Ao teito do Obradoiro non lle importaría volver á súa vida na granxa despois do baloncesto
11 feb 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Imaxínase o lector vivindo nunha granxa en metade da natureza, a miúdo entre nevadas copiosas, sen ningún veciño nun radio de nove quilómetros, co supermercado máis próximo a hora e cuarto de camiño en coche? Así era a vida de Tryggvi Hlinason na súa Islandia natal. E así seguiría, moi probablemente, de non ser porque os seus 216 centímetros de estatura levárono ao universo do baloncesto profesional. O Valencia recrutouno e esta tempada xoga en calidade de cedido en Sar. Cando se acabe para el o deporte da canastra, non lle importaría recuperar a vida da súa nenez e a súa adolescencia.
-Ten estudos de electricidade porque escolleu esa especialidade entendendo que era o máis útil para a granxa?
-Si, así é. Na nosa casa en Islandia necesitamos producir nosa propia electricidade. É algo moi importante para nós. O meu pai é un manitas, pero nese campo non tiña tanto control.
-Ía en moto de neve aos adestramentos?
-Normalmente non, pero algunha vez non había outra alternativa. No meu primeiro partido, non podían chegar para recollerme e tiven que facer quince quilómetros en moto de neve.
-En Islandia hai algo máis de 330.000 habitantes. É vostede o máis alto?
-Non, hai algún máis alto, pero debo estar entre os seis ou oito de máis estatura.
-Non lle tiraba máis o balonmán, un deporte con máis seguimento no seu país?
-En Islandia o seguimento dun deporte depende moito de como lle vai á selección. Houbo unha época para o baloncesto, outra para o balonmán, agora manda o fútbol...
-Hoxe o termómetro marca sete graos e véxoo en mangas de camisa. Case parece acalorado. Algún día sentiu frío en Compostela?
-Non. En Islandia, cando ía adestrar pola mañá, antes da escola, había días de quince graos baixo cero e neve. E fai moito máis vento. Nin o paraugas protéxeche da neve. Aquí o clima é moito máis tranquilo.
-En Valencia debeu sufrir coa calor.
-Os primeiros días, con máis de trinta graos, eran unha tortura para min. Prefiro ?25 graos que máis de 30. Gústame máis o frío que a calor.
-Que costume sorprendeulle máis aquí, por ser todo moi diferente ao seu país?
-Aquí a xente vai a outro ritmo. Por exemplo, en Islandia, a comida pode ocupar unha hora, como máximo. Aquí... Unha vez estivemos seis horas.
-Moncho Fernández é tan vehemente como se ve nos tempos mortos? Berra tanto a diario?
-Non. Ás veces é necesario para non perder a atención.
-Quen sabe máis historia, el ou vostede?
-El, seguro. Encántame a historia, pero el sabe máis. Ten máis historia na cabeza. Gústame ler cousas de historia. Moncho ten moita máis memoria para nomes e datas.
-Polo Obradoiro pasaron pivotes como Maxi Kleber, Salah Mejri ou Mike Muscala, que agora están na NBA. É esa a súa gran meta?
-Si, é un gran desafío para min, pero sei que é moi difícil chegar. Hai que ir paso a paso.
-Ve partidos de NBA en casa?
-Normalmente non, porque a maioría das veces son pola noite e non coinciden ben os horarios. É moi importante durmir oito ou nove horas.
-Se tivese que escoller a algún pivote da NBA, a quen ou quen elixiría?
-Probablemente os de Europa. Son diferentes aos americanos. Os americanos son máis atléticos. Marc Gasol, Joakim Noah, Porzingis, Steven Adams...
-Da Liga Endesa ve máis partidos?
-Si, gústame seguir aos nosos rivais e os partidos do Valencia.
-Con que baloncesto queda?
-Gústame máis o de aquí. En España é máis importante a cabeza que o físico. Na NBA moitas veces hai dúas, tres ou catro xogadores moi importantes e o resto contan moito menos. Que un só xogador poida facer setenta puntos ou coller vinte rebotes nun só partido... Na ACB hai máis xogo de equipo.
Aínda que por estatura e soltura para falar de calquera asunto non o parece, o certo é que Tryggvi Hlinason ten só 21 anos.
-Á vez que proliferan os populismos e repróchelos, en Islandia a esquerda e a dereita son capaces de entenderse. Como explica esa excepción?
-Islandia é un país máis tranquilo que outros. O presidente non ten tanto poder. Moitas decisións tómanse a través de asembleas
-Trump ou Obama?
-Doado. Obama.
-Con que personaxe histórico gustaríalle manter unha charla?
-Con Alejandro Magno. Encantaríame poder coñecer a súa mentalidade para conseguir todo o que logrou.
-Que lle saca de couzón?
-Son un tipo tranquilo. Non me gusta que falen mal dos meus compañeiros. E tampouco se non se esforzan.
-Cando acabe o baloncesto gustaríalle...?
-Ter unha granxa pequena, máis como hobby. Sería perfecto, sobre todo se teño fillos.
-Gústalle ler?
-Si, aínda que levo tempo sen ler un libro.
-Un que recomende?
-Un autor, Ely Freisson. Escribe literatura fantástica, pero cunhas descricións moi realistas. Deixa moito espazo para a imaxinación.
-Unha comida de aquí?
-O polbo.
-E de Islandia?
-Calquera cousa cociñada pola miña nai.
-Din ben o seu nome?
-O que máis se achega é Moncho. Adóitanme chamar Trigui ou Trig.