A arquitectura de rehabilitación galega, a exame en Washington

H. J. P. REDACCIÓN / LA VOZ

CULTURA

Detalle parcial de una de las imágenes tomadas por el fotógrafo Héctor Santos-Díez de la sede del Registro de la Propiedad en Vigo que se expondrán en EE.UU
Detalle parcial dunha das imaxes tomadas polo fotógrafo Héctor Santos-Díez da sede do Rexistro da Propiedade en Vigo que se exporán en EE.UU

O fotógrafo Héctor Santos-Díez expón nos Estados Unidos nunha mostra colectiva sobre as transformacións e os espazos urbanos en Iberoamérica

14 oct 2019 . Actualizado ás 08:35 h.

O fotógrafo galego Héctor Santos-Díez exhibe a súa obra nos Estados Unidos nunha mostra conxunta sobre a transformación urbana en España e América Latina que organiza a Asociación de Agregados Culturais Iberoamericanos en Washington . A exposición acollerá dous traballos de Santos-Díez nos que recolle o labor de rehabilitación levada a cabo na praza do Curro de Noia (deseñada polo gabinete de arquitectos Salgado e Liñares) e a reforma e adecuación do edificio sede do Rexistro da Propiedade de Vigo (por Jesús Irisarri e Guadalupe Piñera).

Detalle parcial de una de las imágenes tomadas por Héctor Santos-Díez del nuevo pavimento de la noiesa praza do Curro que se expondrán en Washington
Detalle parcial dunha das imaxes tomadas por Héctor Santos-Díez do novo pavimento da noiesa praza do Curro que se exporán en Washington

Cada un dos dous proxectos verase representado na mostra con dúas fotografías en gran formato, ademais doutras catro para a súa proxección. A exposición abrirá o sábado (ata o 27 de outubro) na galería Dupont Underground, nunha iniciativa que goza do respaldo do programa Spain Arts & Culture.

Coruñés nado circunstancialmente en Madrid, Santos-Díez (1973) é un dos máis prestixiosos fotógrafos especializados en arquitectura do panorama español e cuxa formación como arquitecto abandonou para dedicarse a retratar construcións, edificios, interiores, obras, prazas, rúas... Non desatendeu así a chamada dunha vocación na que se iniciou sendo aínda un neno cando xogaba no laboratorio de revelado de branco e negro que tiña o seu pai. Comezou testando esa vocación, lembra, dando clases de fotografía na asociación Alexandre Bóveda «cando aínda non había cámaras dixitais».

Enseguida empezou a colaborar con algún departamento da Escola de Arquitectura da Coruña e algunhas publicacións especializadas. Cando decidiu profesionalizarse, de forma natural e inopinada inclinouse pola arquitectura. Hoxe traballa con estudos, revistas, gabinetes de deseño interior, administracións, construtoras... E, cámara en man, xa non concibe outro tipo de obxectivos. «Tampouco teño tempo», subliña.

A crise do ladrillo, di, non afectou o seu volume de traballo, aínda que talvez, matiza, viuse obrigado a axustar algún orzamento á baixa. De feito, explica, debido á caída de pedidos aos arquitectos, estes víronse obrigados a publicitar máis o seu labor, razón pola que requiren máis os seus servizos fotográficos.