Ameazada de novo pola pandemia, preséntase desequilibrada, xa que a presenza ou non de afeccionados depende dos diferentes gobernos
30 sep 2020 . Actualizado ás 19:11 h.Cancelada a pasada tempada de forma definitiva o 25 de maio polo coronavirus, a Euroliga, cuxos últimos partidos da campaña 2019-2020 disputáronse o 6 de marzo, resucita case sete meses despois. E faino con público, aínda que limitado nos pavillóns dos países que deron vía libre e ameazada de novo pola pandemia. A máxima competición continental, retransmitida por DAZN, inaugúrase este xoves, baixo risco de verse outra vez sacudida polo virus e bastante desequilibrada, xa que a decisión de permitir afeccionados ou non nas canchas depende dos diferentes gobernos e nalgún caso dos propios clubs.
Mentres que nalgúns países os equipos terán un apoio importante desde as bancadas, noutros os encontros disputaranse a porta pechada, como seguirá ocorrendo ata o próximo ano na Liga ACB. Son distintos criterios e velocidades entre o baloncesto español e no europeo, e tamén dentro do mesmo continente para afrontar o gran torneo continental no que ningún equipo defenderá título por primeira vez na historia, xa que o pasado curso se clausurou sen campión.
Sempre a expensas da evolución da pandemia, a Euroliga asegura con todo dispor de «un plan B, con toda a loxística preparada para xogar nunha burbulla se fose preciso», segundo asegura o presidente da competición, Jordi Bertomeu, convencido de que «o calendario vai ser un crebacabezas». De momento, a Euroliga 2020-2021, pendente dos tan temidos positivos, inaugurarase este xoves, con cinco dos nove partidos da primeira xornada, entre eles o Barça-CSKA de Moscova e o Valencia-Asvel Villeurbaune, co Baskonia-Real Madrid para o venres, cun máximo de 600 espectadores no Buesa Area decretado tal límite de capacidade polo Goberno vasco, cando o club vitoriano pretendía contar con 4.000 seguidores.
Tamén o Valencia terá un límite de 400 afeccionados na Fonteta para recibir a un dos dous equipos que entraron por primeira vez na Euroliga o pasado curso como 'invitado' -o outro foi o Zenit de San Petersburgo-, pero o Barcelona, a pesar de que a Generalitat permite xogar con público nas competicións continentais, con restricións, decidiu que os azulgranas xoguen a porta pechada no Palau Blaugrana. Contrasensos que marcarán o torneo, con beneficios deportivos para uns e prexuízos para outros, á parte de económicos, nunha competición que como consecuencia da pandemia viu rebaixados a tempada pasada os seus ingresos «entre un 20 e un 30%», segundo lamenta o seu máximo responsable.
Coa Final Four na cidade alemá de Colonia (do 28 ao 30 de maio de 2021), onde estaba previsto que se disputase a deste ano tan frustrante, o Real Madrid, o Barcelona, o CSKA e o Anadolu Efes volverán partir como máximos aspirantes ao título. Aínda que quedará sen Facundo Campazzo, rumbo á NBA, e probablemente tamén sen Gabriel Deck, o rei de Europa dirixido por Pablo Laso sempre é favorito á gran coroa continental que conquistou por décima e última vez en 2018. O Barça, co determinante Nikola Mirotic, o reforzo de Nick Calathes e Sarunas Jasikevicius no banco, ten vimbias suficientes para optar a un título que non gaña desde o 2010. O CSKA, campión en 2019, dará un salto de calidade con Tornike Shengelia, un das grandes fichaxes da tempada en Europa, o serbio Nikola Milutinov e o recuperado Will Clyburn, lesionado toda a campaña anterior. No caso do Anadolu, era o líder da tempada regular da anterior Euroliga, con só catro derrotas en 28 partidos, mentres brancos e azulgranas se despieron con seis partidos perdidos e os rusos do CSKA con nove, do mesmo xeito que o Maccabi. Tamén debe entrar na lista de candidatos o Armani Milán, o que máis se reforzou, xa que, entre outros, fichou a Luigi Datome, o exazulgrana Malcolm Delaney e o exCSKA Kyle Hines.