Toby Price, o australiano que se atopou o corpo de Gonçalves no Dakar: «Foron os oito minutos máis longos da miña vida»

La Voz

DEPORTES

Toby Price, en el margen superior derecho y Svitko, sobre la moto, tras la llegada de las asistencias
Toby Price, na marxe superior dereito e Svitko, sobre a moto, tras a chegada das asistencias POOL

O piloto rememora como viviu a traxedia: «Estaba no chan, intentamos facer todo o que puidemos, pero non houbo resposta, non houbo resposta»

14 ene 2020 . Actualizado ás 15:11 h.

Toby Price (Nova Gales do Sur, 1988) foi o primeiro en darse de bruzos coa traxedia. Durante a sétima etapa do Dakar, atopouse co corpo tendido, xunto á súa moto, do portugués Paulo Gonçalves. Apenas unhas horas despois, o australiano relatou ante os medios desprazados a Wadi-Ao-Dawasir como viviu o momento que conmocionou ao Dakar. «Estaba nunha gran pista rápida a cen. A lámpada do GPS apagóuseme e vin unha moto tendida na distancia, e nunca é bo porque era unha zona de alta velocidade. Ao chegar atopeime a Paulo no chan. Primeiro non sabía moi ben quen ía e logo rapidamente deime conta de que era el. Inmediatamente vin que era algo bastante serio e intentamos que respondese e chamamos aos helicópteros e informamos o control de carreira canto antes», describiu.

Instantes despois, sumouse Svitko. Xuntos intentaron reanimar ao portugués. «Continuamos chamando por axuda e responderon que o helicóptero estaba en camiño. Intentamos facer todo o que puidemos, pero non houbo resposta, lamentablemente non houbo resposta». O helicóptero tardou uns oito minutos en facer acto de presenza. «Foron os 8 minutos máis longos da miña vida. Sentín que foron como unha hora. Os médicos responderon bastante rápido, vendo como estaba el e trataron de consolarme a min e a Svitko, que chegou dous minutos despois que eu. Foi un duro día para o mundo do motociclismo perder un gran amigo e un gran compañeiro», proseguiu o australiano.

Price admite que seguía conmocionado na xornada de duelo. «Todo o mundo necesita reflexionar. Creo que é unha forma de respectar á súa familia e amigo. Por iso paramos a categoría de moto hoxe. É un día moi duro de pasar. Coñecemos os perigos deste deporte, e cando un día duro destes chega, temos que estar preparados. É moi difícil. Tes todas estas ideas e cousas que podías ter feito diferente, ou mellor, pero seguro que nos últimos 260 quilómetros da etapa de onte foi moi difícil concentrarse no que había por diante», proseguiu o seu relato.

«El parouse cando eu me rompín a perna no 2017»

O piloto lembra a etapa da traxedia como especialmente rápida. «A media de velocidade creo que foi de 120 quilómetros por hora. Cando chegamos a esas velocidades, é difícil quitar os ollos da pista e mirar o “roadbook” e comprobar que estás na dirección correcta. Pero non é culpa de ninguén. Desgraciadamente ás veces chégache o teu momento e lamentablemente onte foi o momento de Paulo. Estou feliz de ter estado aí tanto tempo como puiden. Acórdome que el se parou cando eu me rompín a perna no Dakar do 2017. Era o mínimo que podía facer por el. Axudamos a metelo no helicóptero e tomeime entre 15 ou 20 minutos para recuperarme e volver subirme á moto. Portugal perdeu a un bo guerreiro, iso é seguro», engadiu emocionado.

Price restou importancia á vez que se tomou para asistir ao seu compañeiro. «O fixese en calquera outro momento. O Dakar é unha carreira importante, pero é só unha carreira. Todos somos persoas, e temos que coidarnos uns a outros. Sabemos o risco que nos rodea. Só queda agardar e rezar que non haxa moitos días como estes ,pero desafortunadamente ás veces neste deporte tocan estes días. Oxalá que non volvese ocorrer nunca máis no futuro próximo. Imos sempre ao límite, e ensínanche que o peor escenario pode chegar da fochanca máis pequena. Ás veces caes e outras a moto impáctoche a ti. Definitivamente é ir a cen», relatou. 

 

«Os psicólogos aconséllannos que quedemos»

Price recibiu axuda psicolóxica tras o sucedido. «Temos médicos e todo o necesario aquí co equipo de KTM . Viñeron falar, a darnos consellos correctos para lembrarnos que pasaramos unha experiencia moi mala pero que nos centremos en cousas positivas como os bos momentos que compartimos con Paulo e nas anécdotas con el. Sobre todo que quedemos».

Minuto de silencio en memoria de Gonçalves
Minuto de silencio en memoria de Gonçalves FRANCOIS FLAMAND / DPPI / AFP7

Preguntado pola posibilidade de abandonar as motos e pasarse aos coches, tras o desgraciado incidente de onte, Price descartou esa posibilidade. «Son un piloto de motos e teño máis cousas na cabeza que conseguir gañar sobre as dúas rodas. Está claro que un día tan duro pode facer exporche deixar as motos antes do previsto para estar nunha situación máis segura, pero penso que aínda podo conseguir cousas nunha moto. Nada na vida está garantido, así que só queda vivila e gozala o máximo que se poida», sinalou.