A outra ronsel de Sabín Bilbao

Patri Campos / A.C.

DEPORTES

VÍTOR MEJUTO

María, filla do exlateral esquerdo do Deportivo, é medallista nacional de patinaxe artística

30 ago 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

No verán de 1991 o Deportivo volvía a Primeira División da man, entre outros, dun bravo lateral esquerdo vasco chegado dous anos antes desde o Sestao. Aquel pequeno e querido futbolista, que respondía o nome de Sabín Bilbao, faría historia meses despois ao marcar o primeiro gol branquiazul no seu regreso a Primeira. No seguinte exercicio naceu o Superdépor e o biscaíño perdeu protagonismo, o que lle levou a buscar novas oportunidades en Granada. Pasaran catro anos desde a súa chegada á Coruña e tiña claro que aquilo era un ata logo. Doce meses despois regresaría á capital herculina coa súa esposa Eva para asentarse, montar unha panadería e formar unha familia.

O mito futbolístico colgara as botas. Chegaba a quenda de Sabín, o panadeiro e o pai de familia. E así, entre fornada e fornada, en 1999 nacería María, a nena que cambiou o balón polos patíns na casa Bilbao. Unha moza que aos seus 18 anos acaba de converterse en medallista nacional.

Tanto Sabín como Eva son os alicerces fundamentais de María. Ambos saben que «a patinaxe é un deporte caro e non recibe ningunha axuda para custearse os patíns, as rodas ou a camisola», pero nunca, cortáronlle as ás e apoiárona en cada decisión que tomou.

A pesar de ir sobre patíns, o fútbol lévao no sangue e María goza co seu pai de cada partido do Dépor, xa sexa en Riazor ou pola televisión. Ademais sendo Sabín xogador dos veteranos do equipo, «María botaba algunha pachanga pero nunca puxo entusiasmo en iso», explica o seu pai. A este non lle importaría que se dedicou a iso pero sabe que «o fútbol para unha moza é complicado, aínda que agora ten un pouco máis de porvir».

María empezou no mundo da patinaxe con apenas 3 anos debido a que no seu colexio era unha actividade obrigatoria en Infantil. Ao chegar a Primaria, decidiu deixalo de lado, pero ao ano seguinte volveu animada pola súa mellor amiga. Ela mesma defíneo como a súa «rutina de vida», é dicir, sabe que o seu «día a día se basea en tantas horas para patinar, tantas horas para estudar e tantas horas para o seu tempo libre».

Sobre a pista, admite que é unha patinadora moi competitiva e esixente. Cada semana trasládase a Carral para «machucar todo ata que saia». O seu pai aconséllalle que «se non se sacrifica, non consegue nada, por iso ten que adestrarse para lograr algo». Ese sacrificio fixo que, contra prognóstico, colgásese a medalla de bronce no Campionato de España de Patinaxe Artística na modalidade Só Danza. «Ninguén contaba con iso, nin a miña adestradora, nin os meus pais nin eu porque non estaba ao cento por cento por mor dunha lesión», explica María. Con anterioridade, xa fora tetracampeona galega.

A súa vinculación co deporte non lla proporcionan só o seu pai ou a patinaxe. Os seus estudos tamén están ligados a este mundo, xa que cursa o grao superior Tafad. A profesión xa a leva dentro porque adestra a patinaxe a nenas de entre 8 e 15 anos. María quere que «cheguen onde está ela». En cada sesión, intenta que practiquen ben todos os pasos e teñan unha boa colocación do corpo. Á hora das competicións, móstrase perseverante, tratando de que estean tranquilas e acougadas cando os exercicios non saen.

Nun futuro non sabe se vivirá da súa paixón polo que vai continuar mellorando para permanecer entre os cinco primeiros postos de España. En cctubre, María Bilbao disputará o Open de Francia , onde se expón quedar entre os dez primeiros postos, aínda que «se chega ao podio, sería unha alegría».