Tres millóns para recuperar o parque coruñés de Santa Margarita do abandono

A alcaldesa, Inés Rey , anunciou este martes un ambicioso plan para a recuperación do parque de Santa Margarita . Desde hai algún tempo presenta un aspecto de abandono e deterioración denunciada de forma reiterada polos veciños e usuarios do emblemático espazo verde da Coruña, tal como recollíase nas páxinas de La Voz de Galicia o pasado luns.

O plan director desenvolverase en 14 fases que, segundo sinalou a rexedora, poranse en marcha durante os próximos meses. A primeira será a recuperación da área canina ao lado de cálea Pai Sarmiento, na que se reporá a pradería, melloraranse os accesos e abriranse novos camiños. A Coruña foi pioneira na creación dun espazo específico para cans dentro dun parque público.

O investimento total nas melloras proxectadas acadarán os tres millóns de euros. Inés Rey explicou que o plan é «unha ferramenta que servirá para xestionar a mellora deste espazo emblemático; un dos principais pulmóns verdes do centro da cidade que vai a ser mellorado e acondicionado para o lecer dos coruñeses». A rexedora sinalou que o documento foi redactado en orixe nos anos 2013 e 2014, pero nunca levou á práctica e agora será executado tras facer cambios e melloras.

Un dos obxectivos do plan é a apertura do parque á cidade, polo que se suprimirán partes do muro perimetral para facelas máis permeables. Ademais renovaranse as zonas verdes para dar unha imaxe máis unitaria e moderna deses espazos.

A reacción dos usuarios

O anuncio da alcaldesa foi recibido con entusiasmo e satisfacción por moito dos paseantes que este martes ao mediodía percorrían este pulmón verde. Aínda que algúns tamén deixaron entrever reaccións de cautela e escepticismo: «Agardemos que sexa certo, e que algún deses millóns de euros non queden polo camiño», manifestou Luisa Santiago, unha veciña que paseaba á súa neta.

Eliseo Varela, un mariñeiro xubilado, e que pasea todos os días, pola mañá e pola tarde, manifestou que nunca vira o parque «tan estragado, tan esnaquizado». Lembra que ata hai uns anos, «os bancos pintábanse todos os veráns, agora nin tan sequera podan as árbores», subliñou.

Perfecto Rodríguez, que acompañaba a Eliseo no paseo, manifestou que xamais viu o parque «tan abandonado, non hai nada del que se salve», recalcou. Indicou que para acudir a Santa Margarita «tes que vir con roupa vella ou con papeis, porque as prendas quedan enganchadas nas pólas das árbores ou nas silvas e rompen, e os papeis son para sentar nos bancos e non manchar os pantalóns», salientou.

Para a maioría dos que visitaban o parque, esta actuación anunciada por Rey «ten que facerse xa, porque como espere un pouco máis, aquí non queda nada», dixo David Souto, que ía acompañado do seu can.

Eliseo Varela engadiu: «Ía sendo hora de que se preocupasen por esta marabilla, o mellor recuncho da cidade». E resaltou que como non se actúe con celeridade, «a este espectacular lugar quédalle pouco. Calquera día vou chegar aquí e o muíño está no chan, porque os bancos e as mesas xa están podrecidas».

Juan Carlos paseaba coa súa muller. Tamén recibiu a noticia con satisfacción. Pero ao mesmo tempo pediu que se realicen xa algunhas actuacións menores para evitar a súa total deterioración, «por exemplo os bancos, o perímetro da área de xogos, ou o tellado do muíño, que un día se vai a derrubar», matizou.

As graves deficiencias do primeiro parque urbano da cidade

O parque de Santa Margarita era un auténtico monte, de feito, o seu antigo nome era o monte dous Altos Muíños. Pero en 1963 desenvolveuse un plan municipal para limpar a área. E o 15 de xullo de 1977 foi inaugurado sendo alcalde José Manuel Liaño Flores, creando así este gran pulmón verde da cidade, cunha extensión aproximada de 53.000 metros cadrados.

O parque foi acollendo varios servizos, e un xardín botánico con máis de 70 especies. Mesmo está plantado un dos manzanos do bosque de Newton, unha réplica exacta do que inspirou ao científico. Nel tamén se construíu un estanque para aves acuáticas, un parque infantil, área de merenda e xogos, un anfiteatro ao aire libre, e anos máis tarde levantouse a Casa das Ciencias, o primeiro museo científico da Coruña.

Con todo, «hai xa anos que non se realiza un mantemento integral do parque», indicou Raúl Sánchez, un visitante diario do parque. Facendo un percorrido pódese ver a grave deterioración do muíño, coas súas aspas case destruídas e o seu teitume a piques de vir abaixo. Sánchez tamén critica a situación de todo o mobiliario urbano, «coa madeira podrecida, que ata cheira mal».

Agustín Saavedra, veciño da zona e visitante habitual denuncia que grandes áreas de empedrado están levantadas. Moitos usuarios lembran que xa se avisou varias ocasións á Policía Local de que no parque dormen indixentes.

Doutra banda, piden medidas de vixilancia contra os botellóns, o trapicheo de drogas «e as pelexas que se producen cada dous por tres».

---

---

---