Aos seus 35 anos esta moza galega é investigadora postdoctoral. Durante dous anos formou parte do grupo de investigación de resistencias antimicrobianas de o Public Health England, centro de referencia de Reino Unido
16 oct 2021 . Actualizado ás 05:00 h.María López Díaz (1986) é microbióloga. Cando acabou a carreira non entraba dentro dos seus plans iniciais ser investigadora. Pero xurdiu a oportunidade de facer a tese doutoral e non o pensou. «Porque me encanta traballar nun laboratorio», conta. Desde o 2011 forma parte do grupo de Microbioloxía do Instituto de Investigación Biomédica da Coruña (Inibic). Un lugar no que se sente privilexiada e ao que sempre desexará volver. «Teño sorte de vivir nunha cidade como A Coruña, que ten un dos mellores hospitais do país e que conta cun centro de investigación como este ,acreditado polo Instituto de Saúde Carlos III -destaca-. Todo isto reunía as características ideais para desenvolver a miña carreira científica aquí». Ademais, «tiven a oportunidade de que a doutora María del Mar Tomás acolléseme no seu grupo de traballo. Axudáronme moitísimo a progresar e a amar máis a investigación», di. Aínda que ao principio non era un traballo do que ela agardase o máis. Que a convenceu?. «Entrar día a día a experimentar nos laboratorios, ir a congresos e viaxar. O meu traballo diario céntrase no cultivo de especies bacterianas. Engancheime rápido a este tipo de vida e foi omellor », confesa.
Agora María é investigadora posdoctoral. Estivo a se formar durante dous anos en Londres , no prestixioso centro de investigación Public Health England, concretamente no grupo de resistencias antimicrobianas. Isto supuxo un importante cambio na súa vida. «Ao acabar a tese doutoral presenteime á convocatoria da Axencia Galega de Innovación (GAIN) e gañei esta axuda. Durante a estancia aumentei os meus coñecementos na área da bioinformática, un campo que non coñecía tan a fondo. E ao principio foi duro -di- porque traballaba no computador todo o tempo, e estaba adaptada ao laboratorio. Pero ao saber que todo ese coñecemento o traía de volta ao meu grupo de orixe, mereceu todo o sacrificio». Entón, ves oportunidade aquí para o ámbito científico?, dígolle. «Si, aínda que é certo que o financiamento en ciencia non é nin nunca vai ser suficiente -contesta-. Pero actualmente en Galicia hai oportunidades. De feito, a investigación foméntase tanto desde o ámbito público como privado». Ao que engade que a modalidade que gozou «é das poucas que existen a nivel estatal para realizar unha estancia fose e que che permite regresar». E que, doutra banda, «as investigadoras galegas estamos cada vez en máis lugares nos que antes nin estabamos nin nos agardaban». Con todo, agora as carreiras científicas, sobre todo as de biomedicina, «están cheas de mulleres moi valiosas». Aínda así, María cre tamén que é preciso fomentar máis a participación das mulleres no campo da ciencia e a tecnoloxía. «Sobre todo desde nenas para que teñan un acceso pleno e equitativo ao que queiran estudar», explica. E entre tanta investigación queda tempo para a familia, para ti?, pregúntolle. «Si, claro. Teño o apoio dos meus pais e desconecto porque non podes obsesionarche co traballo. É moi sando separar estes ámbitos. Encántame saír cos meus amigos e viaxar, todo iso o gozo moitísimo», conclúe.