Así adestra a elite en éraa covid

Nieves D. Amil
Neves D. Amil PONTEVEDRA / LA VOZ

DEPORTES

RAMON LEIRO

Grupos burbulla inamovibles para adestrar e test serológicos cada 15 días

13 oct 2020 . Actualizado ás 14:54 h.

O Centro Galego de Tecnificación Deportiva (CGTD) é unha especie de micro mundo no que cada deporte traballa nunha comunidade burbulla en convivencia con doce disciplinas e onde o médico avalía cada 15 días cunha proba serológica se están en contacto co virus. Minimizar os riscos pasa por un control extremo e unha desinfección case cirúrxica. Neste espazo profesionalízanse os cachorros da elite deportiva de Galicia. Este ano tocoulles convivir co covid. E eles acéptano como un reto máis nas súas carreiras. As portas acristaladas da entrada de Pai Fernando Olmedo xa advirten de que ao cruzalas comezará unha trazabilidade sobre onde, como e con quen está cada deportista. Unhas liñas verdes para entrar e vermellas para saír cun dispensador de xel ao fondo lévanche ata a recepción e conduciranche por todo o recinto, onde ademais, hai marcas no chan para lembrar que se manteña a distancia de seguridade. «Controlamos a todos con nomes e apelidos e os grupos cos que adestran, tanto se son dunha sección do CGTD coma se é un club externo. Non entran deportistas sen saber quen son», apunta o director do centro, Jesús López. Na súa cabeza está o protocolo, pendente de aprobar pola Xunta, de como se debe de actuar. A partir do luns porase a proba. Será cando xa coincidan no centro os 105 deportistas de tecnificación e os 65 de rendemento.

Pero, como poñen freo aos posibles contagios? Tiveron que acurtar os adestramentos para que quede media hora entre unha sesión e a seguinte para desinfectar. En pista ou no ximnasio non poderá haber máis de 25 deportistas, aínda que nestes días a cifra redúcese a dez por ser Pontevedra unha das áreas sanitarias con restricións. «Tivemos que refacer moitos horarios porque hai 12 vestiarios e non temos capacidade de desinfección inmediata en todos ao mesmo tempo», apunta Jesús López, quen recalca que os máis esixentes son os de rendemento, os deportistas profesionais. Aquí adestran a diario Gómez Noya, Pablo Dapena, a loitadora Lidia Pérez, Bea Gómez ou piragüistas en plena carreira olímpica. «Temos que ir adaptándonos aos poucos, a preparación física facémola ao aire libre», apunta Alexander Kachalev, adestrador de loita. A máscara é obrigatoria en todo o recinto, mesmo nas zonas de adestramento. E é que para acceder a ximnasios ou pistas terán que facelo acompañados do seu adestrador en grupos burbulla que son inamovibles. Calquera cambio debe aprobalo a dirección. Trátase de reducir os contactos. Na residencia comparten cuarto rapaces da mesma disciplina, que tamén se deben sentar xuntos no comedor e compartir vestiarios. Os únicos que non se poderán duchar neles son os de natación. «As duchas son comúns e iso está prohibido», apunta Jesús López, que dirixe este micro universo no que cada deporte é un mundo.

Hixiene e máscara, unha nova forma de adestrar 

Son pouco máis das doce da mañá cando saen do tapiz os taekuondistas. Máscara na cara e zapatillas na man despois da obrigada desinfección da saída. Detrás deles aparece a súa adestradora, Belén Asensio. É rotunda. «Competir con máscara é igual que facelo en altitude, así que hai que ir meténdoo de forma progresiva para que se acostumen», apunta. Están así a hora e media de adestramento. Cústalles, pero todos coinciden en que esta é a nova normalidade e canto antes adáptense, mellor. «Nós tivemos que reducir os combates de catro minutos a un», apunta a yudoca Alicia López, que está no seu terceiro ano no CGTD. «Se non, morremos», engade Lucía Pazos. En loita, os adestramentos tiveron que prescindir de esparrin de fóra e as sesións serán en grupos estables de convivencia.

E, que ocorrerá cando os deportistas saian fose a competir? Cada vez que viaxen fose de Galicia, someteranse a test serológicos á volta, ademais do que o CGTD fai cada 15 días. A dirección do centro recoñece que o maior temor está nas febres dos deportistas, un síntoma que pode obrigar a activar protocolos aínda cando non estean vinculadas ao covid. «É o medo que temos, o médico é o que este ano vai ater máis traballo», apuntan desde o Centro Galego de Tecnificación Deportiva.