Pouco queda desa nena que asombrou ao mundo no mundial júnior de Barcelona aínda en idade xuvenil, cando se colgou a medalla de ouro cunha marca de 14.17 metros no 2012 da man de Lardo Moure, o adestrador da Pobra que a dirixiu nos seus primeiros anos.
Seis anos despois a nena que saíu desde Ribeira madurou ata converterse nunha das atletas con maior progresión mundial, despois duns anos pouco produtivos atléticamente en Madrid asentouse en Guadalaxara, previo paso, breve, por Lisboa, da man do mellor saltador de lonxitude de todos os tempos, o cubano Iván Pedroso.
En Guadalaxara atopou un grupo de adestramento ideal, que lle deu a tranquilidade e confianza que necesitaba. Pedroso fixo que Ana Peleteiro conseguise unha madurez competitiva que era o seu talón de Aquiles, antes viña abaixo ao primeiro contrapié, logrou que ese xene competitivo que sempre tivo como aceno de identidade se acrecentase, que conseguise manter a concentración en toda a competición, dá igual o que salten as demais, ela saltará máis. Unido a unha técnica puída ata a perfección fai que esteamos ante o gran momento de Ana Peleteiro, nosa Ana, a atleta que pode marcar un fito no atletismo español e galego, sendo a primeira atleta galega, home ou muller, que consegue unha medalla nun campionato de Europa absoluto, precisamente no seu debut nuns europeos.
A súa actuación en Birminghan coa medalla de bronce do mundial baixo teito este ano é un aval suficiente para facernos soñar, máxime cando chega coa segunda mellor marca europea do ano con 14,55 metros, a un palmo da marca de España absoluto nas pernas de Carlota Castrejana, só superada pola grega Papahristou con 14,60. Será unha final nada sinxela, coas 12 atletas clasificadas por amais dos 14,05 na cualificación, unha final apaixonante que fará que Ana entre na historia.