande. E digo en presente, porque se haberá ir, pero vai seguir vivo para sempre no noso corazón. No noso recordo. Para min, ademais dun mestre. Era un amigo. Cando campeonamos co Dépor eu quixen dedicarlle o título mostrando unha camiseta coa súa 10.

Se tivese que falar do Maradona futbolista non creo que puidese dicir moitas máis cousas que o resto da humanidade, porque todos vimos o grande que foi. Fixo campión do mundo a un país. E foi a un club como o Nápoles e fíxoo grande. Iso non está ao alcance de calquera.

Pero por amais da súa calidade futbolística estaba a súa calidade humana. Diego era aí tamén o máis grande. Sempre foi xeneroso cos seus. Sempre coa súa casa aberta para todos. Co seu corazón aberto. Cos seus brazos dispostos a rodearche. Hoxe se ha ir o mellor xogador do mundo de todos os tempos. Alguén co que toda a Arxentina estamos en débeda.

Grazas Diego.