A longa noite do primeiro gran apagamento da Coruña

Fernando Molezún A Coruña

A Coruña CIDADE

Kopa

O mastro dun veleiro que entrou pola ría de Betanzos tocou no Pedrido nun dos cables que conducía a enerxía eléctrica e deixou á cidade totalmente ás escuras

23 sep 2020 . Actualizado ás 13:56 h.

O 23 de setembro de 1914 A Coruña viviu a súa noite máis escura desde que se instalou a iluminación eléctrica na cidade. Desde o atardecer á madrugada do día seguinte a cidade viviu o seu primeiro gran apagamento e, «como non hai instalado ningunha iluminación supletorio para casos de avaría e interrupción da corrente» -segundo rezaban as crónicas do día seguinte- houbo que agardar a que se localizase a avaría e reparásese para poder volver acender a luz.

A orixe do apagamento estaba na chegada dun veleiro con dous altos mastros que entrou pola ría de Betanzos e que, á altura do Pedrido, tocou cun dos seus paus uno dos cables que desde a fábrica da Capela conducían a enerxía eléctrica ata a cidade, Pontedeume, Sada ou Betanzos, localidades afectadas todo polo corte de subministración. A avaría afectou tamén á comunicación telefónica, xa que «o cable, co seu soporte, caeu, arrastrando consigo o fío e os postes telefónicos», segundo contaba La Voz de Galicia ao día seguinte.

Ata as once da noite, segundo relata esta crónica, «aínda foi dable discorrer polas rúas céntricas, mercé á iluminación eléctrica ou de gas que a unha parte do comercio fornece a outra fábrica; pero despois desa hora a escuridade foi total e terrorífica». Por iso desde o Concello puxéronse en contacto coa empresa dos tranvías eléctricos «que conservaban corrente a mercé de acumuladores», para que os coches iluminados interrompesen o seu servizo e situásense ao longo da liña para dar luz nas zonas de maior penumbra.

Nesa noite escura aumentouse a vixilancia pública, e só se rexistraron incidentes que este diario cualificou como «cómicos», con improvisadas procesións con velas «entre cánticos e humorísticas ladaíñas» protagonizadas polos mozos, que tomaron o apagamento como escusa para montar unha festa, xa que a luz non volveu «ata que a cidade xa durmía».