A cantante americana gaña seis gramófonos nunha gala na que Rosalía e Alejandro Sanz conseguiron un premio cada un
27 ene 2020 . Actualizado ás 18:45 h.Foi a estrela pop máis inesperada do 2019 e os Grammy consolidárona definitivamente. Con só 18 anos a americana Billie Eilish é a gran triunfadora da 62ª. edición dos premios da Academia Nacional de Artes e Ciencias da Gravación dos Estados Unidos. Levouse seis gramófonos, os de gravación do ano, disco do ano, canción do ano, mellor artista nova, mellor disco de pop e mellor produción non clásica.
Todo iso foi grazas ao disco When We All Fall Asleep, Where Do We Go? (2019) e, especialmente, ao single Bad Guy. Neses tres minutos e medio de escuro electropop latexa un himno xeracional irresistible. Parece abrir unha nova páxina na historia do pop póndolle banda sonora a esa mocidade que atopou un fío directo entre os seus sentimentos e a tensión da peza.
A artista máis nova en lograr os premios (antes a marca tíñaa Taylor Swift con 20 anos) impúxose así a Lizzo, a figura que partía con máis nomeamentos (oito) este ano. Finalmente, venceu en tres delas: mellor interprepación vogal de pop, mellor disco de música urbana e mellor interpretación de r&b tradicional.. Nos seus discursos, amables pero escasos en palabras, Eilish afirmou que o premio ao mellor álbum realmente non o tería que ter gañado ela senón Ariana Grande. Un xesto que lembrou ao de Adele cando no 2017 desfíxose en eloxios cara ao Lemonade de Beyoncé, cando foi recoñecida coa máxima categoría con 25. Con menos emoción, máis frialdade e algo de timidez, Eilish quixo así mandar un cariño á súa compañeira.
Unha gran noite para Rosalía
Nunha das categorías nas que triunfou Eilish, a de mellor artista nova, atopábase nomeada Rosalía. Viu como a posibilidade de suceder a Dua Lipa (gañadora do ano pasado e persoa que entregaba o premio) se esfumaba ante o seu ollos. Fose a guinda dunha noite, aínda así, de ilusión. Xa antes de empezar a gala principal, obtivera o Grammy ao mellor disco latino de música urbana. Fíxoo un pouco despois de que Alejandro Sanz tamén obtivese un galardón, no seu caso do mellor disco de pop latino.
Pero Rosalía tiña moito máis que mostrar que un discurso de agradecemento. Figuraba na escaleta de actuacións da gran festa televisada para todo o planeta. Alí aproveitou para expor unha dobre cara. Se a dúbida consistía en se optaría polo seu último single, o flamenco Xuro que, ou apelaría a un dos seus xa clásicos como Malamente, ela resolveuna indo polas dúas. Minimalista e emocionante de arranque, botouse ao carácter e ao nervio. Logo, coa segunda, optou pola actuación de gala apoiada por un corpo de baile (totalmente masculino nesta ocasión). Non resultou tan espectacular como noutras galas de premios, pero brillou como a estrela que é.
Recordo a Kobe Bryan
Pouco antes de arrincar a entrega de premios transcendía a noticia da morte de Kobe Bryan. Por ese motivo, Alicia Keys, a presentadora, variou o plan inicial cantando a capella It's So Hard to Say Goodbye xunto a Boyz II Men ante unha audiencia moi emocionada polo ocorrido. A partir de aí, empezou unha gala con algúns bos momentos, pero sen nada realmente memorable. Houbo si, emoción. Ademais dos recordos ao baloncestista falecido, puidésense ver moitas outras bágoas significativas.
Camila Cabelo cantou First Man mirando aos ollos ao seu pai ata facelo chorar. Nela di que sempre será o seu primeira amor. Tamén puidemos ver as bágoas de Demi Lovato durante a súa interpretación de Anyone , na que era a súa volta aos escenarios tras os seus problemas coas drogas. E, para rematar, cabe citar o desborde de emoción da nai de Tyler The Creator que subiu con el a recoller o Grammy ao mellor disco de Rap e derreteuse ante o triunfo do seu fillo.
Do mellor da noite foi o explosivo pase de Aerosmith que, tras apelar a Living On TheEdge , rescatou o seu soado Walk This Way con Run DMC. Canción totémica da fusión de rap e rock, soou case como unha revelación dun pasado no que as guitarras ruxían e mandaban no mundo pop, algo cada vez é máis estraño na actualidade. Notouse o lume e a calor destas. Tamén o crujido dos scratches. Polos corredores púidose ver a Flavor Fav de Public Enemy entusiasmado. As guitarras tamén soaron alto con Gary Clark JR, que interpretou This Land con The Roots
A nivel escenográfico, hai que destacar o pase de Lil Nas X que fixo pasear o seu Old Town Road por diferentes cuartos nas que aparecían BTS, Billy Ray Cyrus, Diplo, and Nas. Igualmente coral, foi a homenaxe ao rapeiro Nipsey Hussle, asasinado o ano pasado. Unha pléyade de artistas como Khaled, John Legend, Meek Mill e Kirk Franklin reivindicárono, fundindo o seu recordo co de Kobe Bryan. Tamén foi obxecto de homenaxe Prince, neste caso por parte de Usher.
LISTAXE DOS PREMIOS
Gravación do Ano: Bad Guy, Billie Eilish
Álbum do Ano: When We Fall Asleep, Where Do We Go?, Billie Eilish
Canción do Ano: Bad Guy, Billie Eilish
Mellor Artista Novo: Billie Eilish
Mellor Interpretación Pop Solista: Truth Hurts, Lizzo
Mellor Canción Country: Bring My Flowers Now, Brandu Carlile, Phil Hanseroth, Tim Hanseroth & Tanya Tucker
Mellor Interpretación Country Dúo/Grupo: Speechless, Dan + Shay
Mellor Álbum Rap: Igor, Tyler, The Creator
Mellor Interpretación Rap: Higher, DJ Khaled, Nipsey Hussle e John Legend
Mellor Álbum Pop Latino: #ElDisco, Alejandro Sanz
Mellor Álbum dun Artista Latino Rock, Urbano ou Alternativo: O Mal Querer, Rosalía
Mellor Álbum Tropical Latino: Opus, Marc Anthony / A Journey Through Cuban Music, Aymée Nuviola
Mellor Álbum Latino de Jazz: Antidote, Chick Corea & The Spanish Heart Band
Mellor Álbum de Música Rexional Mexicana (Incluíndo Texano): De Onte Para Sempre, Mariachi Os Campeiros
Mellor Álbum Country: While I'm Livin, Tanya Tucker
Mellor Actuación Solista Country: Ride Me Back Home, Willie Nelson
Mellor Canción Rap: A Lot, Jermaine Cole, Dacoury Natche, 21 Savage e Anthony White
Mellor Actuación Rap: Racks in the Middle, Nipsey Hussle Ft. Roddy Ricch & Hit-Boy
Mellor Gravación Dance: Got To Keep On, The Chemical Brothers
Mellor Álbum Dance/Electrónica: Non Geography, The Chemical Brothers
Mellor Gravación Remix: I Rise (Tracy Young's Pride Intro Radio Remix), Tracy Young.
Mellor Álbum Instrumental Contemporáneo: Mettavolution, Rodrigo e Gabriela
Mellor Álbum NewAge : Wings, Peter Kater
Mellor Álbum Vocal Jazz: 12 Little Spells, Esperanza Spalding
Mellor Só de Jazz Improvisado: Sozinho, Randy Brecker
Mellor Álbum Instrumental de Jazz: Finding Gabriel, Brad Mehldau
Mellor Álbum Jazz de Gran Ensamblaxe: The Omni-American Book Club, Brian Lynch Big Band
Mellor Álbum Gospel: Long Live Love, Kirk Franklin
Mellor Actuación/Canción Gospel: Love Theory, Kirk Franklin, Kirk Franklin
Mellor Álbum Roots Gospel: Testimony, Gloria Gaynor
Mellor Actuación/Canción Cristiá Contemporánea: God Only Knows, KING & COUNTRY & Dolly Parton, Josh Kerr, Jordan Reynolds, Joel Smallbone, Luke Smallbone e Tedd Tjornhom
Mellor Álbum de Música Contemporánea Cristiá: Burn the Ships, KING & COUNTRY
Mellor Álbum Bluegrass: Tall Fiddler, Michael Cleveland
Mellor Álbum de Blues Tradicional: Tall, Dark & Handsome, Delbert McClinton & Self-Made Men
Mellor Álbum de Blues Contemporáneo: This Land, Gary Clarke Jr.
Mellor Álbum Folk: Patty Griffin, Patty Griffin
Mellor Álbum de Música Roots Rexional: Good Time, Ranky Tanky
Mellor Álbum Reggae: Rapture, Kofee
Mellor Vídeo Musical: Old Town Road (Official Movie), Lil Nas X e Billy Ray Cyrus, Calmatic.
Mellor Filme Musical: Homecoming, Beyoncé, Beyoncé Knowles-Carter e Ed Burke
Mellor Compilación de Banda Sonora para un Medio Visual: A Star Is Born, Lady Gaga e Bradley Cooper
Mellor Banda Sonora para un Medio Visual: Chernobyl, Hildur Guonadóttir
Mellor Canción Escrita para un Medio Visual: I'll Never Love Again (Versión Filme), da Star Is Born
Mellor Composición Instrumental: Star Wars Galaxy's Edge Symphonic Suite, John Williams
Mellor Arranxo, Instrumental ou A Capella: Moon River, Jacob Collier
Mellor Arranxo, Instrumentos e Vocais: All Night Long, Jacob Collier
Mellor Álbum de Comedia: Sticks and Stones, Dave Chapelle
Mellor Álbum de Música Infantil: Ageless Song for the Child Archetype, Son Samson
Mellor Empaquetado de Gravación: Chris Cornell, Barry Ament, Jeff Ament, Jeff Fura / Joe Spix
Mellor Caixa ou Empaquetado dunha Edición Limitada Especial: Woodstock: Back to the Garden: The Definitive 50TH Anniversary Arquive, Masaki Koike
Mellor Álbum Notes: Stax '68: A Memphis Story, Steve Greenberg
Mellor Álbum Histórico: Peter Seeger: The Smithsonian Folkways Collection, Jeff Place e Robert Santelli
Mellor Ingenería nun Álbum, Non-Clásico: When We All Fall Asleep, Wher Do We Go?, Finneas Ou'Connell
Mellor Álbum con Audio Inmersivo: Lux, Mortn Lindberg
Mellor Composición Clásica Contemporánea: Higdon: Harpd Concerto, Yolanda Kondonassis, Ward Stare e The Rochester Philharmonic Orchesta
Mellor Compendio Clásico: The Poetry Of Places, Nadia Shpachenko, Marina A. Ledin e Victor Ledin
Mellor Álbum Clásico Vogal Solista: Songplay, Joyce DiDonato, Chuck Israels, Jimmy Madison, Charlie Porter e Craig Terry
Mellor Solista Clásico Instrumental: Marsalis: Violin Concerto, Yolanda Kondonassus, Ward Stare
Mellor Interpretación Coral: Duruflé: Complere Choral, Robert Simpson
Mellor Gravación de Ópera: Picker: Fantastic Mr. Fox, Gil Rose, John Brancy, Andrew Craig Brown, Gabriel Preisser, Krista River, Edwin Vega e Gil Rose
Mellor Interpretación de Orquestra: Norman: Sustain, Gustavo Dudamel
Produtor Clásico do Ano: Blanton Alspaugh
Mellor Enxeñería dun Álbum Clásico: Riley: Sun Rings, Leslie Ann Jones e Robert C. Ludwig
Produtor do Ano, Non-Clásico: Finneas
