O drama do exiliado e a axenda neoliberal conflúen en senllas exposicións no CGAC
CULTURA
A obra do artista catalán Max de Esteban cuestiona o capitalismo e a mostra «We Refugees» percorre a historia dos refuxiados
02 jul 2019 . Actualizado ás 23:22 h.Os capitais móvense libremente, pero as persoas seguen controladas. Diana Padrón, comisaria da mostra «20 Rede Lights», de Max de Esteban, resumía así o nexo das dúas mostras que desde este venres poden contemplarse no CGAC (Centro Galego de Arte Contemporánea), e nas que conflúen a axenda neoliberal e o drama do exilio. Unha, a do artista catalán Max de Esteban, e a outra, «We Refugees», comisariada por Piedade Solans e Santiago Olmo, director do CGAC, e que inclúe pezas dunha vintena de artistas.
«We Refugees» fala de refuxiados, non de migrantes. Porque os exiliados teñen unha laxa a maiores: a súa volta está vedada polo menos ata que cesamento o conflito que xerou a súa expulsión. Esta mostra fai un percorrido histórico polas vítimas do exilio, desde estampas de Goya a obras dunha refuxiada iraniana nos Estados Unidos, sen esquecerse dos españois fuxidos tras a Guerra Civil ou das grandes contendas mundiais. De feito, o nome da mostra está tomado do texto de Hannah Arendt, no que proclamaba que os refuxiados son a vangarda do mundo. Arendt foi unha filósofa xudía que fuxiu de Alemaña polos nazis. As dúas mostras compleméntanse, ademais, coa terceira exposición do CGAC, «Aos poucos», na que a artista mozambiqueña Ângela Ferreira fala da colonización e as relacións entre Europa e África. Anxo Lorenzo, director de , Políticas Culturaislembrou como o CGAC cumpre así a súa misión de centro de creación que expón unha reflexión desde o ámbito artístico.