A última obra de Oliver Laxe, «Ou que arde », gaña o Festival de Cine de Mar do Prata

La Voz BUENOS AIRES / EFE

CULTURA

Fotograma del filme del realizador lugués Oliver Laxe «O que arde»
Fotograma do filme do realizador lugués Oliver Laxe «Ou que arde » MIRAMEMIRA | Europa Press

A cinta levou os premios á mellor película e o mellor guion, nunha fin de semana en que superou a «Sempre Xonxa» como o filme falado en galego máis visto en salas

18 novs 2019 . Actualizado ás 20:29 h.

O filme galego Ou que arde , do director Oliver Laxe, gañou este domingo o Astor de Ouro, o galardón maior que concede o Festival de Cine de Mar do Prata, en Arxentina, nunha fin de semana redonda para esta obra do realizador lugués, xa que superou a Sempre Xonxa (1989), de Chano Piñeiro, como a película falada en galego máis vista en salas. Cando entra nas sete semanas en cartel, supera os 62.500 espectadores -segundo os datos do ICAA (Instituto da Cinematografía e as Artes Audiovisuais), Sempre Xonxa foi vista por un total de 62.203.

A cinta Ou que arde , a terceira longametraxe de Laxe, alzouse co premio á mellor película do tramo competitivo internacional de a 34.ª edición do certame que se celebra na cidade de Mar do Prata, 400 quilómetros ao sur de Buenos Aires, e que é a maior competencia cinematográfica de Arxentina e que concluíu este luns. Laxe, nacido en París de pais galegos, tamén levou o premio ao mellor guion do festival, xunto ao arxentino Santiago Fillol -co que asina o libreto de Ou que arde -.

Longa noite, último traballo doutro realizador galego, Eloy Enciso, obtivo unha mención especial na sección competitiva Estados Alterados.

Ou que arde  centra a mirada nunha pequena aldea na cadea montañosa dos Ancares, a 50 quilómetros de Lugo, á que regresa un home que estivo en prisión por incendiario. «Había dúas cousas que o director quería: rodar incendios reais e á vez contar as complexidades humanas de Galicia», dixo Fillol en declaracións á axencia estatal arxentina Télam.

En tanto, o portugués Pedro Costa, director de Vitalina Varela, e a alemá Angela Schanelec, con I was ao home, but..., levaron o premio compartido ao mellor labor de dirección.

O Astor de Prata á mellor actriz foi para a arxentina Liliana Juárez polo seu traballo no filme Planta permanente. E o Astor de Prata ao mellor actor foi para Ventura, de Vitalina Varela. O premio do público levoullo A vida invisible de Eurídice Gusmao, obra do brasileiro Karin Ainouz.

Na competencia latinoamericana o premio a mellor longametraxe foi compartido entre o drama brasileiro A febre, de Maya Werneck Dá-Rin, e o documental chileno Nunca subín o Provincia, de Ignacio Agüero.